استاد خداکرم پور "  به بهانه برگزاری همایش تجلیل از استاد پیشکسوت ریاضی دهه ۶۰دبیرستان های کهگلویه در دبیرستان نخبگان عشایر یاسوج" متجاوز از سه دهه قبل از دبیرستان معروف شهر زادگاهم دهدشت که در آن عصر و زمانه به دانشگاه شهر معروف بود در رشته ریاضی و فیزیک دیپلم گرفتم طی این سه دهه مراحل مختلفی از زندگی را با به اصطلاح سردی و گرمی های متنوع پشت سر گذاشتم با انسان های بیشمار بواسطه ارتباطات غیر قابل اجتناب زندگی جهت گذر از مراحل موصوف هم آشنا شدم و عمر گذراندم ،بطریقی که اکنون قوه تجسم امکان به یاد آوردن خیلی از اتفاقات و انسان های اثر گذار در زندگی ام را طی سال های پس از دبیرستان  نمی دهد تا چه رسد به  اینکه تصویر روشنی از کلاس درس، معلمان و همکلاسی های  دوره دبیرستان را در ذهنم بازیابی کند.روشن تر بگویم حتی قادر بر رفع این تردید نیستم که آیا دیپلم گرفتن در آن هنگام مستلزم سه سال  و یا چهار سال  تحصیل در دبیرستان بود! اما طی گذر این همه سال،هیچ عاملی موجب نگردید تا معلم آرام،متین،بردبار،عادل،دلسوز و مهربان دروس ریاضی دبیرستان را فراموش کنم.مردی که شیرینی لبخند و معجزه کلام او برندی را در ذهن و روحم خلق کرد که در زندگی تاکنون هیچ برندی یارای سایه افکندن بر آن را  نداشته و هرگز هم نخواهد داشت!استادی که به قول ظریفی شاگرد بسیار داشته است اما جایگزین و مانند ندارد!!چهره ماندگاری که نه تمایل و خواست فردی ونه هم قدرت رسانه ای و تبلیغی اعوان و انصار اجیر شده برای ماندگاری او کوشیده اند بلکه قضاوت و وجدان انسانی شاگردان چندین دهه اش  به حق او را شایسته و سزاوار عنوان" چهره ماندگار"کرده اند!! آری او کسی جز خداکرم پور معلم ریاضی سال های دور دبیرستان های کهگلویه نیست. فرهیخته ای که این اتفاق و جشن مهم بخوبی روایتگر آن است که انگار نه فقط من،بلکه خیل عظیمی از دانش آموزان دبیرستانی دوره های تحصیلی قبل و بعد از من هم تشنه دیدار دوباره او گشته اند!! لذا،امروز در حضور استاد و شاگردانش اذعان می کنم که اگر بچه های کهگلویه در حوزه های مختلف خوب درخشیده و می درخشند بیش و پیش از هر عاملی نتیجه تربیت خوب چنان معلمان اثر گذاری است، دردمندانه نیزبگویم که اگر امروز مرض خاک و خون پرستی مردمان مظلوم دیارمان را شقه شقه و مهربانی و محبت فرا طایفه ای ، فرا نژادی و فرا قبیله ای را کیمیا کرده است همه ناشی از کم شدن نسل اینگونه اساتید کم نظیر است! وچه ساده و کوته بین هستند کسانی که معلمی را با میزان حقوق می سنجند در حالیکه معلمان  خوب خیران روح ، روان و ارزش های انسانی هستند که ارزش وجودی خدمت خیر خواهانه آنان باهیچ متاعی قابل قیمت گذاری نیست. سخن خلاصه و زحمت کم کنم که بهمن بیگی نه نام ،بلکه برندی برای هر معلم دلسوز و مهربانی است که بستر تعلیم و تربیت را برای فرزندان این آب و خاک مهیا می کند. از اینرو،سخن به گزاف نگفته ام اگر خداکرم پور را هم بهمن بیگی کهگلویه خطاب کنم که لاجرم زنده نگهداشتن نام و یادش خدمتی ماندگار در حوزه فرهنگ و تعلیم و تربیت است. پس دست مریزاد می گویم به بانیان این جشن ماندگار و آرزوی سلامتی استاد و سایر عزیزان را از درگاه قادر متعال مسئلت می نمایم.

توتم نیوز

غریب واحدی پور

۲۰اسفند۹۷

امیدیه