هر چیزی را که به ارث می بریم نباید به دیگران انتقال دهیم.
۳ژوئیه ۲۰۲۱
نوشته شده توسط؛الیزابت دیکسن
بازنگری شده توسط؛هرا  استراف مارانو
نکات کلیدی:
۱)ترومای بین نسلی می تواند اثرات قابل توجهی بر سیستم های خانواده و فرد داشته باشد.
۲)ارتباط صادقانه و بی آلایش می تواند کانال های بهبود را بگشاید و در بحبوحه فلاکت و بدبختی خانواده قابلیت انعطاف را تقویت کند.
۳)فرزندان بازماندگان تروما باید تمایل داشته باشند که به منظور کمک به شکستن سیکل ترومای خانوادگی برای رفع آن اقدام کنند.
ما اکنون می دانیم که نوزادان با یک لوحه ذهنی سفید وارد این دنیا نمی شوند.بلکه سابقه احساسی آنها  حتی قبل از بستن نطفه شان شروع می شود.
همه تخمک های یک زن موقعی در تخمدان هایش شکل می گیرند که او جنینی در رحم مادرش هست.به عبارت دیگر،زمانی که مادرتان در رحم مادر بزرگ تان بود،تخمکی با خودش داشت که عاقبت شما از آن بوجود آمدید.این بدان معنا است که بخشی از شما ،مادرتان و مادر بزرگ تان یک محیط بیولوژیکی مشترک داشته اند.لذا بطریقی حتی قبل از بستن نطفه تان‌، در معرض احساسات و تجارب مادر بزرگ خود بوده اید.
ما نه فقط روشنی پوست،رنگ چشم ها  یا عرض شانه ها را  از والدین مان به ارث می بریم.بلکه می توانیم داستان ،روایت و عقاید خانواده راجع به زندگی را نیز به ارث ببریم.در تصویر درخت خانواده،ما ممکن است برگ های  شکوفای سبز رنگ باشیم،اما شاخه هایی که زندگی را در وجود  ما جاری و ساری می کنند از طریق ریشه های عمیق اجدادمان زمین می شوند.بخشی از آنها هنوز به زندگی در درون ما ادامه می دهند،خواه از این حقیقت آگاه باشیم یا نباشیم.در حالیکه ادامه دادن میراث خانوادگی حقیقت باشکوهی است،اما  تعارض رفع نشده و بار بندیلی برای مرتب سازی و پاک سازی نیز وجود دارد.
ترومای بین نسلی
ترومای بین نسلی به نوعی تروما اطلاق می شود که با مرگ فرد خاتمه نمی یابد،بلکه از نسلی به نسل بعد انتقال می یابد.خانواده های با سابقه یک ترومای رفع نشده،افسردگی،اضطراب و اعتیاد ممکن است به انتقال استراتژی های مقابله ای ناهنجار و دیدگاههای بدبینانه نسبت به زندگی به نسل های بعد ادامه دهند.بدین طریق،فرد می تواند همان الگوها و نگرش های نسل های پیشین را قطع نظر از سالم بودن یا نبودن آنها تکرار کند.
ترومای بین نسلی چیزی نیست که بتوان آن را به سهولت تشخیص داد.اغلب پنهان،تعریف نشده و ظریف است،لکن با الگوهای خانوادگی و اشکال گوش بزنگی،بدگمانی،اضطراب،افسردگی،مشکلات عزت نفس و سایر استراتژی های مقابله ای منفی بروز می کند.علاوه بر آن می تواند اثر قابل توجهی بر روی سیستم ایمنی بدن بگذارد و ممکن است در وقوع بلای نسلی یعنی بیماری های خود ایمن و سایر امراض مزمن نقش داشته باشد.
توجه؛بیماری خود ایمن( autoimmune disease)؛ نوعی بیماری‌است که چون سیستم ایمنی بدن نمی‌تواند سلول‌های خودی را از سلول‌های مهاجم و بیگانه تشخیص دهد.در نتیجه بافت‌ها و اندام های خود بدن را مورد حمله قرار می‌دهد بوجود می آید.
در حالیکه ترومای بین نسلی می تواند بر همه ما اثر بگذارد،اما کسانی که در خانواده های با تجربه اشکال عمده بدرفتاری،غفلت،شکنجه،تعدی و تبعیض نژادی زندگی کرده اند دارای بالاترین ریسک هستند.بر اساس نتایج تحقیقات، اثرات ترومای بین نسلی بر بازماندگان هولوکاست،کشتار خمرهای سرخ در کامبوج،قتل عام رواندا،نقل مکان هندوهای آمریکایی،بردگی آمریکایی آفریقایی ها از میان موارد بیشماری اثبات شده است.اگر چه برخی نتایج تحقیقات در خصوص چگونگی بروز تروما مغشوش کننده هستند،اما یافته های خیلی از تحقیقات، نرخ های بالاتر اضطراب،افسردگی و اختلال استرس پسا آسیب ( PTSD)در بازماندگان تروما و فرزندان آنها را آشکار کرده اند.
آنچه که کمتر روشن شده است این است که چگونه این تروما بطور واقعی از نسلی به نسل بعد انتقال می یابد.خود تروما می تواند در فقر،سرپرستی پر مخاطره،کاهش تعلق و وابستگی،استرس مزمن و ایجاد محیط های زندگی ناپایدارسهیم باشد که این ها نیز بطور مستقیم بر فرزندان و رشد آنها اثر گذار هستند.