نوشته شده توسط:تمرا لر،۸ژوئیه ۲۰۱۹
بعنوان یک کارآفرین زنجیری،گاهی اوقات برای سخنرانی های کوتاه مدت دعوت می شوم،موقعی که مکان دعوت قشنگ و جالب  باشد،خانواده را با خود می برم و  تعطیلات کوچکی خواهیم داشت‌.
در خاتمه جلسه همیشه مجری می گوید،"مطمئنم که هر یک از حضار سوالاتی دارد،آیا خوشحال می شوید که هر کس سوالی دارد نزد شما بیاید؟" و من بدون از عذر خواهی می گویم:"هیچ مشکلی نیست،ولی من با خانواده ام اینجا هستم.بنابراین اگر سوالی دارید در استخر در حال بازی با بچه ها هستم،آنجا از حضور و پرسیدن هر سوالی استقبال می کنم  .
لذا، می آیند و در حالی که با مایوی استخر با کودکانم آب پاشی می کنم در حد توانم به سوالات آنها پاسخ می دهم.
 کاملا" مطمئنم که تنها کارآفرین کنفرانس هستم که در لباس مایوی دوتیکه مشاوره شغلی می دهد.
این نمونه ممکن است تصویر سنتی از تعادل کار-زندگی نباشد.بلکه تصویر سنتی چنین تعادلی حامل انبوهی از مشکلات است.
اولا"،بالانس بعنوان یک مشکل زنانه و نه مردانه بحث می شود.
شرایط  مردی که کار می کند و خانواده و زندگی اجتماعی دارد بنظر نرمال می رسد.هیچ کسی از آن مرد بخاطر مدیریت کار،خانواده و زندگی اجتماعی خودش تقدیر نمی کند.بنابراین،باید مزخرفات مربوط به نیاز زنان برای تحصیل برخی مهارت های ویژه ای  را که ظاهرا" برای مردان طبیعی هستند متوقف کنیم.
ثانیا"،مفهوم بالانس کار-زندگی طراحی می شود که به ما احساس بدی در مورد کار ببخشد.از آن برداشت می شود که کار واقعا" بخشی از زندگی نیست،فقط چیزی است که  برای لذت بردن از بقیه وقت خود باید آن را تجربه کنید..پوزش می طلبم،ولی من عاشق کارم.شوهرم ،بچه ها و خانه ام هستم،اما یکی را بر دیگری نیز ترجیح نمی دهم.
متخصصین از ما انتظار دارند که در حین وقت خانواده گوشی هایمان را خاموش کنیم،مرخصی های منظم برویم و از بررسی ایمیل های کاری پس از ساعات کاری اجتناب ورزیم.اما در این صورت پس از برگشت به کار چه چیزی در انتظار ماست؟
فهرست کارها و ایمیل ها پاک نمی شوند،بنابراین کار انباشته می شود.فقط تصور مواجه شدن با ۱۰۰ها ایمیل هنگام برگشتن از سفر اضطراب آور است.
من می گویم،اصطلاح قدیمی تفکیک کار و لذت منسوخ  شده است.
شما انسان هستید.همکارانتان این را می دانند.اگر با کسانی که کار می کردم دوست نبودم،هرگز هیچ  دوستی نداشتم.(دوستانم به شوخی می گویند که بهترین روش برای وادار کردن من به سپری کردن وقت با آنها کار با من است.)
جواب دادن به یک تلفن کاری ازخانه یا در حین سرویس مدرسه فرد را غیرحرفه ای نمی کند.
موقعی که شخص مهمی تماس می گیرد لازم نیست که گوشه ساکتی بیابید و وانمود کنید که در دفتری هستید.وبرای انجام آن مکالمه در تعطیلات آخر هفته نباید احساس گناه کنید.عاشق کارتان هستید،آیا نیستید؟گاهی کارتان درست شبیه خانواده تان به شما نیاز دارد.
به همان طریق،نیاز دارید به خود اجازه دهید که در حین ساعات کار نیز برای کارهای شخصی خود وقت صرف کنید.
دلایل زیادی وجود دارد که  رفتار انسانی تر در محیط کار در مقایسه با هر روش دیگری واقعا" به نفع سازمان بوده و بهره وری را افزایش می دهد.
بنابراین،به خود سخت نگیرید.اگربرخی روزها دربه انجام رساندن زود هنگام سرویس مدرسه اجتناب ورزید،بر کار روزانه خود حدود ۵درصد اثر گذاشته و احساس گناه مربوط به خانواده را حدود ۱۰۰۰درصد بهبود می دهید.بنابراین برای انجام آن بشتابید.
مدیریت زندگی شخصی وبه سرانجام رساندن مطلوب کار یا حرفه بدون از این قابلیت انعطاف واقع بینانه نیست.
بنابراین،راه حل من برای بالانس کار-زندگی چیست؟من و دوستانم آن را آمیختن می نامیم.
ادامه دارد
(Source: medical news today)
ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور