،با تعریف یک جوک یا داستان خنده دار روشی برای تسکین و بهبود خلق و خو بیابید.
رفتاری روشن و مسئولیت پذیر داشته باشید.اگر محیط کار و میزتان شلوغ و آشفته است،فایل بندی کرده و از درهم و برهمی خلاص شوید،اطلاع از آنکه هر چیزی کجا است می تواند در زمان صرفه جویی و استرس را کاهش دهد.
*در مورد کار و وظایف محیط کار خود کنشگر باشید
هنگامی که احساس تردید،بیچارگی یا تحت کنترل نبودن می کنیم،استرس ما در بالاترین سطح است.برخی اقداماتی که می توانید برای بدست آوردن یک حس کنترل دوباره بر کار و حرفه خود بدست آورید بشرح ذیل هستند:
با کارفرمای خود راجع به عوامل استرس زای محیط کار گفتگو کنید.کارکنان سالم و شادتر بهره ورتر هستند،بنابراین کارفرمای شما انگیزه ای برای پرداختن به استرس محیط کار در هر زمانی که ممکن است دارد.بجای اینکه با وراجی لیستی از شکایت ها بیان کنید،بگذارید کارفرمایتان شرایطی را بداند که بر عملکرد کاری شما اثر می گذارند.
شرح شغل خود را روشن سازید.از سرپرست در خواست شرح  به روز شده ای از وظایف و مسئولیت های شغلی خود کنید.ممکن است دریابید که برخی از کارهای انباشته شده در شرح شغلی شما نیستند،یا می توانید با خاطر نشان ساختن اینکه بیشتر و فراتر از حدود کاری خود وقت و انرژی صرف می کنید یک کمی قدرت و نفوذ کسب کنید.
درخواست یک انتقالی بدهید.اگر محیط کارتان به اندازه کافی بزرگ باشد،امکان دارد با انتقال به بخش دیگری، از یک محیط سمی و زهرآگین فرار کنید.
کارها و وظایف جدید تقاضا کنید.اگر کار مشابه ای را به مدتی طولانی انجام داده اید،تقاضا کنید که کار جدیدی با یک سطح رتبه بندی متفاوت،قلمروی فروش متفاوت یا با یک ماشین متفاوت را بیازمائید.
زمان استراحت بگیرید.اگر فرسودگی روانی بنظر اجتناب ناپذیر است،استراحت کامل از کار بگیرید.به مرخصی بروید،استراحت پزشکی های خود را استفاده کنید،تقاضای ترک کار بدون از غیبت کنید،هر کاری برای دور کردن خود از موقعیت انجام دهید.از زمان دوری از کار برای شارژ مجدد و بدست آوردن چشم انداز و دیدگاه فکری بهره ببرید.
*به جستجوی معنا و رضایت در کار خود بپردازید
احساس بی حوصلگی یا عدم رضایت از چگونگی سپری کردن بخش عمده روز کاری می تواند موجب استرس زیاد و اثرات بد جدی بر سلامت جسم و جان شود.اما برای خیلی از ماها،برخورداری از یک شغل رویایی که آن را پرفایده و ارزشمند بیابیم فقط یک رویا است.حتی اگر در موقعیتی نیستید که حرفه دیگری که آن را دوست داشته و راجع به آن احساس و اشتیاق دارید جستجو کنید،که اکثر ما چنین هستیم،مع الوصف هنوز می توانید هدف و شادی را در شغلی که دوست ندارید بیابید.
حتی در برخی شغل های مادی،برای مثال،اغلب می توانید بر چگونگی نقش خود در کمک به دیگران  یا تامین محصول یا ارائه خدمتی خیلی ضروری تمرکز کنید.بر جنبه هایی از شغل که لذت می برید تمرکز کنید،حتی اگر گفتگو با همکاران هنگام صرف ناهار باشد.تغییر نگرش نسبت به شغل تان نیز می تواند کمک کند تا دوباره یک حس مقصود و کنترل را بدست آورید.
*مدیران و کارفرمایان چگونه می توانند استرس کاری را کاهش دهند
کارکنانی که از استرس مربوط به کار رنج می برند می توانند موجب بازده پایین تر،روزهای کاری تلف شده و میزان بیشتر ترک شغل گردند.با این وجود،بعنوان یک مدیر،سرپرست یا کارفرما می توانید به کمتر کردن استرس محیط کار کمک کنید.اولین گام رفتار کردن بعنوان یک الگوی مثبت است.اگر بتوانید در موقعیت های استرس زا آرام بمانید،چنان رفتاری نیز برای کارکنان خیلی آسانتر خواهد بود.
مشورت با کارکنان ،با آنان در خصوص فاکتورهای ویژه ای که کارشان را استرس زا می سازد گفتگو کنید.برخی فاکتورها مانند اشکال و از کار افتادگی تجهبزات،کمبود نیروی انسانی یا فقدان فیدبک از طرف سرپرست ممکن است برای عنوان کردن نسبتا"سر راست باشند.در میان گذاشتن اطلاعات با کارکنان می تواند تردید و عدم اطمینان راجع به آینده و شغل های آنها را نیز کاهش دهد.
با کارکنان خود بصورت تک به تک ارتباط برقرار کنید.گوش دادن با دقت و توجه موجب می شود که کارمند احساس کند سخن او را شنیده و  درکش می کنید.چنین حسی به کاهش استرس کارکنان و خودتان کمک می کند،حتی اگر قادر به تغییر موقعیت هم نباشید.
با تعارضات محیط کار به روشی مثبت برخورد کنید.به مقام و شان هر کارمندی احترام بگذارید،برای اذیت و بستوه آوردن یک خط مشی تحمل ناپذیری تدوین کنید.
به کارگران فرصت هایی برای مشارکت در تصمیماتی بدهید که بر شغل های آنها اثر می گذارند.برای مثال،به کارکنان راجع به قوانین کار اطلاعات بدهید.اگر در فرآیند دخیل شوند،متعهدتر می گردند.
از تعیین ضرب العجل های غیر واقعی اجتناب ورزید.اطمینان حاصل کنید که بار کاری متناسب با منابع و توانائی کارکنان است.انتظارات خودتان را شفاف سازید.اهداف،مسئولیتها و نقش های کارکنان را بوضوح تعریف کنید.اطمینان حاصل کنید که کردار و رفتار مدیریت منصفانه و سازگار با ارزش های سازمان است.
مشوق ها و پاداش هایی عرضه کنید.از دستاوردهای کاری بصورت زبانی و در سطح سازمان تقدیر کنید.پس از دوره های با پتانسیل استرس زایی، دوره هایی را برنامه ریزی کنید که ضرب العجل های با شدت کمتری داشته باشند.فرصت هایی برای برقراری تعامل اجتماعی میان همکاران فراهم کنید‌
مولفین؛دکتر جین سیگل،ملیندا اسمیت،لارنس رابینسون و رابرت سیگل کارشناسان ارشد علوم انسانی
 منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور