چگونه دودلی و تردید نسبت به تصمیم های زندگی را متوقف کنیم.

"شروع دانستن,سعی کنید مرتبه بعدی که دچار هول و هراس شدید این دو کلمه را با صدایی خیلی آرام,خیلی معقول, خیلی متین و خیلی قاطع به خودتان بگوئید.فقط بگوئید و سپس نفس بکشید.سپس ساکت شوید و ببینید چه اتفاقی می افتد.من قول می دهم که ایده بعدی شما حقیقت خواهد بود."

الیزابت گیلبرت

"آه,دقیقا"می دانستم که من باید..."

این جوابی است که بطریقی از هر کارآفرینی که مربی ام بوده است تاکنون در جواب این سؤال که ,"چه چیزی موجب شد که کار خود را شروع کنید؟" گرفته ام.

در حقیقت این جواب برای بیشتر امور مهم اعمال می شود.صاحب فرزند شدن , نوشتن یک کتاب,تصمیم به گرفتن یک فرصت شش ماهه مطالعه  یا سفر, بله گفتن به کنجکاوی و پذیرش اولین چیزها,بله گفتن به آن ترفیع(ترسناک!),بله گفتن به آن فرصت نامحتمل برای نقل مکان به یک شهر جدید,شروع وبلاگ نویسی و خرید یک حیوان دست آموز است.

موقعی که موضوعی در درون شما احساسی را برمی انگیزد,گفتن,"نمی دانم!"را متوقف کنید.زیرا می دانید.علت آن بشرح ذیل است:

1-منطق محدود است.

منطق دارای موقعیتی در دنیا است,بله.می توانیم با اعداد کار کنیم.می توانیم گزینه ها و خروجی ها را ملاحظه کنیم.می توانیم تا ابد مزایا و معایب را بسنجیم.اما مهم ترین تصمیمات در زندگی از روی غریزه گرفته می شوند.آنها را احساس می کنیم.به همین علت است که تصمیم سازی مطمئن عموما"بعنوان "گوش دادن به صدای جسورانه درون شما است.."منطق همه چیز نیست و هرگز نمی تواند باشد.

2-جوابتان وجود دارد,اما اجازه تان ممکن است وجود نداشته باشد.

اکثر اوقات آنچه را که دانش درون ما فاقد آن است. فقدان اجازه برای پیروی از فراخوان درونی ماست.امکان دارد فکر کنیم ,"اما من شغل مناسب,دوستان و خانواده خوبی دارم...آیا باید بیشتر /چیز دیگری یا چیزی متفاوت بخواهم؟"

اگر چیزی از درون شما را برمی انگیزاند,جواب بله است.زیرا نمی توانید تمایلات خود را ریشه کن کنید.همه آنچه که ندارید مجوز شما برای واقعی شدن آنها است.

ادامه دارد

(Source:greatist.com)

ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور