2-من رؤیاهایم را دنبال می کنم.

این احتمالا" بزرگترین دلیل من برای شاد بودن است. به ریسک در حسرت و افسوس معتقدم.کاری را به روش خودم که دوست دارم انجام می دهم و باعدم رضایت از یک روش معمولی حتی اگر سایر مردم آن را درک نکنند مشکلی ندارم.

3-من انتظار کمال را ندارم

ما نمی توانیم همه یک کمی نسبت به هم مهربان تر باشیم؟چرا همه انتظار داریم که هر کاری را کامل انجام دهیم خواه رعایت رژیم غذایی سالم در همه اوقات ویا اطمینان از صفر شدن اشتباهات املایی در پست های صفحه وب شخصی باشد؟ 

من اخیرا" با دوستی در حال خوردن نهار بودم که خیلی علاقه مند به وبلاگ نویسی بود ولی کمال گرائی او مانع می شد.او را حتی از شروع یک بلاگ بازمی داشت. گفت,"می دانید چه چیزی برای عبور از مانع خود به من کمک می کند؟خواندن هفتگی پست های بلاگ خودتان حتی با وجود اشتباهات املایی اتفاقی در آنها,شما فقط آن را انجام دهید!"خوب ,درست است!من موقعی که اشتباه می کنم خودم را می بخشم.زیرا انسان بودن حیرت انگیز است.حتی نوشته های نامرتب شما هم ممکن است الهام بخش دیگران باشد! 

4-از تغییر نمی ترسم

تنها ثبات این دنیا بی ثباتی است.زندگی یک سیکل ثابت تغییر است و هیچ استثنائاتی وجود ندارد.پذیرش تغییر برای به آرامش رسیدن حیاتی است.

5-من خودم را با دیگران مقایسه نمی کنم

مقایسه دزد لذت است.برای شما چه اهمیتی دارد که دیگران چه می کنند؟من فقط سعی می کنم که بر کار خودم تمرکز کنم.

6-سعی می کنم که با خودم با مهربانی گفتگو کنم

من این کار را با کلمات مثبتی که بطور منظم از آنها استفاده می کنم انجام می دهم.اگر خسته ام,زیاد می خورم,وقت زیادی تلف می کنم .می گویم,"شما کارخوبی انجام می دهید,دختر,نگران نباش"

7-من همیشه مشغولم

من روزانه بطور بطور کامل می نویسم و همیشه در حال کار بر روی چند پروژه هستم که الهام بخش من بوده و مرا به چالش می کشند.جدای از زمان استرات ارزشمندم. فرد خیلی مشغولی هستم,در نتیجه فرصت کمی برای به فکر فرو رفتن و تفکر زیاد باقی می ماند.

ادامه دارد

(Source:edition.cnn.com)

ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور