مدرک زورگیری سایبری را حفظ کنید،برای مثال پیام های نوشتاری توهین آمیز یا عکس یک صفحه وب را نگهدارید و سپس آنها را به یک بزرگسال مورد اعتماد گزارش کنید.اگر وقایع را گزارش نکنید،زورگیر سایبری مهاجم تر خواهد شد.
تهدیدهای آزار و اذیت و پیام های جنسی ناجور را به پلیس گزارش کنید.در خیلی از موارد،جنایات مربوط به زورگیری سایبری می تواند توسط قانون تحت پیگرد قرار گیرد.
از ارتباط زورگیر سایبری با مسدود کردن آدرس ایمیل ،شماره همراه و حذف از ارتباطات رسانه های مجازی جلوگیری بعمل آورید.فعالیت های آنها را به تامین کننده سرویس اینترنت (ISP)آنها یا به هر رسانه اجتماعی یا وب سایت دیگری که برای هدف گیری شما مورد استفاده قرار می دهند گزارش کنید.اعمال زورگیری سایبری ممکن است شامل تجاوز از شروط سرویس وب سایت یا بسته به قوانین هر کشوری حتی حکم اتهامات جنایی داشته باشند.
توصیه هایی برای والدین و معلمین جهت توقف زورگیری یا زورگیری سایبری
مهم نیست که چقدر دردناک باشد،بچه ها اغلب نسبت به گفتگو  با والدین و معلمین راجع به زورگیری بی میل هستند. زیرا از قربانی بودن احساس شرمساری می کنند.در خصوص زورگیری سایبری نیزممکن است احساس ترس کنند که گوشی همراه یا امتیازات کامپیوتری خود را از دست بدهند.
زورگیران نیز تمایل به داشتن مهارت برای پنهان کردن رفتار خود از بزرگسالان دارند،بنابراین اگر یک بچه تحت زورگیری قرار گیرد ممکن نیست که برای یک سرپرست یا معلم آشکار باشد‌.از اینرو،شناسایی علائم هشدار زورگیری و زورگیری سایبری مهم است.
کودک ممکن است قربانی زورگیری باشد اگر:
 از خانواده،دوستان و فعالیت هایی که قبلا" لذت می برد کناره گیری کند.
از رفتن به مدرسه و کلاس های ویژه امتناع ورزد یا از فعالیت های گروهی بپرهیزد.
بصورت غیر قابل توجیه در نمرات افت داشته باشد.
تغییرات در خلق و خو،رفتار،خواب و اشتها داشته باشد یا علائم افسردگی و اضطراب از خود بروز دهد.
از بحث ها اجتناب ورزد یا راجع به فعالیت های کامپیوتری و گوشی همراه مرموز رفتار کند.
در حین یا پس از آنلاین بودن غمگین،خشمناک و پریشان باشد.
موقع دیدن یک متن نوشتاری،ایمیل یا پست رسانه مجازی مضطرب شود.
*پیشگیری از زورگیری سایبری قبل از شروع
یکی از بهترین روش ها برای توقف زورگیری سایبری پیشگیری از مشکل قبل از آغاز است.برای ایمن ماندن در مقابل تکنولوژی،به بچه ها یاد دهید که:
از پیگیری پیام های زورگیر سایبری امتناع ورزند.
به دوستان بگویند که زورگیری سایبری را متوقف کنند.
ارتباط با زورگیران سایبری را مسدود کنند؛پیغام ها را بدون از خواندن حذف کنند.
هرگز اطلاعات شخصی خود یا اطلاعات شخصی دوستان را بصورت آنلاین پست نکنند.
هرگز رمز عبورهای اینترنت خود را با کسی بجز والدین به اشتراک نگذارند.
راجع به زندگی آنلاین خودشان با والدین گفتگو کنند.
چیزی را که دوست ندارند همکلاسی هایشان ببینند آنلاین حتی در ایمیل نگذارند.
موقعی که خشمگین و ناراحت هستند هیچ پیامی ارسال نکنند.
همیشه در حالت آنلاین همانند موقعیت شخصی مودب باشند.
در حالیکه عدم تهدید بچه ای که قربانی زورگیری سایبری شده است به صرفنظر از دسترسی به اینترنت یا به هر طریق دیگری حائز اهمیت است،ولی والدین باید همیشه صرفنظر از اینکه چقدر بچه رنجیده می شود  استفاده او از تکنولوژی را کنترل کنند.
استفاده از ابزارهای کنترل سرپرستی بر روی گوشی هوشمند یا تبلت بچه و نصب فیلترهایی بر روی کامپیوتر او برای مسدود کردن محتوای وب نامناسب و کمک به سرپرست برای کنترل فعالیت های آنلاین بچه اثرگذار است.
*محدود کردن دسترسی به اطلاعات از طریق گوشی هوشمند،برخی تامین کنندگان خدمات بی سیم اجازه قطع سرویس های پیام رسانی نوشتاری را در حین ساعات معین می دهند.
بر اطلاع از رمز عبورهای بچه اصرار ورزیدو سرنام های عمومی که بچه ها بصورت آنلاین در رسانه های مجازی و پیام های نوشتاری استفاده می کنند را بیاموزید.
از چگونگی ارتباط آنلاین بچه مطلع شوید.فهرست تماس ها و ارتباطات او در رسانه های مجازی را با هم مرور کنید.بپرسید که هر شخصی کیست و او را چگونه می شناسد.
بچه را تشویق کنید که در صورت دریافت پیام های تهدید آمیز یا در صورتیکه بطریق دیگری هدف یک زورگیر سایبری است به شما یا بزرگسال مورد اعتماد دیگری اطلاع دهد،در حالیکه به او اطمینان می دهید که انجام چنین کاری به از دست دادن گوشی هوشمند یا امتیازات کامپیوتری او منجر نمی شود.
 ادامه دارد
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص؛ غریب واحدی پور