*استفاده از رسانه های اجتماعی برای پشتیبانی هنگام اندوه و ماتم
صفحات یادبود بر روی فیس بوک و سایر سایت های رسانه های مجازی جهت اطلاع رسانی عمومی در خصوص مرگ عزیزان به رنج وسیعی از مخاطبین و جستجوی کمک هستند.بعلاوه حاوی اطلاعات کاربردی مانند برنامه های تشییع جنازه و فراهم کردن امکان پست کردن قدردانی ها و پیام های تسلیت دوستان می باشند .خواندن چنین پیام هایی اغلب برای کسانی که سوگوار یک ضایعه هستند تسلی بخش است.
البته،پست محتوای حساس بر روی رسانه های اجتماعی خطرات خودش را هم دارد.صفحات یادبود اغلب برای هر کسی که اکانت فیس بوک دارد باز می شوند.این ممکن است کسانی را که مرحوم را بدرستی نمی شناختند تشویق کند تا توصیه ها وکامنت های با معنا اما نامناسب را پست کنند.بدتر از آن،صفحات یادبود همچنین می توانند جن های اینترنت را جذب کنند.به دلایل خیلی عامه پسند غریبه ها بر روی صفحات یادبود پیام های نامناسب و فحش پست می کنند.
برای افزایش حفاظت،می توانید بر روی فیس بوک بجای یک صفحه عمومی یک گروه بسته درست کنید که افراد قبل از دسترسی به یادبود توسط یک عضو گروه تایید شوند.توجه به این حقیقت مهم است که اگر چه رسانه های اجتماعی می توانند ابزارهای سودمندی برای دسترسی به دیگران باشند ولی نمی توانند جایگزین حمایت چهره به چهره ای شوند که در این زمان نیاز دارید.
*در حال اندوه و ماتم از خودتان مراقبت کنید
موقعی که ماتم می گیرید،مراقبت از خود بیش از همیشه مهم است.استرس یک فقدان بزرگ می تواند بسرعت انرژی و ذخایر احساسی شما را تخلیه کند.مراقبت نیازهای احساسی و بدنی کمک می کند که از این زمان دشوار عبور کنید.
*با احساسات خود مواجه شوید. می توانید سعی کنید غصه و اندوه خودتان را منکوب کنید،ولی نمی توانید تا ابد از آن اجتناب ورزید.به منظور بهبود،باید درد را بپذیرید.تلاش برای اجتناب از احساسات غم و حرمان فقط فرآیند اندوه و ماتم را طولانی تر می کند.
غصه و اندوه رفع نشده نیز می تواند به مشکلات پیچیده ای مانند افسردگی،آضطراب ،سوء استعمال مواد و مشکلات سلامتی منتهی شود.
احساسات خود را به روشی خلاقانه و محسوس ابراز کنید.راجع به ضایعه خود در یک مجله بنویسید.اگر عزیزی را از دست داده اید،نامه ای بنویسید و چیزهایی را بگوئید که هرگز فرصت گفتن آنها را نیافتید؛یک مجموعه یا آلبوم جمع آوری کنید که یاد متوفی را گرامی دارد؛یا در سازمان و جنبشی مشغول شوید که برای متوفی مهم بود.
*سعی کنید که دلبستگی ها و سرگرمی های خود را نگهدارید.
مشغول شدن به فعالیت های معمول و برگشت به فعالیت های شادی آفرین موجب آسودگی و تسلی خاطر می گردد و شما را به افراد دیگری نزدیک می کند که می توانند در کنار آمدن با ضایعه و انجام فرآیند سوگواری کمک کنند.
*به خود و دیگران اجازه ندهید که چگونه احساس کردن را به شما بیاموزند.اندوه و ماتم موضوع شخصی شما است،و هیچ کس دیگری نمی تواند بگوید که زمان بهبود یا خاتمه فرآیند است. بدون از شرمساری و خجالت احساس خود را بروز دهید.
لذا،خشم،فریاد زدن بر عرش و گریه کردن یا نکردن مطلوب است.بعلاوه خندیدن،یافتن لحظاتی برای شادی و توقف اندوه و ماتم هر وقت آماده هستید نیز مطلوب هستند.
*برای عوامل تحریک کننده اندوه و ماتم پیشاپیش برنامه ریزی کنید.سالگردها،تعطیلات و مراحل مهم زندگی می تواند احساسات و خاطرات را دوباره زنده کند.برای یک ضربه شدید احساسی آماده باشید و بدانید که کاملا" نرمال است.اگر در حال به اشتراک گذاشتن یک تعطیلی یا رویدادی از زندگی با بستگان دیگر هستید،قبل از آن راجع به انتظارات آنها گفتگو کنید و بر روی استراتژی هایی برای گرامی داشتن یاد شخص محبوب خود توافق کنید.
*از سلامت بدنی خود مراقبت کنید.ذهن و بدن به هم مربوط هستند.موقعی که از نظر بدنی احساس می کنید که سالم هستید، از نظر احساسی بهتر می توانید بر مشکلات غلبه کنید.از طریق خواب کافی ،خورد و خوراک درست و ورزش با استرس و فرسودگی مبارزه کنید.از الکل یا داروها برای بیحس کردن خود نسبت به درد اندوه و ماتم یا بهبود مصنوعی دل و دماغ خود استفاده نکنید.
ادامه دارد
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص؛ غریب واحدی پور