آیا می خواهید به تنهایی پایان دهید؟چه چیزی مؤثر است و چه چیزی نیست.

دنیا بیش از پیش کوچکتر,به هم تنیده تر و پر جمعیت تر می شود ودر مقابل بطور فزاینده اید برای خیلی از ماها تنهایی بدنبال دارد.این مشکلی با عواقب ناخرسند کننده خیلی زیادی نه فقط برای کسانی که آن را تجربه می کنند,بلکه برای جامعه بعنوان یک کل است.

   قبل از ادامه بحث لازم است خاطر نشان کنم که تنهایی به معنای داشتن حریم خصوصی بعنوان یک فرد یا خلوت کردن با خود  نیست,زیرا برخی از ما در واقع به صرف وقت برای خودمان هم نیازداریم و هم لذت می بریم.در عوض,تنهایی به اختلاف بین میزان ارتباط اجتماعی و رابطه شخصی که دارید و میزانی که می خواهید اشاره دارد,راجع به احساس جدایی شبیه یک فرد مطرود شده است.

(بنا به آنچه که گفته شد متضاد تنهایی محبوبیت نیز نیست.امکان دارد دوستان زیادی داشته باشید و هنوز احساس تنهایی کنید.صمیمیت واقعی و احساس تعلق بیشتر به کیفیت رابطه تا کمیت آن مربوط می شود.)

تنهایی مداوم نه فقط از نظر احساسی دردناک است,بلکه می تواند از طریق خیلی از بیماری های مربوط به روان به سلامت جسمی و ذهنی زیان برساند.برای مثال,کسانی که احساس تنهایی می کنند خواب درستی ندارند,افسردگی و اضطراب شدیدی را تجربه می کنند,سیستم ایمنی بدن و عملکرد قلبی عروقی آنها تضعیف می شود و علائم تنزل ادراکی زودهنگام  از خود بروز می دهندکه به مرور زمان تشدید می شود.

شگفت آور نیست که روانشناسان اقدامات زیادی برای تلاش جهت رفع این اپیدمی تنهایی خلق کرده اند.روش های اتخاذ شده متنوع هستند ولی می توان آنها را بطور تقریبی به چهار طبقه مختلف طبقه بندی کرد:

*اقداماتی با هدف پرداختن به موارد ذیل وجود دارد:

ادامه دارد

(Source:Psychologytoday.com)