نوشته شده توسط؛ جان رامپتون،۹سپتامبر۲۰۲۱
گاهی اوقات رهبران ممکن است ابر انسان بنظر آیند.اما چنین نیستند.بلکه دقیقا" شبیه هر کس دیگری فناپذیرند. بخاطر مشکلات زیادی که برای رفع و رجوع دارند،در جزئیات نقش های خودشان گرفتارند،لذا می توانند حقایق کلان و با اثر گذاری دراز مدت مانند ۱۲مورد ذیل را فراموش کنند.
از آنچه گاهی اوقات سایر رهبران بزرگ فراموش می کنند بیاموزید،در اینصورت می توانید از فراموشی همان حقایق مهم در مسیرتان برای رهبری اجتناب ورزید.
اگر اکنون یک رهبر هستید،از فهرست حقایق بعنوان یک چک لیست برای کمک جهت ردیابی تمام حرکات مهره های شطرنج درون ذهنتان استفاده کنید.
۱)پیش بینی مشکلات را فراموش می کنند.
هنگامی که کارها خیلی خوب پیش می روند، تفکر در خصوص مشکلاتی که می توانند رخ دهند یا عاملی که می تواند موفقیت فعلی شرکت در جهت گیری های آینده آن را متوقف کند به سهولت می تواند فراموش شود.رهبران در خیلی از اوقات باید سناریوهای بالقوه زیادی را در ذهن داشته باشند و نسبت به آنچه که اطراف آنها می گذرد آگاه و هوشیار باشند.این"حس های عنکبوتی( حس و واکنش نسبت به خطر قبل از وقوع "می تواند به آشکار کردن مشکلاتی که ممکن است بروز کنند کمک کند بطوریکه بتوان جهت پرداختن به آنها مهیا گردید.
۲) بیشترین فرصت سازی ها را فراموش می کنند
اغلب بیشتر بر ریسک ها و موانع بالقوه ای تمرکز می کنند که در بازار باید به آنها بپردازند،رهبران می توانند فرصت ها را نادیده گرفته و آنها را از دست بدهند.فرصت ها می توانند برونی به شکل یک برنده بازار یا درونی به شکل مبدل شدن به یک ابر ستاره باشند.غفلت ناخودآگاه از این حقایق،به معنای آن نیست که مثبت و خوشبین بودن را فراموش می کنند،بلکه بسادگی بدین مفهوم است که رهبران باید بخاطر داشته باشند که از هر چیزی که برای شرکت مفید یا آنها را نسبت به رقبا برجسته می کند بطور پیوسته و دقیق چشم برندارند.
۳)رشد و تکامل سازمان را فراموش می کنند.
یک رهبر ممکن است از خود راضی بودن ،بخاطر موفقیت فعلی که سازمان در حال دستیابی به آن است را درک نکند.رهبران فراموش می کنند که به منظور حفظ تطابق با نیازها و تمایلات اغلب در حال تغییر مشتری و رفع آنها باید سازمان را تکامل بدهند.اگر رهبران فواید یک دیدگاه فکری تکاملی را فراموش کنند،انتخاب طبیعی جایگزین می شود،و شرکت ها یا رقبایی که با محیط سازگار می شوند به حیات ادامه می دهند.
رهبران به منظور تعیین نیاز به تکامل و طرحی برای چگونگی عملی کردن آن نیاز دارند که منابع ضروری را صرف مطالعه بازار و شرایط خارجی،و همینطور شرایط داخلی شرکت کنند.
۴- رهبری تغییر را فراموش می کنند.
اگرچه آنها ممکن است ،تغییراتی را که نیاز است درون یک سازمان صورت گیرند و نیز علت ضروری بودن آنها را بطور کلی فهرست بندی می کنند،مع الوصف ممکن است فراموش کنند که علت و انگیزه فرد دیگری برای انجام تغییرات را بپذیرند.یک رهبر نمی تواند انتظار داشته باشد که یک اتفاق ترسناک فقط اتفاق بیفتد بدون از اینکه جلو برود و نفرات را از میان تغییر هدایت کند.این ها رهبرانی هستند که سر آخر در شگفتند که چرا تغییر بطور واقعی هرگز به آنچه که تصور می شد منجر نگردید.رهبران نمی توانند حاضر و فعال بودن در پروسه تغییر را فراموش کنند،بلکه باید بخاطر داشته باشند که روندها تغییر می کنند و اگر کسب و کار آنها در حال حرکت و جلو رفتن با تغییرات نباشد،یک شبه منسوخ و متروک می شود.
۵-جانشین پروری را فراموش می کنند.
برای رهبران اندیشیدن به این حقیقت که روزی شخصی جایگزین آنها خواهد شد سخت است ،اما مهیا سازی یک کاندید جایگزینی حیاتی است.باید با او بطور مستقیم کار کرد تا اطمینان حاصل گردد که به مهیا کردن محیط عملیاتی و فرهنگ درست ادامه داده و فعالیت سازمان بطور یکنواخت بدون از تجربه از هم گسیختگی آسیب زا استمرار می یابد.برنامه ریزی برای جانشینی یک ضرورت است،حتی اگر احساس می شود که بازنشستگی خیلی دور است.برای رهبران مهم است که از اکنون برنامه ریزی را آغاز کنند.
۶-برقراری بالانس را فراموش می کنند
رهبران ممکن است آنچنان مشغول و به سازمان و کارکنان خودشان عشق بورزند که از خودشان غفلت کنند.در حالیکه به منظور حفظ سطح معینی انرژی و شوق و ذوق ،همینطور رفع دغدغه روانی نمی توانند فراموش کنند که باید بین زندگی های حرفه ای و شخصی خود یک سبک زندگی متعادل و سالم خلق کنند. نمی توانند همه اوقات کار کنند و انتظار هم داشته باشند که آن سطح عملکرد بهینه بهره وری را حفظ کنند،بنابراین باید بخاطر بسپارند که استراحت کنند،خوب بخورند،ورزش کنند و از سپری کردن زمان فراغت با کسانی که دوست دارند لذت ببرند.
ادامه دارد
منبع؛ https://www.success.com
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور
،با تعریف یک جوک یا داستان خنده دار روشی برای تسکین و بهبود خلق و خو بیابید.
رفتاری روشن و مسئولیت پذیر داشته باشید.اگر محیط کار و میزتان شلوغ و آشفته است،فایل بندی کرده و از درهم و برهمی خلاص شوید،اطلاع از آنکه هر چیزی کجا است می تواند در زمان صرفه جویی و استرس را کاهش دهد.
*در مورد کار و وظایف محیط کار خود کنشگر باشید
هنگامی که احساس تردید،بیچارگی یا تحت کنترل نبودن می کنیم،استرس ما در بالاترین سطح است.برخی اقداماتی که می توانید برای بدست آوردن یک حس کنترل دوباره بر کار و حرفه خود بدست آورید بشرح ذیل هستند:
با کارفرمای خود راجع به عوامل استرس زای محیط کار گفتگو کنید.کارکنان سالم و شادتر بهره ورتر هستند،بنابراین کارفرمای شما انگیزه ای برای پرداختن به استرس محیط کار در هر زمانی که ممکن است دارد.بجای اینکه با وراجی لیستی از شکایت ها بیان کنید،بگذارید کارفرمایتان شرایطی را بداند که بر عملکرد کاری شما اثر می گذارند.
شرح شغل خود را روشن سازید.از سرپرست در خواست شرح به روز شده ای از وظایف و مسئولیت های شغلی خود کنید.ممکن است دریابید که برخی از کارهای انباشته شده در شرح شغلی شما نیستند،یا می توانید با خاطر نشان ساختن اینکه بیشتر و فراتر از حدود کاری خود وقت و انرژی صرف می کنید یک کمی قدرت و نفوذ کسب کنید.
درخواست یک انتقالی بدهید.اگر محیط کارتان به اندازه کافی بزرگ باشد،امکان دارد با انتقال به بخش دیگری، از یک محیط سمی و زهرآگین فرار کنید.
کارها و وظایف جدید تقاضا کنید.اگر کار مشابه ای را به مدتی طولانی انجام داده اید،تقاضا کنید که کار جدیدی با یک سطح رتبه بندی متفاوت،قلمروی فروش متفاوت یا با یک ماشین متفاوت را بیازمائید.
زمان استراحت بگیرید.اگر فرسودگی روانی بنظر اجتناب ناپذیر است،استراحت کامل از کار بگیرید.به مرخصی بروید،استراحت پزشکی های خود را استفاده کنید،تقاضای ترک کار بدون از غیبت کنید،هر کاری برای دور کردن خود از موقعیت انجام دهید.از زمان دوری از کار برای شارژ مجدد و بدست آوردن چشم انداز و دیدگاه فکری بهره ببرید.
*به جستجوی معنا و رضایت در کار خود بپردازید
احساس بی حوصلگی یا عدم رضایت از چگونگی سپری کردن بخش عمده روز کاری می تواند موجب استرس زیاد و اثرات بد جدی بر سلامت جسم و جان شود.اما برای خیلی از ماها،برخورداری از یک شغل رویایی که آن را پرفایده و ارزشمند بیابیم فقط یک رویا است.حتی اگر در موقعیتی نیستید که حرفه دیگری که آن را دوست داشته و راجع به آن احساس و اشتیاق دارید جستجو کنید،که اکثر ما چنین هستیم،مع الوصف هنوز می توانید هدف و شادی را در شغلی که دوست ندارید بیابید.
حتی در برخی شغل های مادی،برای مثال،اغلب می توانید بر چگونگی نقش خود در کمک به دیگران یا تامین محصول یا ارائه خدمتی خیلی ضروری تمرکز کنید.بر جنبه هایی از شغل که لذت می برید تمرکز کنید،حتی اگر گفتگو با همکاران هنگام صرف ناهار باشد.تغییر نگرش نسبت به شغل تان نیز می تواند کمک کند تا دوباره یک حس مقصود و کنترل را بدست آورید.
*مدیران و کارفرمایان چگونه می توانند استرس کاری را کاهش دهند
کارکنانی که از استرس مربوط به کار رنج می برند می توانند موجب بازده پایین تر،روزهای کاری تلف شده و میزان بیشتر ترک شغل گردند.با این وجود،بعنوان یک مدیر،سرپرست یا کارفرما می توانید به کمتر کردن استرس محیط کار کمک کنید.اولین گام رفتار کردن بعنوان یک الگوی مثبت است.اگر بتوانید در موقعیت های استرس زا آرام بمانید،چنان رفتاری نیز برای کارکنان خیلی آسانتر خواهد بود.
مشورت با کارکنان ،با آنان در خصوص فاکتورهای ویژه ای که کارشان را استرس زا می سازد گفتگو کنید.برخی فاکتورها مانند اشکال و از کار افتادگی تجهبزات،کمبود نیروی انسانی یا فقدان فیدبک از طرف سرپرست ممکن است برای عنوان کردن نسبتا"سر راست باشند.در میان گذاشتن اطلاعات با کارکنان می تواند تردید و عدم اطمینان راجع به آینده و شغل های آنها را نیز کاهش دهد.
با کارکنان خود بصورت تک به تک ارتباط برقرار کنید.گوش دادن با دقت و توجه موجب می شود که کارمند احساس کند سخن او را شنیده و درکش می کنید.چنین حسی به کاهش استرس کارکنان و خودتان کمک می کند،حتی اگر قادر به تغییر موقعیت هم نباشید.
با تعارضات محیط کار به روشی مثبت برخورد کنید.به مقام و شان هر کارمندی احترام بگذارید،برای اذیت و بستوه آوردن یک خط مشی تحمل ناپذیری تدوین کنید.
به کارگران فرصت هایی برای مشارکت در تصمیماتی بدهید که بر شغل های آنها اثر می گذارند.برای مثال،به کارکنان راجع به قوانین کار اطلاعات بدهید.اگر در فرآیند دخیل شوند،متعهدتر می گردند.
از تعیین ضرب العجل های غیر واقعی اجتناب ورزید.اطمینان حاصل کنید که بار کاری متناسب با منابع و توانائی کارکنان است.انتظارات خودتان را شفاف سازید.اهداف،مسئولیتها و نقش های کارکنان را بوضوح تعریف کنید.اطمینان حاصل کنید که کردار و رفتار مدیریت منصفانه و سازگار با ارزش های سازمان است.
مشوق ها و پاداش هایی عرضه کنید.از دستاوردهای کاری بصورت زبانی و در سطح سازمان تقدیر کنید.پس از دوره های با پتانسیل استرس زایی، دوره هایی را برنامه ریزی کنید که ضرب العجل های با شدت کمتری داشته باشند.فرصت هایی برای برقراری تعامل اجتماعی میان همکاران فراهم کنید
مولفین؛دکتر جین سیگل،ملیندا اسمیت،لارنس رابینسون و رابرت سیگل کارشناسان ارشد علوم انسانی
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور
برای پیشگیری از افزایش محرومیت از خواب، تعداد شب یا نوبت های کاری نامنظم پشت سر هم را محدود سازید.
از چرخش مکرر نوبت های کاری اجتناب ورزید تا بتوانید جدول زمانی خواب ثابتی داشته باشید.
در حین روز ،صدا و نور مزاحم را از اتاق خواب خود حذف کنید.از پرده های تاریک کننده یا یک ماسک خواب استفاده کنید،گوشی را خاموش و از یک گوشگیر یا یک ماشین آرام کننده صدابرای مسدود کردن صدای مزاحم روز استفاده کنید.
توصیه ۴:کارها را اولویت بندی و سازماندهی کنید
هنگامی که استرس کاری و محیط کار به مضمحل ساختن تهدیدتان می کند،به منظور بدست آوردن دوباره کنترل گام های عملی و ساده ای برای برداشتن وجود دارد.
*توصیه های مدیریت زمان برای کاهش استرس کاری
یک برنامه زمان بندی بالانس شده خلق کنید.کار تمام وقت بدون از تفریح و سرگرمی دستورالعملی برای فرسودگی روانی است.سعی کنید کار و زندگی خانوادگی، فعالیت های اجتماعی و شخصی،مسئولیت های روزانه و زمان بیکاری خود را بالانس کنید.
صبح زودتر خانه را ترک کنید.حتی ۱۰تا ۱۵دقیقه می تواند بین عجله کردن با سراسیمگی و شروع روز خود با آسودگی تفاوت خلق کند.اگر همیشه دیر خانه را ترک می کنید،ساعت خود را برای داشتن یک وقت اضافی و کاهش میزان استرس خویش تنظیم کنید.
استراحت های منظم برنامه کنید.مطمئن شوید که در سراسر روز برای یک قدم زدن ،گفتگوی رو در روی دوستانه یا تمرین یک تکنیک ریلکس سازی زمان های استراحت کوتاه دارید.همچنین سعی کنید که از میز یا مرکز کار خود برای ناهار دور شوید.چنین کاری کمک می کند تا ریلکس و شارژ مجدد شده و بیشتر،نه کمتر بهره ور شوید.
مرزهای سالم ایجاد کنید.خیلی از ماها برای در دسترس بودن ۲۴ساعته یا متعهد بودن برای چک گوشی هوشمند خودمان جهت تبادل پیام ها و به روز رسانی های مربوط به کار احساس فشار می کنیم.اما داشتن اوقاتی که در حال کار یا فکر کردن در مورد کار نیستید مهم است.این می تواند به معنای چک نکردن ایمیل ها یا مکالمات کاری در خانه طی شب یا آخر هفته ها باشد..
خودتان را بیش از اندازه متعهد نکنید.از برنامه ریزی زمانی پشت به پشت یا تلاش برای جاسازی برنامه های زیاد در یک روز اجتناب ورزید.اگر مشکلات و مسائل زیادی برای رفع و پیگیری دارید،بین الزامی ها و غیر الزامی ها تمایز قائل شوید.کارهایی را که بدرستی ضروری نیستند در پایین لیست گذاشته یا بطور کامل حذف کنید.
*توصیه های مدیریت کار و وظیفه برای کاهش استرس کاری
اولویت بندی وظایف،ابتدا به وظایف با اولویت بالا بپردازید.اگر بطور ویژه وظیفه نامطبوعی برای انجام دادن دارید،با زود انجام دادن از آن عبور کنید.در نتیجه بقیه روز تان مطبوع و دلپذیرتر خواهد بود.
پروژه ها را به مراحل و گام های کوچک تجزیه کنید.اگر یک پروژه بزرگ بنظر طاقت فرسا است،بجای پذیرفتن هم زمان مسئولیت انجام هر کاری،در یک زمان بر یک مرحله قابل مدیریت تمرکز کنید.
مسئولیت را تفویض کنید.نباید همه کارها را خودتان انجام دهید.از میل به کنترل هر گام و مرحله کوچک خلاص شوید.در این صورت از استرس غیرضروری در فرآیند رها می شوید.
متمایل به مصالحه باشید.گاهی اوقات،اگر شما و یک همکار یا رئیس بتوانید انتظارات خود را کمی تعدیل کنید،قادرید که یک زمینه میانه مطلوبی بیابید که میزان استرس را برای هر کسی کاهش می دهد.
توصیه ۵؛عادات بدی را که در استرس کاری نقش دارند ترک کنید
خیلی از ماها استرس کاری را با رفتار و تفکرات منفی بدتر می کنیم.اگر بتوانید این عادات خودشکنانه را تغییر دهید،دفع استرس اعمالی از کارفرما را آسانتر می یابید.
در مقابل کمال گرائی مقاومت کنید.هنگامی که برای خود اهداف غیر واقعی تنظیم می کنید،خود را آماده عدم موفقیت در دستیابی به استاندارد مطلوب خویش می کنید.برای حداکثر توان خود هدف گیری کنید،هیچ کس نمی تواند از شما بیشتر از آن بخواهد.
تفکرات منفی خود را تغییر دهید.اگر بر جنبه کسادی و نقصان هر موقعیت و تعاملی تمرکز کنید،خود را عاری از انرژی و انگیزه می یابید.سعی کنید راجع به کار خود مثبت اندیش باشید،از همکاران منفی نگر دوری کنید،و برای دستاوردهای کوچک خود را تشویق کنید،حتی اگر هیچ کس دیگری چنین نکند.
سعی نکنید عوامل غیر قابل کنترل را کنترل کنید.در کار خیلی از عوامل بویژه رفتار سایر افراد از کنترل ما خارج هستند.بجای اینکه بخاطر آنها دچار استرس شویم،بر عواملی که می توانیم کنترل کنیم مانند روشی که برای واکنش نسبت به مشکلات برمی گزینیم تمرکز کنیم.
در موقعیت مورد نظر به جستجوی شوخی و خوشمزگی باشید.شوخی موقعی که در محیط کار بجا و مناسب استفاده شود روشی عظیم برای رهائی از استرس است.هر گاه شما یا اطرافیانتان شروع به گفتگوی خیلی جدی راجع به کار می کنید...
ادامه دارد
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور
مراقبت از خود مستلزم یک اصلاح و تغییر کلی در سبک زندگی نیست.حتی تغییرات کوچک می توانند حال و حوصله را بهبود،انرژی را افزایش و موجب شوند تا احساس کنید که دوباره کنترل اتفاقات را بدست گرفته اید.
برای ورزش منظم وقت صرف کنید
ورزش هوازی،فعالیتی که ضربان قلب را افزایش و موجب می شود تا عرق کنید روشی عظیم برای بهبود حال و حوصله،افزایش انرژی،قویتر و نافذتر کردن تمرکز و ریلکس سازی جسم و جان است.حرکات موزون مانند پیاده روی،دویدن،رقصیدن،طبل زدن و غیره بطور ویژه ای برای سیستم عصبی آرامش بخش و تسکین دهنده هستند.
برای ماکزینم ساختن تسکین استرس،سعی کنید اکثر روزها حداقل ۳۰دقیقه فعالیت داشته باشید.اگر برای برنامه زمان بندی شما مناسب تر است،این فعالیت ورزشی را به دو یا سه بخش کوچکتر تقسیم کنید.
موقعی که در کار استرس رو به افزایش است،سعی کنید که یک استراحت سریع بگیرید و از موقعیت استرس زا دور شوید.اگر ممکن است بیرون از محیط کار به پرسه زنی بپردازید.تحرک بدنی می تواند کمک کند تا دوباره بالانس خود را بدست آورید.
*بطور هوشمند،غذاهای متوقف کننده استرس را برگزینید.
غذا های مصرفی می تواند اثر عظیمی بر چگونگی احساس تان در حین روز کاری داشته باشد.برای مثال،خوردن وعده های غذایی کوچک،متعدد و سالم می تواند کمک کند تا قند خون بدنتان مقدار ثابتی باشد.ثابت ماندن قند خون انرژی و تمرکز را حفظ کرده و مانع از نوسانات خلق و خو می گردد.از سوی دیگر،قند خون پایین می تواند موجب احساس اضطراب و زود رنجی گردد،در حالیکه خورد و خوراک خیلی زیاد می تواند سستی و تنبلی بدنبال داشته باشد.
مصرف شکر و کربو هیدرات های تصفیه شده را حداقل سازید،هنگامی که تحت استرس هستید،ممکن است هوس خوردن اسنک های شکری،چیزهای پخته ،یا غذاهای تسکین دهنده مانند پاستا یا سرخ کردنی های فرانسوی کنید.اما چنین غذاهایی که احساس خوب می بخشند بسرعت منجر به سقوطی در خلق و خو و انرژی می شوند و اثرات استرس را نه بهتر،بلکه بدتر می کنند.
مصرف غذاهایی را که می توانند اثر خیلی شدیدی بر خلق و خو داشته باشند مانند کافئین،چربی های ترانس و غذاهایی که دارای سطح زیادی از نگهدارنده ها و هورمون ها هستند را کاهش دهید.
برای تقویت خلق و خوی خود اسیدهای چرب امگا۳بیشتری بخورید.بهترین منابع ماهی چرب(قزل آلا،شاه ماهی، ماهی خال مخالی،ماهی کولی،ماهی ساردین)،جلبک دریایی،بذر کتان و مغزهای گردکان همانند گردو هستند.
از استعمال نیکوتین اجتناب ورزید.موقعی که احساس استرس می کنید ممکن است سیگار کشیدن آرامش بخش باشد،اما نیکوتین یک محرک قوی است وبه سطوح بالاتر و نه کمتر اضطراب منتهی می شود.
در حد متوسط الکل بنوشید.ممکن است بنظر برسد که الکل بطور موقتی نگرانی هایتان را کاهش می دهد،امامقدار خیلی زیاد آن پس از محو اثرش می تواند موجب اضطراب گردد و بطور عکس بر خلق و خو اثر بگذارد.
توصیه۳؛از وقت خواب کم نگذارید
امکان دارد احساس کنید که فقط برای خواب کامل شب وقت ندارید.اما وقت کافی برای خواب نگذاشتن در بهره وری،خلاقیت ،مهارت های حل مساله و توانایی برای تمرکز اختلال ایجاد می کند.هر چه بهتر استراحت کرده و ریلکس تر باشید،بهتر قادر به ایفای مسئولیت های کاری و غلبه بر استرس محیط کار هستید.
کیفیت خواب خود را با انجام تغییرات سالم در برنامه معمول روزانه و شبانه تان بهبود دهید.برای مثال،هر روز حتی ایام تعطیل زمان مشابه ای به رختخواب رفته و بیدار شوید،راجع به آنچه که در طول روز می خورید و می آشامید هوشمند باشید.و برای محیط خواب خود اصلاحاتی انجام دهید.برای ۸ساعت خواب شبانه که میزان خواب مورد نیاز برای اکثر بزرگسالان جهت بهترین عملکرد است برنامه کنید.
یک ساعت قبل از خواب دستگاههای دیجینالی و الکترونیکی را خاموش کنید.نور ساطع شده از تلویزیون،تبلت ها،گوشی های هوشمند و کامپیوترها تولید ملاتونین بدن را متوقف کرده و می تواند بشدت در خواب اختلال بوجود آورد.
از فعالیت تحریک کننده و موقعیت های استرس زا قبل از زمان خواب مانند انجام کارهای عقب مانده اجتناب ورزید.در عوض،بر فعالیت های تسکین دهنده و آرامش بخش مانند مطالعه یا گوش دادن به موزیک نرم در حالیکه روشنایی کم است تمرکز کنید.
. *استرس و نوبتکاری
کار شب،صبح زود یا نوبت های کار چرخشی می تواند بر کیفیت خواب اثر بگذارد،در نتیجه ممکن است بر بهره وری و عملکرد نیز تاثیر گذاشته و فرد را برای ابتلای به استرس مستعدتر سازد.
سیکل خواب-بیداری خود را در محیط کار موقعی که شب بیدار هستید با گذاشتن خویشتن در معرض نور روشن یا استفاده از لامپ های روشن یا چراغ های برق شبیه ساز نور روز تنظیم کنید.سپس، در مسیر برگشت به خانه برای تقویت خواب آلودگی خود عینک های تیره بپوشید.
ادامه دارد
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور
I don't believe in love at first sight because my mother started loving me before seeing
me
Luffina Lourduraj
"من عاشق شدن در نگاه اول را باور ندارم زیرا مادرم عشق ورزیدن به مرا قبل از دیدنم آغاز کرد."
تنها راه جلوگیری از انتقاد,هیچ کاری انجام ندادن,هیچ چیزی نگفتن و هیچ کسی نبودن است."ارسطو"
بهترین آمادگی برای فردا حداکثر تلاش و بهترین عملکرد امروز است.
در هوای ابری دیگران رنگین کمان باشید
زندگی را جدی نگیرید.زیرا از آن زنده بیرون نمی آیید.
25درصد زندگی اتفاقات و 75درصد آن عکس العمل به این اتفاقات است.