۱-در پی بردن به مشکلات کارکنان پیش دستی کنید.از همدلی خود برای شناخت کارکنان  و چگونگی مناسبات مشترک آنها استفاده کنید.بدین طریق انگیزش افراد، روابطی که شکل گرفته اند و حتی هویت جداگانه بخش یا سازمان را درک می کنید.آیا اکنون که یک مربی بازنشسته شده است وضعیت رو به رشد سازمانتان رو به افول گذاشته است؟ آیا یک سازماندهی مجدد مشکل سیستم های پشتیبانی بحرانی را رفع می کند؟ آیا انتقال پروژه ای به یک مشاور موجب رفع نگرانی یا بی احترامی به کارکنان  می شود؟هر چه بیشتر راجع به چگونگی احساس کارکنانتان  بدانید،اغلب کمتر اعمال تان بصورت غیر عمد موجب اخلال،آشوب یا رنجش آنها می گردد.
۲-اولین نفر باشید که سخن می گوئید.حتی اگر جوی باز وایمن برای ارتباطات خلق کرده باشید،برخی افراد همیشه مرعوب رئیس هستند و مشکلی را قبل از منتهی شدن به تلفات سنگین طرح نمی کنند.به همین علت خیلی مهم است که برای گفتگوی صادقانه با کارکنان راجع به تغییرات یا مشکلات بالقوه سرعت عمل داشته باشید و از کارکنان  برای ارائه پیشنهاد و نظر دعوت بعمل آورید.اگر احساس می کنید که از یک یا تعداد بیشتری از کارکنان ناراضی هستید،سعی کنید موضوع را بطریقی باز کنید که ناامنی آنها را تسکین دهد،سپس اگر هنوز از گفتگو پرهیز می کنند به خلوت آنها احترام بگذارید.
۳-خود را به این مشهور سازید که همیشه برای کمک به کارمندان جهت بهبود خودشان آماده هستید.ما به دنیای کاری خود با جستجوی قدرت های دیگران نیرو می دهیم.افرادی که کار می کنند استعدادهای پنهانی دارند که می توانند بنفع همه بکار گرفته شوند.هیچ چیزی بهتر از توجه به ارزش دیگران موجب تقویت روحیه و دلگرمی نمی گردد.اجازه دهید کارکنانتان بدانند که برای  تعیین هدف خودشان تا آنجا که می توانند آزاد هستند،در آن صورت احتمالا" اهداف والاتری را برمی گزییند.
۴-فقط تا حدی که قصد ارزانی دارید عرضه کنید.اگر قصد ندارید از صمیم دل گوش کنید دعوت به بیان پیشنهاد و نظر نکنید.هرگز وعده پاداش ندهید اگر نمی توانید اعطا کنید.جلسات طوفان فکری برگزار نکنید و به کارکنانتان نگویید که چقدر ایده های آنها درخشان هستند اگر هرگز قصد ندارید هیچ کدام از ایده های آنها را بکار گیرید.کارکنان چاپلوسی و تملق را تشخیص می دهند و برای کسانی که به آنها اعتماد ندارند خیلی سخت کار نمی کنند.
۵-قابلیت انعطاف و سازگاری را مدل کنید.اگر می خواهید کارکنانتان سخت کوشان خلاقی باشند که با تمام ظرفیت خودشان کار می کنند،به آنها نشان دهید که حل مساله کنشگرایانه مهم تر از چسبیدن به طرح ها و قوانین سفت، محکم  و غیر قابل انعطاف است.آیا  بی توجه به نگرانی راجع به اینکه چگونه بنظر آیید می توانید طرحی را که اثرگذار نیست دور اندازید؟آیا می توانید بسرعت به گزارش مشکلات ارائه شده توسط کارکنان خود واکنش نشان دهید؟آیا بدون از نگرانی جدی به گروهبندی مجدد و تدوین دوباره استراتژی می پردازید؟
۶-کارکنان را سخت کوش بار آورید،آنها را ناز پرورده نکنید
برخلاف باور برخی مدیران،می توانید به کارکنان گوش دهید و به احساساتشان علاقه نشان دهیدبی آنکه مانند کودک آنها را نوازش کنید.بخاطر داشته باشید که همدلی متفاوت از یکدلی و همدردی است،لذا باید در تلاش برای درک احساسات آنها با احساسات خودتان هماهنگ بمانید.با EQبالا  قادرید که یک گفتگوی قلبی را قبل از بی حاصل شدن و اخلال در اهداف تان  بدون از رنجش کارمند خود متوقف کنید.قادرید از کارکنان برای کار خوبی که انجام داده اند تقدیر بعمل آورید بدون ترس از اینکه منجر سست شدن  تلاش کاری آنها گردد.می توانید بین نیاز کارکنان خود به تقدیر و نیاز خویش برای رسیدن به اهداف تان تعادل برقرار کنید‌.مقبولیت احساسی از کنترل شما با پریشانی و اضطراب شخص دیگر جلوگیری می کند.
  منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص : غریب واحدی پور