النا چری نپاو روانشناس تروما،در خصوص چگونگی اثر واکنش های اولیه بازماندگان تروما نسبت به یک رویداد بر نسل های آینده بررسی کرده است.برای مثال،موقعی والدین تحت شرایط ناراحت کننده و غم افزا زندگی می کنند، می توانند" پیام های حفظ بقاء"را توسعه دهند (بعنوان مثال"تقاضای کمک نکنید،خطرناک است")که اینگونه واکنش می تواند آموخته شود و از نسلی به نسل بعد انتقال یابد.
در حالیکه این پیام ها ممکن است به حفاظت نسل های پیشین کمک کرده باشند،اما می توانند موجب شوند تا نسل های بعد در مورد زندگی  و نسبت به حرفه های کمک رسان دیدگاهی توام با ترس و بدگمانی داشته باشند،در نتیجه موجب دوری بیشتر از پشتیبانی و حمایت مورد نیاز جهت غلبه بر پیامد خود تروما می گردد.
انتقال قابلیت انعطاف
خوشبختانه،بازماندگان تروما و زادگان آنها می توانند به کاهش اثر ترومای بین نسلی بر نسل های آینده کمک کنند.درست همانگونه که تجارب ترومایی می توانند از نسلی به نسل بعد انتقال یابند،ظرفیت غلبه بر تروما و ساخت اعتماد به نفس نیز می تواند انتقال یابد.
برای مثال،براگا و همکاران( 2012)کشف کردند که چگونه سبک های ارتباطات محبت آمیز و بی آلایش بین نسل ها به تقویت قابلیت انعطاف و ارتباط کمک می کند. هنگامی که بازماندگان تروما بی آلایش داستان خودشان را بگویند و زادگان آنها قادر باشند که گذشته ترومایی والدین خودشان رفع و رجوع کنند،خطوط ارتباطی بهبود جدیدی بین آنها گشوده می شود.
مارک ولن،مولف کتاب"با شما شروع نشد"نیز گفتگوی بی پرده بین والدین و فرزندان در خصوص سابقه ترومای خانوادگی را تشویق می کند.او والدین را تشویق می کند تا  رویدادهای وحشتناکی را که برای خودشان اتفاق افتاده است و نیز هرچه را که راجع به اتفاقات رخ داده برای والدین و جدشان می دانند برای فرزندانشان نقل کنند.آنها می توانند دریافت کنندگان غیر عمدی احساسات دردناک از گذشته باشند.موقعی که به آنها بگوئید چه احساسات دردناکی در سوابق خانواده ناگفته مانده است،این می تواند برای آنها عامل تسکین دهنده عظیمی باشد بویژه اگر درک کنند که در حال حمل بار و بندیلی از شما، والدین یا اجدادتان بوده اند.
 از سوی دیگر،ترومای بین نسلی در خانواده هایی که از تجارب ترومایی خودشان گفتگو نمی کنند بسرعت انتقال می یابد.صدالبته اینگونه خانواده ها، تروماها را بعنوان یک راز نگهه می دارند یا انتقال آنها را به روش های غیر مستقیم یا ناهنجار ادامه می دهند.
رفع و رجوع تروما
اگر پدر یا مادر هستید،علاوه بر ارتباط بی آلایش با فرزندان(و حتی نوه ها)راجع به تجارب زندگی خودتان،همچنین رفع و رجوع خود تروماهای بین نسلی نیز حائز اهمیت است.بازماندگان تروما می توانند یا سیکل را تکرار کنند یا با خلق روایتی جدید راه حلی بیابند.این موقعی اتفاق می افتد که اعضای خانواده راجع به هر آسیب،درد یا بدرفتاری گذشته سخن بگویند و برای رفع و رجوع آنها اقدام کنند.
بچه ها نیاز دارند باور کنند که ایمن هستند و والدین قابل اعتمادی از آنها مراقبت می کنند.موقعی که باورهای اساسی با بدگمانی،تردید،رنجش و ناامنی والدین دچار ابهام می شوند،بچه ها می آموزند که با این دیدگاه به دنیا بنگرند.چنین دیدگاهی می تواند به ایجاد مانع در توانائی آنها برای برقراری روابط خوشبینانه و ایمن و رشد وپرورش یک حس سالم خود ارزشی منجر گردد.
برخی توصیه های اضافی در خصوص چگونگی شکستن سیکل ترومای بین نسلی بشرح ذیل هستند:
۱) با والدین تان راجع به تجارب تلخ زندگی شان و نیز چگونگی غلبه بر آنها گفتگویی را آغاز کنید.
۲)به الگوها،نگرش ها یا روایت های کهن خانواده که بطور پیوسته آنها را تجسم می کنید توجه کنید.
۳)راجع به این حوزه ها با یک دوست مورد اعتماد،عضو خانواده یا درمانگر گفتگو کنید و به روش غلبه یا برقراری ارتباط جایگزینی با آنها بیندیشید.
۴)یک حس همدلی و ترحم نسبت به خانواده و کشمکش هایی که تحمل کرده است در وجود خود پرورش دهید.
خیلی از نیاکان ما علی رغم عیوب شان،به سختی کار کرده اند بطوریکه اکنون ما می توانیم زندگی بهتری داشته باشیم.لذا این حقیقت نیز باید مورد تجلیل قرار گرفته و بطرز مطلوبی پذیرفته شود.
۵)روایت جدیدی را  که می خواهید فرزندانتان راجع به خانواده،خودشان و دنیا  تجسم کرده و باور کنند دوباره خلق کنید.
 منبع؛ https://www.psychologytoday.com
ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور