فاکتورهای خطر روانشناسی:افسردگی و پرخوری قویا" با هم ارتباط دارند.خیلی از پر خوران یا افسرده هستند یا قبلا" بوده اند:خیلی ممکن است با کنترل محرک های آنی (تکانه ای)و مدیریت و بروز احساسات خودشان مشکل داشته باشند.عزت نفس پایین،تنهایی و عدم خشنودی نسبت به بدن نیز ممکن است در پرخوری سهیم باشند.
فاکتورهای خطر زیست شناختی، نابهنجاری های زیست شناختی می توانند در پرخوری سهیم باشند.برای مثال،هیپو تالاموس (بخشی از مغز که اشتها را کنترل می کند)ممکن است پیغام های درست مربوط به گرسنگی و سیری را ارسال نکند.محققین یک جهش ژنتیکی را نیز کشف کرده اند که بنظر می رسد موجب اعتیاد به غذا است.بالاخره،دلیلی وجود دارد که سطوح پایین سروتونین شیمیایی مغز در خورد و خوراک وسواسی ایفای نقش می کند.
*اثرات اختلال پرخوری
پرخوری به یک رنج متنوعی از مشکلات بدنی،احساسی و اجتماعی منجر می گردد.فرد مبتلا به پرخوری نسبت به کسی که فاقد چنین اختلالی است با احتمال بیشتری از مشکلات سلامتی،استرس،بیخوابی و تفکرات خودکشی رنج می برد.همچنین ممکن است افسردگی،اضطراب و سوء استعمال مواد و نیز اضافه وزن اساسی را تجربه کند.
هر قدر هم که غم افزا بنظر برسد، خیلی از افراد قادرند که اختلال پرخوری خود را بهبود دهند و اثرات ناسالم آن را معکوس کنند.شما نیز می توانید.اولین گام ارزیابی مجدد رابطه با غذا است.
توصیه۱بهبود پرخوری؛برقراری یک رابطه سالم تر با غذا
بهبودی از هر اعتیادی چالش برانگیز است،اما غلبه بر پرخوری و اعتیاد به غذا می تواند بطور ویژه مشکل باشد.برخلاف سایر اعتیادها،در این مورد مواد مصرفی برای بقاء ضروری است،بنابراین گزینه اجتناب یا جایگزین آن را ندارید.در عوض،به برقراری رابطه سالم تری با غذا نیاز دارید،رابطه ای که مبتنی بر رفع نیازهای تغذیه ای و نه احساسی باشد.برای انجام چنین کاری،باید چرخه پر خوری را بطریق ذیل بشکنید:
اجتناب از وسوسه،اگر غذای بنجل،دسرها و اسنک های ناسالم در خانه داشته باشید با احتمال بیشتری پرخوری می کنید.با پاکسازی یخچال و قفسه از غذاهای مطلوب تان برای پرخوری وسوسه را رفع کنید.
گوش دادن به بدن،بیاموزید که بین گرسنگی احساسی و بدنی تمایز قائل شوید.اگر اخیرا" خورده اید و غرولند شکم نداریداحتمالا" واقعا" گرسنه نیستید.لذا به اشتیاق خود برای خوردن زمان بدهید تا بگذرد.
خوردن منظم،منتظر نمانید تا خیلی گرسنه شوید.این روش فقط به پرخوری منجر  می شود!به وعده های غذایی برنامه ریزی شده پایبند باشید،چون از قلم انداختن وعده های غذایی اغلب به پرخوری در مابقی ایام روز منجر می شود.
از چربی اجتناب نکنید،بر خلاف آنچه که ممکن است فکر کنید،رژیم چربی بطور واقعی  از پرخوری و اضافه وزن جلوگیری می کند.سعی کنید برای احساس خشنودی و سیری  چربی سالم را در هر وعده غذایی بگنجانید‌.
با ملالت و خستگی بجنگید.بجای ته بندی هنگام ملالت و خستگی،حواس خود را پرت کنید.یک پیاده روی بروید،با یک دوست تماس بگیرید،مطالعه کنید به یک سرگرمی همانند نقاشی یا باغ داری مشغول شوید.
بر چیزی که در حال خوردن هستید تمرکز کنید.اغلب در یک وضعیت تقریبا" مشابه خلسه  پرخوری می کنید و حتی از آنچه می خورید کمتر لذت می برید.بجای خوردن با بی فکری،یک خورنده متفکر باشید.بکندی بخورید و ترکیب و طعم ها را  مزه کنید.در اینصورت ،نه فقط کمتر می خورید،بلکه بیشتر هم لذت می برید.
*اهمیت تصمیم برای رژیم نگرفتن
پس از یک پرخوری، طبیعی است که به رژیم  برای جبران پرخوری و برگشت به مسیر سلامتی خود احساس نیاز کنید.اما رژیم گرفتن معمولا" نتیجه عکس دارد.محرومیت و گرسنگی ناشی از رژیم سخت اشتیاق به غذا و اصرار برای پرخوری را تحریک می کند.
 .بجای رژیم گرفتن،بر خوردن متعادل تمرکز کنید.غذاهای مغذی را که از آنها لذت می برید بیابید و تا احساس خشنودی کنید بخورید، نه اینکه بطور ناخوشایندی بچپانید.
از قدغن و محدود کردن غذاهای معین اجتناب ورزید.چون چنین کاری می تواند شما را حتی بیشتر مشتاق آن غذاها کند..بجای گفتن اینکه،"من هرگز بستنی نمی خورم."بگوئید،"من بستنی را بعنوان یک خوراکی لذت بخش گاهگاهی می خورم."
ادامه دارد
 منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور