ارتباط توانائی دیدن رویا با ژن ها
- توضیحات
- دسته: علمی و مدیریتی
- منتشر شده در شنبه, 21 مهر 1397 13:51
- بازدید: 14
بنا به نتایج تحقیق جدید ،توانائی دیدن رویا امکان دارد در ژن ها باشد.
موقعی که پستانداران و پرندگان می خوابند بصورت دوره ای وارد یک فاز مرموز معروف به حرکت چشم سریع( REM)می شوند که در حین آن ذهن همانند حالت بیداری فعال است.تصور می شود که REM نقش مهمی در حفظ عملکرد مغز ، تندرستی بدنی و تثبیت خاطرات دارد.همچنین دوره ای است که حداقل در انسان ها اکثر رویاها طی آن رخ می دهند.
تاکنون،عوامل تقویت کننده این فاز به درستی درک نشده اند،اما اکنون،یک تحقیق منتشر شده در مجله گزارشات سلولی اثبات کرده است که چگونه یک جفت ژن کلیدی میزان خواب REM و غیر REMای را که یک حیوان تجربه می کندتنظیم می کنند.
بنا به نتیجه تحقیق یک تیم تحت مدیریت هایروکیا یودا در مرکز RIKEN برای تحقیق دینامیک بیوسیستم ها در ژاپن،موش هایی که با مهندسی ژنتیک فاقد دو ژن ویژه گردیدند تا حد زیادی خواب REM را تجربه نکردند.
تحقیق قبلی نشان داده است که یک انتقال دهنده عصبی،پیام رسان های شیمیایی بدن که سیگنال هایی را از میان سیستم عصبی و مغز انتقال می دهند معروف به استیل کولین و گیرنده هایش برای تنظیم خواب REM مهم هستند.
مقادیر زیاد استیل کولین در نواحی معین مغز پستاندار هم در حین خواب REM و هم بیداری آزاد می شود.اما دانشمندان قادر نیستند شناسایی کنند که کدام گیرنده یا گیرنده ها،پروتئین هایی که انتقال دهنده های عصبی می توانند به آنها بچسبند و ارتباط بین سلول ها را امکان پذیر سازند بطور مستقیم در تنظیم خواب REM دخیل هستند.
در تحقیق آنها،دانشمندان چندین ژن متفاوت در موش ها را که عامل رشد گیرنده های استیل کولین هستند بی اثر کردند.در نتیجه دریافتند که از دست دادن دو گیرنده معروف به Chrm1و Chrm3که در نواحی معین مغز مشترک هستند اثر برجسته ای بر خواب موش ها دارند.
موقعی که Chrm1برداشته شد،میزان خواب REM موش ها کاهش یافته و تکه تکه شد.
(Source: Newsweek)
ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور
قسمت دوم؛خلق تجربه ذهنی زمان در مغز
- توضیحات
- دسته: علمی و مدیریتی
- منتشر شده در دوشنبه, 09 مهر 1397 14:23
- بازدید: 10
تیم فعالیت عصبی در قشر انتورهینال جانبی مغز(LEC)را از طریق تمایز بین فعالیت مغزی که تغییرات در رنگ دیوار را ثبت می کرد با آنکه به ثبت توالی زمان می پرداخت بررسی کرد.
مولفین می نویسند که،"فعالیت عصبی در قشر انتورهینال جانبی مغز(LEC) بوضوح یک زمینه زمانی منحصر بفردی را برای هر دوره تجربه بر اساس مقیاس زمانی دقیقه تعیین می کند."
پژوهشگران می افزایند،"نتایج تجربه "به قشر انتورهینال جانبی مغز(LEC)بعنوان یک منبع احتمالی اطلاعات موقعیت زمانی لازم برای شکل گیری خاطره اپیزودیک در هیپو کامپ(قسمتی از سیستم مغز که مرکز یادگیری است) اشاره می کند."
در آزمایش دیگری،موش ها با انتخاب اعمالی که باید انجام دهند و نیز فضاهایی که برای رسیدن به تکه های شوکولات باید کشف کنند برای پرسه زدن در میان فضاهای باز آزاد بودند.
این سناریو چهار مرتبه تکرار شد.یکی از مولفین پژوهش نتایج را اینگونه خلاصه می کند که،"یکتایی سیگنال زمان(عصبی)در حین این آزمایش بیانگر آن است که موش ها رکورد زمان و توالی زمانی خیلی خوبی در تمام مدت زمان ۲ساعتی آزمایش داشتند."
او گفت،"ما قادر به استفاده از سیگنالی از شبکه کد گذاری زمان برای ردیابی دقیق زمان وقوع رویدادهای مختلف آزمایش بودیم."
سرانجام،در آزمایش سومی جوندگان ملزم شدند که یک مسیر ساختار بندی شده تر را با گزینه های محدود تر و تجارب کمتری دنبال کنند.در این سناریو،موش ها در تمام مدت جستجو برای شوکولات باید در مارپیچی به چپ و راست می چرخیدند.
تزائو توضیح می دهد،"با این فعالیت،ما دیدیم که مشخصه تغییر سیگنال کد گذاری زمان از توالی های منحصر بفردبر حسب زمان به یک الگوی تا حدودی اشتراکی و تکراری مبدل می شود."
او ادامه می دهد،"از سوی دیگر،سیگنال زمانی در حین وظیفه تکراری دقیق تر و قابل پیش بینی تر شده بود ."
"اطلاعات بیانگر آن است که موش یک فهم زمانی روشنی در حین هر دور در مسیر جستجوی شوکولات داشت،اما از یک دور به دور دیگر و از شروع به پایان در سراسر آزمایش درک ضعیفی داشت."
چگونه عصب های قشر انتورهینال جانبی مغز(LEC)تجربه را کدگذاری می کنند
مطابق با اظهارات مولفین تحقیق،"موقعی تجارب حیوانات از طریق وظایف رفتاری برای مشابه شدن در طی آزمایشات تکراری تحت فشار قرار گرفته بود،کد گذاری جریان زمانی در طول زمان آزمایشات کاهش یافته بود،حال آنکه کد گذاری زمان مربوط به شروع آزمایشات بهبود یافته بود."
همچنانکه تزائو و همکارانش نتیجه می گیرند،"نتایج بیانگر آن است که گروههایی از جمعیت عصب های قشر انتورهینال جانبی مغز(LEC)زمان را ذاتا" از طریق کد گذاری تجربه نمایش می دهند."
به عبارت دیگر،پژوهشگران می گویند،"ساعت عصبی"از طریق سازمان دهی تجربه به درون یک توالی دقیق وقایع مجزا کار می کند.
آلبرت تزائو گفت،"تحقیق ما آشکار می کند که چگونه مغز از حس زمان رویدادی را می سازد که تجربه می شود.
...شبکه بطور صریح زمان را کدگذاری نمی کند.آنچه را که ارزیابی می کنیم بیشتر یک زمان ذهنی مشتق شده از جریان مداوم تجربه است."
بنا به اظهارات دانشمندان،یافته ها بیانگر آن است که با تغییر فعالیت ها و تجربه، تغییر سیگنال زمانی ارائه شده بوسیله عصب های قشر انتورهینال جانبی مغز(LEC) امکان پذیر می گردد.این نیز،به نوبت ،چگونگی درک ما از زمان را تغییر می دهد
سرانجام،نتایج بیانگر آن است که خاطرات اپیزودیک بوسیله یکپارچه کردن اطلاعات مکانی از قشر انتورهینال میانی مغز با اطلاعاتی از قشر انتورهینال جانبی مغز(LEC) درون هیپو کامپ تشکیل می شوند.
این امکان می دهد که ،"هیپو کامپ یک نمایش یکپارچه ای از"چه "،"کجا"و "چه موقع"را ذخیره کند."
(Source: Medical News Today)
ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور
قسمت اول؛خلق تجربه ذهنی زمان در مغز
- توضیحات
- دسته: علمی و مدیریتی
- منتشر شده در شنبه, 07 مهر 1397 13:09
- بازدید: 16
چگونه مغز تجربه ذهنی زمان را خلق می کند؟
هر شخصی اکثر اوقات احساس کرده است که براستی هنگام تفریح و سرگرمی زمان بسرعت می گذرد.چرا بسته به کاری که در طی زمان انجام می دهیم گذر آن را متفاوت احساس می کنیم؟تحقیق جدید به بررسی مکانیزم های عصبی تشکیل دهنده تجربه ذهنی زمان می پردازد.
زمان و مکان نه فقط در عالم واقعی بلکه در مغز ارتباط تنگاتنگی با هم دارند.ارتباط خیلی نزدیک این دو موقعی روشنتر می شود که به چگونگی شکل گیری خاطرات اپیزودیک (اتفاقی) توسط مغزهای خودمان نظری بیفکنیم.
خاطرات اپیزودیک، خاطرات مربوط به خود زیستنامه ای(مربوط به شرح حال خود)می باشند یعنی خاطراتی راجع به رویدادهای ویژه ای که برای شخصی در یک نقطه ویژه زمانی و مکانی بوقوع می پیوندند.
خاطرات معنایی(سمانتیک) به اطلاعات کلی و حقایقی اشاره دارد که مغزهای ما قادر به ذخیره آنها هستند.
خاطرات اپیزودیک دارای یک مولفه "کجا"و "چه موقع"قطعی هستند،و بنا به تحقیق علم عصب شناسی ناحیه ای از مغز که اطلاعات مکانی را پردازش می کند نزدیک به ناحیه ای قرار دارد که عامل تجربه زمان است.
بطور ویژه،یک تحقیق جدید شبکه ای از سلول های مغزی را مشخص می کند که به کد گذاری تجربه ذهنی می پردازند.و این عصب ها در ناحیه ای از مغز واقع هستند که نزدیک به ناحیه ای است که در آن عصب های دیگری به کد گذاری مکان می پردازند.
تحقیق جدید توسط پژوهشگران موسسه سیستم های علم عصب شناسی کاولی واقع در بندر تروندهایم نروژ صورت گرفت.آلبرت تزائو مولف برجسته این تحقیق است که حاصل آن در مجله طبیعت منتشر شد.
بیش از یک دهه قبل،دو نفر از پژوهشگران بنام های می- بریت موزر و ادوارد موزر که بر روی پژوهش اخیر نیز کار کردند شبکه ای از عصب ها بنام سلول های شبکه ای را کشف کردند که عامل کد گذاری مکان بودند.
به ناحیه ای از مغز که این سلول های شبکه ای را در خود جای داده است قشر انتورهینال میانی مغز گفته می شود.تزائو و همکارن او در تحقیق جدید امیدوار بودند که شبکه مشابه ای از سلول های مغزی عامل کد گذاری زمان را کشف کنند.
بنابراین، به بررسی عصب ها در ناحیه ای از مغز پرداختند که مجاور قشر انتورهینال میانی مغز(محتوی سلول های شبکه ای عامل کدگذاری مکان)است.این ناحیه قشر انتورهینال جانبی مغز (LEC)نامیده می شود.
پژوهشگران، ابتدا در جستجوی یک الگو بودند ،اما برای یافتن آن دچار چالش شدند.ادوارد موزر از مولفین تحقیق و پرفسور دانشگاه علم و تکنولوژی و نیز بندر تروندهایم نروژ می گوید،"سیگنال نسبت به زمان متغیر بود."
بنابراین،پژوهشگران نظریه پردازی کردند که شاید سیگنال نه فقط با گذر زمان ،بلکه با زمان نیز تغییر می کند.
پرفسور موزر می گوید،"زمان همیشه یکتا و درحال تغییر است."اگر این شبکه براستی در حال کد گذاری زمان باشد،سیگنال ثبت تجارب بعنوان خاطرات یکتا و منحصر بفرد بایستی با زمان تغییر کند."
بنابراین،پژوهشگران بررسی فعالیت صدها عصب قشر انتورهینال جانبی مغز ( LEC ) جوندگان را آغاز کردند.
*تجربه بر سیگنال های کدگذاری زمان قشر انتورهینال جانبی مغز ( LEC) تاثیر گذار است.
تزائو و همکارانش جهت انجام چنین کاری ، ساعت ها فعالیت عصبی موش ها را در طی زمان قرار گرفتن در معرض یک رشته از آزمایشات ثبت کردند.
در یک آزمایش،موش ها پیرامون جعبه ای می دویدند که دیوارهای آن تغییر رنگ می دادند.این آزمایش ۱۲مرتبه تکرار شد بطریقی که حیوانات می توانستند"زمینه های زمانی چندگانه" را در سراسر آزمایش تشخیص دهند.
ادامه دارد
(Source: Medical News Today)
ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور
رابطه زلزله و پس لرزه
- توضیحات
- دسته: علمی و مدیریتی
- منتشر شده در یکشنبه, 01 مهر 1397 13:41
- بازدید: 13
تکنولوژی یادگیری ماشینی می تواند به پیش بینی های دقیق تر زلزله منتهی شود.
پژوهشگران از طریق یک ماشین هوشمند مصنوعی به روشی برای پیش بینی نقاطی دست یافته اند که پس لرزه ها پس از یک زلزله می لرزانند.
تحقیق به تحلیل بیش از ۱۳۱۰۰۰زلزله اصلی و پس لرزه از جمله زلزله ۹.۱ریشتری ژاپن و سایر زلزله های اصلی در تاریخ پرداخته است.
محققین با استفاده از اطلاعات زلزله های گذشته به روش بهتری برای پیش بینی با استفاده از یک ماشین با قابلیت یادگیری دست یافته اند.
تیم برای درک بیشتر زلزله ها و شناسائی یک الگو یک شبکه عصبی ابداع کرد.ماشین همچنین می تواند بطور خیلی موثری جهت یافتن روش های جدید برای تخمین خطر لرزش ها مورد استفاده قرار گیرد.روش پیش بینی محققین در این تحقیق بر روش استاندارد پیش بینی موقعیت پس لرزه بعدی پس از یک زلزله تفوق جسته است.
بنا به اظهارات فی بی دیورایس ،یک زلزله شناس در دانشگاه هاروارد و جزئی از تیم تحقیقاتی که یافته های خودشان را در مجله طبیعت ماه آگوست عرضه کردند،آنها به این موضوع که چه دستگاهی می تواند در پیش بینی پس لرزه سهیم باشد فقط بطور سطحی پرداخته اند.
پرفسور مارک استرلینگ که بعنوان استاد علم زلزله شناسی در دانشگاه اوتیگو خدمت می کند گفت،"کاربرد یادگیری ماشینی برای مجموعه اطلاعاتی پس لرزه های با کیفیت بالا گام بزرگی است ماورای آن چیزی که در گذشته صورت پذیرفته است."
استر لینگ افزود،"با تکامل شیوه هایی شبیه این،ما به درک بهتری از اینکه چگونه این روش می تواند برای یکپارچه سازی شیوه های موجود پیش بینی زلزله بیانجامد نائل می شویم."
پس لرزه می تواند همانند زلزله زیانبار باشد.
برای مثال،سال ۲۰۱۰نیوزیلند با یک زلزله ۷۰۱ریشتری لرزانده شد.آن زلزله هیچ کس را نکشت؛لکن،زلزله ۶.۱ ریشتری که پنج ماه بعد از زلزله نخست رخ داد،۱۸۵نفر را کشت.
اکنون زلزله شناسان می توانند شدت پس لرزه های احتمالی را پیش بینی کنند؛لکن نمی توانند محل وقوع آنها را تعیین کنند.این با استفاده از شیوه ای محاسبه می شود که در می یابد چگونه زلزله ها فشار درون صخره ها را تغییر می دهند.
زلزله شناسان در پی آن ارزیابی می کنند که آیا زلزله به یک پس لرزه منتهی می شوداگر چه این شیوه می تواند الگوهای پس لرزه ها را توضیح دهد ولی برای توجیه زلزله های شدید نمی تواند موفقیت آمیز باشد.
دانشمندان یافته های خود را بر روی ۳۰۰۰۰زلزله اصلی و پس لرزه آزمایش کردند که پیش بینی شبکه عصبی آنها برای پیش بینی موقعیت های پس لرزه با دقت بیشتری نسبت به شیوه گذشته بود.
باضافه،شبکه همچنین تغییرات فیزیکی را مشخص کرد که پس از اولین زلزله در زمین بوقوع می پیوست.اگر چه تحقیق روش تازه ای برای بررسی پس لرزه ها است،اما تحقیق نهائی راجع به رابطه زلزله و پس لرزه نیست.
(Source: Tech Times)
ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور
مقالات دیگر...
پربحث ترین مطالب
آخرین اخبار
ویژه های امروز
سخنی پند آموز
I don't believe in love at first sight because my mother started loving me before seeing
me
Luffina Lourduraj
"من عاشق شدن در نگاه اول را باور ندارم زیرا مادرم عشق ورزیدن به مرا قبل از دیدنم آغاز کرد."
تنها راه جلوگیری از انتقاد,هیچ کاری انجام ندادن,هیچ چیزی نگفتن و هیچ کسی نبودن است."ارسطو"
بهترین آمادگی برای فردا حداکثر تلاش و بهترین عملکرد امروز است.
در هوای ابری دیگران رنگین کمان باشید
زندگی را جدی نگیرید.زیرا از آن زنده بیرون نمی آیید.
25درصد زندگی اتفاقات و 75درصد آن عکس العمل به این اتفاقات است.