چگونه مغز تجربه ذهنی زمان را خلق می کند؟
هر شخصی اکثر اوقات احساس کرده است که براستی هنگام تفریح و سرگرمی زمان بسرعت می گذرد.چرا بسته به کاری که در طی  زمان انجام می دهیم گذر آن را متفاوت احساس می کنیم؟تحقیق جدید به بررسی مکانیزم های عصبی تشکیل دهنده  تجربه ذهنی زمان می پردازد.
زمان و مکان نه فقط در عالم واقعی بلکه در مغز ارتباط تنگاتنگی با هم دارند.ارتباط خیلی نزدیک این دو موقعی روشنتر می شود که به چگونگی شکل گیری خاطرات اپیزودیک (اتفاقی) توسط مغزهای خودمان نظری بیفکنیم.
خاطرات اپیزودیک، خاطرات مربوط به خود زیستنامه ای(مربوط به شرح حال خود)می باشند یعنی خاطراتی راجع به رویدادهای ویژه ای که برای شخصی در یک نقطه  ویژه زمانی و مکانی بوقوع می پیوندند.
خاطرات معنایی(سمانتیک) به اطلاعات کلی و حقایقی اشاره دارد که مغزهای ما قادر به ذخیره آنها هستند.
خاطرات اپیزودیک دارای یک مولفه "کجا"و "چه موقع"قطعی هستند،و بنا به تحقیق علم عصب شناسی  ناحیه ای از مغز که اطلاعات مکانی را پردازش می کند نزدیک به ناحیه ای قرار دارد که عامل تجربه زمان است.
بطور ویژه،یک تحقیق جدید شبکه ای از سلول های مغزی را مشخص می کند که به کد گذاری  تجربه ذهنی می پردازند.و این عصب ها در ناحیه ای از مغز واقع هستند که نزدیک به ناحیه ای است  که در آن عصب های دیگری به کد گذاری مکان می پردازند.
تحقیق جدید  توسط پژوهشگران موسسه  سیستم های علم عصب شناسی کاولی واقع در بندر تروندهایم نروژ صورت گرفت.آلبرت تزائو مولف برجسته این تحقیق است که حاصل آن در مجله طبیعت منتشر شد.
بیش از یک دهه قبل،دو نفر از پژوهشگران بنام های می- بریت موزر و ادوارد موزر که بر روی پژوهش اخیر نیز کار کردند شبکه ای از عصب ها بنام سلول های شبکه ای را کشف کردند که عامل کد گذاری مکان بودند.
به ناحیه ای از مغز که این سلول های شبکه ای را در خود جای داده است قشر انتورهینال میانی مغز گفته می شود.تزائو و همکارن او در تحقیق جدید امیدوار بودند که شبکه مشابه ای از سلول های مغزی عامل کد گذاری زمان را کشف کنند.
بنابراین، به بررسی عصب ها در ناحیه ای از مغز پرداختند که مجاور قشر انتورهینال میانی مغز(محتوی سلول های شبکه ای عامل کدگذاری مکان)است.این ناحیه قشر انتورهینال جانبی مغز (LEC)نامیده می شود.
پژوهشگران، ابتدا در جستجوی یک الگو بودند ،اما برای یافتن آن دچار چالش شدند.ادوارد موزر از مولفین تحقیق و پرفسور  دانشگاه علم و تکنولوژی و نیز بندر تروندهایم نروژ می گوید،"سیگنال نسبت به زمان متغیر بود."
بنابراین،پژوهشگران نظریه پردازی کردند  که شاید سیگنال نه فقط با گذر زمان ،بلکه با زمان نیز تغییر می کند.
پرفسور موزر می گوید،"زمان همیشه یکتا و درحال تغییر است."اگر این شبکه براستی در حال کد گذاری  زمان باشد،سیگنال ثبت تجارب بعنوان خاطرات یکتا و منحصر بفرد بایستی با زمان تغییر کند."
بنابراین،پژوهشگران بررسی فعالیت صدها عصب قشر انتورهینال جانبی مغز ( LEC ) جوندگان را آغاز کردند.
*تجربه بر سیگنال های کدگذاری زمان قشر انتورهینال جانبی مغز ( LEC) تاثیر گذار است.
 تزائو و همکارانش جهت انجام چنین کاری ، ساعت ها فعالیت عصبی موش ها را  در طی زمان قرار گرفتن در معرض یک رشته از آزمایشات  ثبت کردند.
 در یک آزمایش،موش ها پیرامون جعبه ای می دویدند که  دیوارهای آن تغییر رنگ می دادند.این آزمایش ۱۲مرتبه تکرار شد بطریقی که حیوانات می توانستند"زمینه های زمانی چندگانه" را در سراسر آزمایش تشخیص دهند.
ادامه دارد
(Source: Medical News Today)
ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور