چگونه بر طفره رفتن و به تعویق انداختن کارها غلبه کنید بطریقی که از زندگی لذت ببرید.

پشت میز خود می نشینید,با فهرستی از کارهایی که می دانید امروز باید انجام دهید شگفت زده می شوید.

وجدانتان مدام شما را سرزنش می کند,با پرسیدن اینکه"چرا دیروز خیلی تنبل بودم؟"چرا هیچ  کاری انجام ندادم؟اکنون باید تاوان آن را بپردازم.هنگامی که کار انجام نشده است به رئیسم چه می توانم بگویم.

این وضعیت می تواند طاقت فرسا و پر استرس باشد.

طفره می روید چون از زندگی لذت نمی برید و تعادل خود را از دست داده اید.

اگر از زندگی تان لذت برده و وظایف را خودتان برای خود مقرر  کنید طفره نمی روید.

اما گفتن ساده تر از عمل کردن است.

یک علت اصلی طفره رفتن آن است که کودک متمرد درون شما ساعات کاری را بخاطر نیاز به زمان بازی, سرگرمی و ابراز وجود ضایع می سازد. 

ما همه یک کودک درون و یک بزرگسال(شخصیت اخلاقی یا وجدانی) درون خود داریم.هر دو هم تمایلات و هوس های متفاوتی دارند و شما باید سعی کنید بین خواسته های آنهاتعادل برقرار کنید.در غیر اینصورت,دچار عجز,در جا زدن ,زیاد کار کردن و ناخشنودی و غم می گردید.

هنگامی که کاری را به تعویق می اندازید,شخصیت وجدانی شما می خواهد کارهای معینی را انجام دهید,و کودک درونتان به وقت تفریح و بازی نیاز دارد.کودک درونتان  بجای مواجه شدن با وظایفی که می دانید باید تکمیل کنیدعاشق لذت و "بجنبان و بچرخان"است.

شخصیت اخلاقی مشتاق پذیرش در جامعه است.پرستیژ و ثروت می خواهد.بااین وجود,اگر بطور ثابت از توجه به تمایلات کودک درونتان بنفع خواسته های شخصیت اخلاقی خود غفلت کنید,طفره رفته و تلاش هایتان را ضایع می کند.

*کارهای استرس آفرین

تصور کنید که تحت فشار هستید,نمی توانید کار کنید و ضرب العجل نزدیک تر می شود.در آن دقیقه آخر,بطریقی درمی یابید که تمایل به اتمام کار دارید.

چرا؟چون کودک درون شما وحشت زده شده و در خاتمه موافقت می کند.

ادامه دارد

(Source:goodlifezen.com)

ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور