۴-یک قید یا اضطرار وضع کنید.
یک اضطرار، محدودیت وضع شده بر روی یک پروژه بطور کلی شامل زمان،پول یا نیروی انسانی است.اضطرار باید تمرکز بر ضروریات را تشویق و عبور از قلمروی تعیین شده را سبک کند.برای مثال،جف بزوس(موسس برند آمازون)معروف است که برای اضطرار در برگزاری جلسات در هر جلسه ای حضار دو پیتزا می خوردند.
بجای اینکه به خود یک بودجه نامحدود بدهید، بر چیزی که باید خرج کنید حدی بگذارید.
بجای اختصاص کل تیم تان برای خلق یک دوره آنلاین،فقط آنهایی را که نیاز دارید اختصاص دهید.بجای وقت دادن به خود تا انتهای سال،از خود بپرسید که چه کاری را می توانید برای این ماه یا حتی این هفته انجام دهید؟
۵-به سمت آنالوگ بروید
ابزارهای بهره وری ما را قادر می سازند تا به روش هائی  همکاری کنیم که سال های قبل امکان پذیر نبود.اما عامل حواس پرتی عظیم هم هستند.می توانید کل روز را صرف تنظیمات ابزار انتخابی خود در  تلاش برای اتصال از طریق آن به هر چیز دیگری کنید که به آن وابسته هستید.اگر ابزارهای دیجیتال موجب حواس پرتی شما می شوند،آنها را قطع کنید،از اینترنت جدا شوید و دور از دستگاههای دیجیتال کار کنید.
یک خودکار و بسته ای کاغذ بردارید و برای یک پیاده روی بروید.یا قیف فروش خود را با استفاده از یک وایت برد و مارکرها برنامه ریزی کنید.بلند شدن از پشت میز تفکر روشن و با نشاط را شکوفا می کند.
فکاهه نویس دیوید سدرس قبل از اینکه بعد ظهر به جمع آوری زباله های کنار جاده در وست-سسکس انگلستان بپردازد هر روز صبح یک یا دو ساعت وقت خود را صرف نوشتن در دفترچه یادداشت روزانه خود می کند.او گاهی اوقات شب ها را به نوشتن و ویرایش می گذراند.
اغلب تغییر محیط یا وضعیت بدنی برای برگشتن به کار کفایت می کند.
۶-لیستی از دستاوردهای خرد خود نگهدارید
در کامپیوتر خود لیستی از هر کاری که امروز،این هفته یا این ماه تمام کرده اید نگهدارید.این ها ممکن است شامل دستاوردهای ساده ای شامل نوشتن ۵۰۰کلمه برای جذبه رهبری بعدی خودتان،فروش سه پکیج مربیگری به دانش آموزان خود یا تکمیل تحلیلی از نقاط قوت و ضعف و فرصت و تهدید(SWOT)باشد.هنگامی که بدون از انگیزه هستید،لیست خود را بخوانید.ممکن است احساس کنید که در حرفه خود بکندی پیشرفت می کنید،اما امکان دارد از راه طویلی که طی کرده اید شگفت زده شوید‌.
۷-بر کاری که لذت می برید تمرکز کنید
اگر برای دوره ای طولانی بر روی وظایف چالش برانگیز کار می کنید،بیشتر دچار استرس شده ودر نهایت از کار می ترسید.
وظیفه ای را که دوست دارید بر روی آن کار کنید یا راجع به آن احساس اطمینان می کنید برگزینید و برای مدت کمی بر روی آن تمرکز کنید.موقعی که احساس برانگیختگی و طراوت بیشتر می کنید به وظایفی که تاحدودی ناگوارترند برگردید و با هر سرعتی که می توانید آنها را رفع و رجوع کنید یا از عضو دیگر تیم خودتان  که از آنها لذت می برد تقاضای کمک کنید.
فقط یک مرتبه برای دانستن  اینکه چگونه این لحظات را مدیریت کنید طفره رفتن خوب است و سپس دوباره بر کار خود تمرکز کنید.
در دانشکده،برای مقالات و ضرب العجل ها طفره می روید،موقعی شغلی بدست آوردید طفره رفتن جهت تکمیل پروژه های مهم نیز طبیعی است‌.لکن معجزه در مدیریت این لحظه ها هنگام پدیدار شدن و اطلاع از زمان جلو رفتن و توقف است.
نوشته شده توسط براین کالینز(ارسال شده از طریق ایمیل)
ترجمه و تلخیص؛غریب واحدی پور