نوشته شده توسط؛ولثی گریلا استاف
خیلی از ما برای بهبود کیفیت زندگی خودمان عادات جدید را می آزمائیم.
اغلب آن عادات اثر بخش هستند؛خواه شروع عادت روزانه کشیدن نخ دندان،مطالعه یا نوشتن یا هر نوع عادت دیگری باشد؛عادات جدید می توانند تجارب زندگی ما را دگرگون کنند.اما اگر قبلا" سعی کرده اید که عادات روزانه جدید را به درون خود القاء کنید می دانید که حفظ طولانی مدت آنها چالش برانگیز است.
بنابراین،چرا قادر نبوده اید که عادت نواختن روزانه آلت موسیقی،نقاشی،نوشتن یا نوشیدن هشت لیوان آب را ادامه دهید؟
در ارتباط باهر عاداتی که برای چند سال گذشته سعی کرده اید دنبال کنید،احتمالا" چیزی هست که جا گذاشته باشید.
آیا یک مورد ساده فقدان انتظام و دیسیپلین است،یا بطور ساده استراتژی درست ندارید؟
بگذارید علت را بیابیم.
حقیقت:عادات خود را بر اساس یک سیستم قابل اطمینان ردیابی نمی کنید.
به سنجش عادت مسواک زدن روزانه خود برای اطمینان از دنبال کردن دقیق نیازی نیست.
...و احتمالا" چند عادت دیگر مانند درست کردن قهوه روزانه ،مطالعه روزنامه و غیره وجود دارد که می توانید فکر کنید با وجود عدم ردیابی،بطور پیوسته آنها را دنبال می کنید. از آن منظر،نیازی نیست که عادات خود را ردیابی کنید.
اما موقعی موضوع تنظیم عادات جدید است،برای دنبال کردن پیوسته آنها با مقاومت خیلی زیادی مواجه هستیم.
آغاز یک عادت جدید مانند هل دادن یک دوچرخه قدیم زنگ زده به بالای یک تپه است.رسیدن به نقطه عطفی که در حال سرعت گرفتن به سمت پایین بوده و کارها آسان می شود زمان می برد.برای کمک جهت آسانتر کردن صعود،به یک حلقه فیدبک نیاز داریم.
این کار را می توانیم با تنظیم یک سیستم ردیابی بر روی یک صفحه گسترده یا نرم افزار کاربردی انجام دهیم تا امکان چک کردن هر عادت جدیدی را که روزانه انجام می دهیم داشته باشیم.
در عالم واقعیت،درخشندگی آغاز یک عادت جدید می تواند زودتر از آنکه انتظار داریم محو شود.به سیستمی نیاز داریم که موقعی ادامه کار سخت می شود با اعمال فشارهای جزئی برای جلو رفتن به ما کمک کند.
بدون از پاسخگوئی،در مجموع احتمال فراموشی راجع به عادات جدید را افزایش می دهیم.برخورداری از یک سیستم ردیابی کمک می کند تا متعهد باقی بمانیم.
*باورهای منفی نسبت به ردیابی دارید.
گنجاندن تیک ها،ضربدرها و ابزارهای سنجش درون یک سیستم می تواند موجب شود تا گاهی اوقات احساسی شبیه یک دیوانه داشته باشید.و برای برخی،آن احساس موجب خود توجیهی و نه ردیابی عادات برای مدت طولانی می شود.
بنظر می رسد که وسواس داشتن نسبت به عادات مطلوب است؟زیرا عادات، زندگی و هدفی را که طی ماه،سال یا یک دوره زندگی به آن می رسید تعیین می کنند.
ردیابی عادات بخاطر آوردن و دنبال کردن همه الگوهایتان را در طولانی مدت آسانتر می سازد.
ادامه دارد
منبع ؛ https://wealthygorilla.com
ترجمه و تلخیص ؛ غریب واحدی پور
*در صورتیکه بچه شما یک زورگیر است
اطلاع هر سرپرستی از این حقیقت که بچه او از دیگران زورگیری می کند می تواند سخت باشد،اما مهم است که به رفتار منفی قبل از داشتن عواقب جدی و طولانی مدت برای بچه خاتمه دهید.بچه هایی که از دیگران زورگیری می کنند:
دارای خطر بیشتر استعمال الکل و مواد مخدر هستند.
با احتمال بیشتری وارد درگیری ها شده ،اموال را تخریب و مدرسه را ترک می کنند.
احتمال اینکه بعنوان بزرگسال محکومیت هایی جنایی داشته باشند نسبت به هم سن و سالان خود دو برابر است و با احتمال چهار برابر بیشتر تخلفات چندگانه خواهند داشت.
بعنوان بزرگسال با احتمال بیشتری از شرکای عشقی خود،همسر یا بچه ها سوء استفاده می کنند.
اگر بچه در مدیریت احساسات قوی مانند خشم،نومیدی و نیزجریحه دار شدن احساسات مشکل دارد برای کمک جهت آموختن غلبه بر این احساسات به روشی سالم با یک درمانگر گفتگو کنید.
برخی زورگیران رفتار پرخاشگرانه را از تجارب خودشان در خانه می آموزند.بعنوان یک سرپرست،ممکن است از طریق لگد زدن یا برخورد نامناسب دیگر با بچه،بد رفتاری کلامی و جسمی با همسر یا بروز رفتار قلدرمابانه مانند بد رفتاری با مربی ورزشی بچه،سر داورها و داورها یا اعضای تیم نمونه بدی برای او به نمایش بگذارید.همچنین با رفتارهایی همانند:
ناسزا گفتن به سایر رانندگان در جاده
تحقیر پیش خدمت،شاگرد مغاز یا راننده تاکسی که اشتباهی مرتکب می شود.
گفتگوی منفی راجع به سایر دانش آموزان،والدین یا معلمین بطوریکه بچه فکر می کند که استفاده از بد رفتاری لفظی یا زورگیری سایبری برای مرعوب کردن دیگران قابل قبول است.
ارسال یا باز ارسال پیام های آنلاین توهین آمیز که همکاران و آشنایان را هدف قرار می دهند.
ارتباط آنلاین با افراد به روشی متفاوت از ارتباط چهره به چهره
*توصیه هایی برای والدینی که بچه زورگیر دارند.
راجع به زندگی بچه خود بیاموزید.اگر رفتارتان در خانه از نظر منفی بر بچه تاثیر نمی گذارد،امکان دارد که دوستان و همسالان در حال تشویق رفتار قلدرمابانه باشند.بچه شما ممکن است در کشمکش برای همسان سازی یا توسعه روابط با بچه های دیگر باشد.با بچه خود گفتگو کنید.هر چه بیشتر زندگی بچه را درک کنید،آسانتر قادر خواهید بود که منبع مشکل را شناسائی کنید.
بچه را نسبت به زورگیری آگاه کنید.ممکن است درک نکند که چقدر رفتارش می تواند زیانبار و مضر باشد.با تشویق بچه برای نگاه به اعمال خود از منظر قربانی همدردی و آگاهی او را پرورش دهید.به او خاطر نشان سازید که زورگیری و زورگیری سایبری می تواند عواقب قانونی جدی درپی داشته باشد.
*استرس را مدیریت کنید.به بچه روش های مثبت برای مدیریت استرس بیاموزید.زورگیری ممکن است تلاشی برای رهائی از استرس باشد.بعلاوه استرس،اضطراب یا دغدغه خودتان ممکن است محیط ناپایداری در خانه خلق کند.ورزش،گذراندن وقت در طبیعت،یا بازی با یک حیوان دست آموز روش های خیلی خوبی برای بزرگسالان و بچه ها جهت رهائی از خشم و تسکین تنش است.
*اعمال محدودیت در استفاده از تکنولوژی،بگذارید بچه بداند که در حال کنترل استفاده او از کامپیوتر،تبلت،گوشی هوشمند،ایمیل و پیام های نوشتاری هستید.اگر نیاز است با بهبود رفتار بچه محدودیت دسترسی او به تکنولوژی را رفع کنید.
قوانین رفتاری استوار وضع کنید.اطمینان حاصل کنید که بچه قوانین و جریمه نقض آنها را درک می کند.بچه ها ممکن است فکر کنند که به نظم و انظباط نیاز ندارند،اما فقدان مرزها به بچه سیگنالی ارسال می کند که شایسته توجه ،دقت و اختصاص وقت والدین خود نیست.
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص؛ غریب واحدی پور
مدرک زورگیری سایبری را حفظ کنید،برای مثال پیام های نوشتاری توهین آمیز یا عکس یک صفحه وب را نگهدارید و سپس آنها را به یک بزرگسال مورد اعتماد گزارش کنید.اگر وقایع را گزارش نکنید،زورگیر سایبری مهاجم تر خواهد شد.
تهدیدهای آزار و اذیت و پیام های جنسی ناجور را به پلیس گزارش کنید.در خیلی از موارد،جنایات مربوط به زورگیری سایبری می تواند توسط قانون تحت پیگرد قرار گیرد.
از ارتباط زورگیر سایبری با مسدود کردن آدرس ایمیل ،شماره همراه و حذف از ارتباطات رسانه های مجازی جلوگیری بعمل آورید.فعالیت های آنها را به تامین کننده سرویس اینترنت (ISP)آنها یا به هر رسانه اجتماعی یا وب سایت دیگری که برای هدف گیری شما مورد استفاده قرار می دهند گزارش کنید.اعمال زورگیری سایبری ممکن است شامل تجاوز از شروط سرویس وب سایت یا بسته به قوانین هر کشوری حتی حکم اتهامات جنایی داشته باشند.
توصیه هایی برای والدین و معلمین جهت توقف زورگیری یا زورگیری سایبری
مهم نیست که چقدر دردناک باشد،بچه ها اغلب نسبت به گفتگو با والدین و معلمین راجع به زورگیری بی میل هستند. زیرا از قربانی بودن احساس شرمساری می کنند.در خصوص زورگیری سایبری نیزممکن است احساس ترس کنند که گوشی همراه یا امتیازات کامپیوتری خود را از دست بدهند.
زورگیران نیز تمایل به داشتن مهارت برای پنهان کردن رفتار خود از بزرگسالان دارند،بنابراین اگر یک بچه تحت زورگیری قرار گیرد ممکن نیست که برای یک سرپرست یا معلم آشکار باشد.از اینرو،شناسایی علائم هشدار زورگیری و زورگیری سایبری مهم است.
کودک ممکن است قربانی زورگیری باشد اگر:
از خانواده،دوستان و فعالیت هایی که قبلا" لذت می برد کناره گیری کند.
از رفتن به مدرسه و کلاس های ویژه امتناع ورزد یا از فعالیت های گروهی بپرهیزد.
بصورت غیر قابل توجیه در نمرات افت داشته باشد.
تغییرات در خلق و خو،رفتار،خواب و اشتها داشته باشد یا علائم افسردگی و اضطراب از خود بروز دهد.
از بحث ها اجتناب ورزد یا راجع به فعالیت های کامپیوتری و گوشی همراه مرموز رفتار کند.
در حین یا پس از آنلاین بودن غمگین،خشمناک و پریشان باشد.
موقع دیدن یک متن نوشتاری،ایمیل یا پست رسانه مجازی مضطرب شود.
*پیشگیری از زورگیری سایبری قبل از شروع
یکی از بهترین روش ها برای توقف زورگیری سایبری پیشگیری از مشکل قبل از آغاز است.برای ایمن ماندن در مقابل تکنولوژی،به بچه ها یاد دهید که:
از پیگیری پیام های زورگیر سایبری امتناع ورزند.
به دوستان بگویند که زورگیری سایبری را متوقف کنند.
ارتباط با زورگیران سایبری را مسدود کنند؛پیغام ها را بدون از خواندن حذف کنند.
هرگز اطلاعات شخصی خود یا اطلاعات شخصی دوستان را بصورت آنلاین پست نکنند.
هرگز رمز عبورهای اینترنت خود را با کسی بجز والدین به اشتراک نگذارند.
راجع به زندگی آنلاین خودشان با والدین گفتگو کنند.
چیزی را که دوست ندارند همکلاسی هایشان ببینند آنلاین حتی در ایمیل نگذارند.
موقعی که خشمگین و ناراحت هستند هیچ پیامی ارسال نکنند.
همیشه در حالت آنلاین همانند موقعیت شخصی مودب باشند.
در حالیکه عدم تهدید بچه ای که قربانی زورگیری سایبری شده است به صرفنظر از دسترسی به اینترنت یا به هر طریق دیگری حائز اهمیت است،ولی والدین باید همیشه صرفنظر از اینکه چقدر بچه رنجیده می شود استفاده او از تکنولوژی را کنترل کنند.
استفاده از ابزارهای کنترل سرپرستی بر روی گوشی هوشمند یا تبلت بچه و نصب فیلترهایی بر روی کامپیوتر او برای مسدود کردن محتوای وب نامناسب و کمک به سرپرست برای کنترل فعالیت های آنلاین بچه اثرگذار است.
*محدود کردن دسترسی به اطلاعات از طریق گوشی هوشمند،برخی تامین کنندگان خدمات بی سیم اجازه قطع سرویس های پیام رسانی نوشتاری را در حین ساعات معین می دهند.
بر اطلاع از رمز عبورهای بچه اصرار ورزیدو سرنام های عمومی که بچه ها بصورت آنلاین در رسانه های مجازی و پیام های نوشتاری استفاده می کنند را بیاموزید.
از چگونگی ارتباط آنلاین بچه مطلع شوید.فهرست تماس ها و ارتباطات او در رسانه های مجازی را با هم مرور کنید.بپرسید که هر شخصی کیست و او را چگونه می شناسد.
بچه را تشویق کنید که در صورت دریافت پیام های تهدید آمیز یا در صورتیکه بطریق دیگری هدف یک زورگیر سایبری است به شما یا بزرگسال مورد اعتماد دیگری اطلاع دهد،در حالیکه به او اطمینان می دهید که انجام چنین کاری به از دست دادن گوشی هوشمند یا امتیازات کامپیوتری او منجر نمی شود.
ادامه دارد
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص؛ غریب واحدی پور
I don't believe in love at first sight because my mother started loving me before seeing
me
Luffina Lourduraj
"من عاشق شدن در نگاه اول را باور ندارم زیرا مادرم عشق ورزیدن به مرا قبل از دیدنم آغاز کرد."
تنها راه جلوگیری از انتقاد,هیچ کاری انجام ندادن,هیچ چیزی نگفتن و هیچ کسی نبودن است."ارسطو"
بهترین آمادگی برای فردا حداکثر تلاش و بهترین عملکرد امروز است.
در هوای ابری دیگران رنگین کمان باشید
زندگی را جدی نگیرید.زیرا از آن زنده بیرون نمی آیید.
25درصد زندگی اتفاقات و 75درصد آن عکس العمل به این اتفاقات است.