-مکانیزم اثر این چگونه است؟
با افزایش دلایل ارتباط بین ازدواج و سلامتی بهتر,ارزش پرسیدن را دارد که چرا چنین ارتباطی ممکن است وجود داشته باشد.تعدادی از محققین این سؤال را مورد کنکاش و بررسی قرار داده اند.برخی از تئوری های برجسته تر بشرح ذیل هستند.
همه چیز به سیستم مصون سازی مربوط می شود.مطالعات نشان داده است که افراد دارای روابط شاد نسبت به افراد فاقد چنین روابطی از عملکرد سیستم مصون سازی قویتری برخوردارند.و کورتیزول در افراد متأهل در مقایسه با مجردها تمایل به آزاد شدن به میزان کمتری دارد.این ممکن است دارای اهمیت باشد چون میزان کورتیزول گرایش به افزایش استرس دارد که میزان بالای کورتیزول می تواندبه عملکرد سیستم ایمنی بدن زیان برساند.
رفتار شما بهبود می یابد.افراد متأهل بطور متوسط در مقایسه با مجردها ممکن است کمتر ریسک کنند,بهتر بخورند و سبک های زندگی سالم تری داشته باشند.همچنین دلایلی مبنی بر اینکه افراد متأهل ویزیت های منظم تری با پزشکان داشته و نسبت به مجردان به توصیه پزشکان بهتر عمل می کنند وجود دارد.
موقعی که ازدواج می کنید از سلامت روانی بهتری برخوردار می شوید.حامیان اجتماعی ضعیف(که با احتمال بیشتری در مورد افراد مجرد صدق می کند.)ارتباط قوی با میزان افسردگی,تنهایی و انزوای اجتماعی دارد که به نوبت سلامتی ضعیف تر در ارتباط هستند.
افراد متأهل قبل از ازدواج از سلامتی بهتری برخوردارند.به همین علت تعجب آور نیست اگر  اشخاص دارای مشکلات پزشکی(یا افرادی که بواسطه عادات ناسالم مستعد چنین مشکلاتی هستند) با احتمال کمتری ازدواج می کنند;اینکه افراد سالم تر ازدواج می کنند می تواند از "مزیت سلامتی ازدواج"محسوب شود.اما برخی مطالعات عملا"نشان داده اند که مردان ناسالم تمایل به ازدواج در سن جوانتری دارند و اغلب کمتر از مردان سالم جدا می شوند.
هیچ کدام از شواهد در پشتیبانی از این تئوری ها مزیت سلامتی ازدواج را اثبات(یا نفی)نمی کند.بنابراین,اگر یک مزیت سلامتی برای ازدواج وجود دارد,علت دقیق ناشناخته است.اما محققین به مطالعه در خصوص این سؤال ادامه می دهند.
-آینده چه می شود؟
من فکر می کنم که در آینده ما درک بهتری از اثرات سلامتی حامیان اجتماعی از جمله ازدواج خواهیم داشت.پس تمرکز ما می تواند بر روی سؤال مهم تر دیگری باشد:چه سؤالی؟اگر ازدواج بدرستی یک پیش بینی کننده سلامت بهتر است.آیا می توان این دانش را جهت بهبود سلامتی بکار برد؟برای مثال,اگر یک شخص مجرد دارای احتمال ابتلای به حمله قلبی است.آیا روشی وجود دارد که این "خطر بالاتر"فردی بطور متفاوتی برای بهبود نتیجه درمان شود؟
احتمالا" بنظر می رسد که نظریات آقای رینجر فیلد در مورد ازدواج عمدتا" برای مزاح بودند اما حتی اگر ازدواجش او را بدبخت کرد (همچنانکه اغلب چنین چیزی را بیان می کند),هنوزامکان دارد برای سلامتی او خوب باشد.
(Source:health.harvard.edu)
نوشته شده توسط:رابرت اچ.شمرلینگ
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور