اگر افراد این خواسته خود را با استفاده از تکنولوژی ،برای مثال با گزینه ای شبیه ابزار"Inactive Account Manager" در گوگل بیان کنند،در این صورت ،انتخاب چنین گزینه ای مقررات وصیت نامه آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.
 راه حل مشابه ای اخیرا" در فرانسه درقانون جمهوری دیجیتال ۲۰۱۶برگزیده شد.
این بدان معنا است که برای اولین مرتبه در اروپا،قانون می تواند استفاده از ابزارهای نرم افزاری همانند Inactive Account Manager گوگل یا  Facebook Legacy Contactرا مشابه با قانون آمریکایی فوق الذکر  برای انتقال دارایی های دیجیتال پس از مرگ به رسمیت بشناسد.  
چنین ابزارهایی درون سرویس هایی که اطلاعات خود را ذخیره می کنیم به کاربران اجازه می دهند که انتخاب کنند آیا می خواهند صفحات آنها بطور کلی پس از مرگ حذف شوند یا برخی اطلاعات آنها برای ذینفعان انتخابی(بطور مثال خانواده یا دوستان)حفظ شوند.
اگر چه این ابزارها چند سالی است که در دسترس بوده اند ولی بنا به تجارب کم درک شده اند،در حالی که توسط برخی از بزرگترین تامین کنندگان سرویس های فضای مجازی برگزیده شده اند و این بیانگر آن است که خلوت و اختفای پس از مرگ دیگر بنظر مبهم،وحشت آور و غیر ممکن نیست.
برخی مکانیزم های قانونی و عملی برای به رسمیت شناختن و اجرائی کردن آن از قبل وجود دارد.اما برای روشن ساختن  قانونی موضوع و اطمینان دادن بیشتر به مردم جهت دسترسی به این نوع سرویس،باید خلوت و اختفای پس از مرگ در قوانین حفاظت اطلاعات سایر کشورها مانند بریتانیا  که هم اکنون اطلاعات شخصی پس از مرگ حفاظت نمی شود  به رسمیت شناخته شود.
اگر چنین کاری صورت نگیرد، باید بر روی میراث آبا و اجدادی آنلاین خودمان انتظار مشاجرات خیلی بیشتری داشته باشیم.
در رسانه های اجتماعی مختلف در این خصوص چه کاری می توانید انجام دهید؟
جی میل(Gmail) :مشخصهInactive Account Manager به فرد اجازه می دهد که  مدت زمان معین (۶،۳و یا ۹ماه)را تنظیم کند تا پس از آن گوگل سرویس را" غیر فعال" کند.یک ماه قبل از پایان این ضرب العجل،گوگل  اخطار ایمیلی و یا یک پیام متنی ارسال می کند.اگر فرد پس از انقضای  زمان تنظیمی و نیز دریافت پیام های اخطار به صفحه وارد نشود، در صورتیکه چنین گزینه ای توسط کاربر انتخاب شده باشد گوگل  اطلاعات را با رابطین "مورد اعتماد"(کاربر می تواند تا ۱۰نفر را لیست کنید) به اشتراک می گذارد.
گوگل برای حصول اطمینان نسبت به اینکه هنوز از صفحه گوگل خود استفاده می کنید از چندین علامت مانند آخرین ورودها به سیستم ،فعالیت اخیر،استفاده از چک های ورودی به آندروید و جی میل استفاده می کند.برای تنظیم گزینه به آدرس زیر بروید
 www.google.com/settings
account/inactive/ 
و سپس روی setup کلیک کنید.
توئیتر؛توئیتر صفحات مردگان را به درخواست کتبی اعضای خانواده  از طریق یک فرم محرمانه می بندد،در غیر اینصورت،تنها گزینه رها کردن صفحه بصورت موجود است.
فیس بوک ؛ در این رسانه اجتماعی می توانید یک "رابط ارث" یعنی کسی را اضافه کنید که برای مراقبت از صفحه خودتان وقتی که می خواهید پس از مرگ به یادگار بماند انتخاب می کنید.برای افزودن یک "رابط ارث" به نقاط تنظیم (ستینگ)عمومی صفحه خود بروید،ستینگ ها را انتخاب کنید و بر روی مدیریت صفحه (manage account)کلیک کنید.سپس نام یک دوست را تایپ کنید و بروی "add" کلیک کنید.برای در جریان گذاشتن دوستی که بعنوان "رابط ارث"انتخاب شده است،بر روی دکمه ارسال(send)کلیک کنید.خانواده ها می توانند صفحات را ببندند یا آنها را بعنوان یادبود نگهدارند بطریقی که برخی مشخصه ها مانند یادآوری های تولد  دیگر نمایان نشوند.
خانواده ها می توانند از فیس بوک تقاضا کنند که به برخی از محتویات صفحه(اما نه چت های خصوصی) دسترسی یابند.اگر می دانید که دوباره از فیس بوک استفاده نخواهید کرد،می توانید بطور دائم صفحه خود را  نیزحذف کنید.
اینستاگرام؛ اگر صفحه اینستاگرامی را مشاهده می کنید که متعلق به شخصی است که فوت کرده است می توانید به اینستاگرام گزارش کرده  تا بعنوان یادبود نگهداری شود.به منظور گزارش صفحه به اینستا گرام جهت نگهداشتن بصورت "یادبود" باید با مرکز کمک (Help Center)اینستاگرام ارتباط برقرار کرده و از طریق آگهی فوت یا یک نوشته خبری دلیل مرگ را ارائه کنید.البته ،فقط اعضای خانواده بلاواسطه فرد می توانند متقاضی حذف صفحه او شوند.همچنانکه بیشتر اطلاعات شخصی ،ارتباطات و عکس های خود را بصورت آنلاین به اشتراک می گذارید، خطر فزاینده ای وجود دارد که روزی  یادبود های عاطفی و احساساتی شما بتوانند تا ابد قفل شوند.
(Source: dailymail.co.uk)
ترجمه و تلخیص؛غریب واحدی پور