برای تشویق خلاقیت در کودکان,از آنها بپرسید:"چه می شد اگر.."؟
اخیرا"در یک کلاس دوم ابتدایی در حال خواندن از روی کتاب کودکان جدیدم بنام "مف گریخته" بودم.پس از تمام شدن و فرونشستن خنده های غیر ارادی چندین نفر از دانش آموزان سؤال مشابه ای را از من پرسیدند:چرا راجع به یک توپ مف خیلی بزرگ نوشتید؟
سؤالی بود که امیدوار بودم پرسیده شود.
من به درخواست معلم در حال استفاده از جلسه قرائت برای وادار کردن بچه ها جهت اندیشیدن به خلاقیت بودم.خلاقیت از کجا نشأت می گیرد؟آیا ترفندهایی وجود دارد که برای خلاقیت بیشتر بچه ها بکار بگیرند یا والدین و مربیان بتوانند بدان طریق به آنها القاء کنند.
موضوعی است که بعنوان یک نویسنده مقالات برای روزنامه ها,کتاب های غیر خیالی و مرموز,موزیک وکارتن زیاد به آن می اندیشم.(شاید ناراحت کننده باشد ولی واقعیت دارد,من برای همراهی با کتاب مف سرود راکی بنام"دست در دماغ خود نکنید "ساختم.)پژوهشگرانی که به مطالعه خلاقیت می پردازند می گویند که بر انگیختن آن مستلزم کمک به کودکان برای برقراری موازنه بین ابزاری دو وجهی یعنی آزادی و هوس یک ذهن سرگردان,با سختی ذهن از قبل مهیاشده است.
نیاز است که به آنان کمک کنیم تا "هم حساس و هم قاطع" باشند.مطابق با بیان جان دیسی استاد بازنشسته تحصیلات در کالج بوستون حساسیت به معنای باز بودن برای ایده های جدید وخیلی بی دغدغه و ریلکس بودن است.قاطعیت به معنای نه فقط به اندازه کافی شجاع بودن برای بیان ایده است بلکه برخورداری از تجربه کافی و قوه تصمیم گیری برای احساس اقتدار درست در خصوص ارزش آن ایده است.
به معنای درک شکل وساختار یک ژانر است.آن می تواند مستلزم کار سخت و صرف سال ها زمان باشد,اما بنا به گفته دکتر دیسی,صرفا" برخورداری از ایده خوب موجب نمی شود که فرد به داشتن خلاقیت اصیل شناخته شود بلکه باید با عمل هماهنگ شده و تکمیل گردد.
دکتر گفت,"مردم فکر می کنند که خلاقیت الهام است."اما عمدتا" کار سخت و عرق ریختن است.
برای کمک به کلاس دومی ها برای الهام گرفتن و عرق ریختن,مارکر قرمزی را برداشتم و بر روی وایت برد سه کلمه را نوشتم:چه می شد اگر...(به انگلیسی دو کلمه What if)
برای آنها توضیح دادم که این کلمات نوعی تونل مرموز برای ورود به دنیای ایده های جدید هستند.در حقیقت به آنها گفتم,من فقط هنگامی به داستان مف رسیدم که از خودم پرسیدم:چه می شد اگر خانواده ای خیلی زیاد دست در دماغ خودشان می کردند که مف غول پیکری درست می کردند؟چه می شد اگر راکت مخاط بینی از پنجره به بیرون می غلتید و مقداری بخار به خود می گرفت برای غلتیدن درون شهر تهدید کننده بود؟و چه می شد اگر نثر و قافیه تمام داستان ردیف می شد؟
من به کلاس گفتم,اکنون نوبت شما است,"چی کسی می خواهد نمونه "چه می شد اگر..."خودش را به من بگوید؟
قبل از اینکه به گزارش پاسخ"چه می شد اگر..."گرفته شده از کلاس های مختلف بپردازم.یادآوری خواهم کرد که دکتر دیسی فکر می کند که تمرین"چه می شد اگر..."روشی بزرگ برای تشویق بی دغدغه ای و رها سازی ذهن و شیوه ای غیر انتقادی برای رسیدن به روشنفکری است.
ادامه دارد
(Source:The New York Times)
ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور