حکومت ویکتوریا نیز اعلام کرده است که از ژوئیه امسال بر روی دوربین های پوشیدنی سرمایه گذاری کرده است.پلیس ویکتوریا موقعی که در جریان وقایع مربوط به خشونت خانوادگی قرار می گیرد از این دوربین ها می پوشد.

بطور برجسته,استفاده از دوربین های قابل پوشیدن یکی از 227توصیه کمیسیون سلطنتی در خصوص خشونت خانوادگی برای عکس العمل و جلوگیری از خشونت خانوادگی در ویکتوریا است.

حکومت های سایر ایالت های استرالیایی شامل کواینزلند نیز دوربین های قابل پوشیدن را برای کمک به پلیس جهت جمع آوری شواهد تجویز کرده اند.

*تکنولوژی یک راه علاج نیست

این باور که تکنولوژی مشکل خشونت خانگی را رفع می کند گمراه کننده است.

مثل"پیشگیری بهتر از درمان است"درست می باشد.مبارزه با نگرش های سرزنش کننده قربانی و آموزش هدف دار در جامعه جهت پیشگیری از خشونت خانگی حیاتی است. 

و البته,تکنولوژی معایبی دارد,برای مثال ,دوربین های مدار بسته و بازو بندهای زنجیری GPSدر معرض اشکالات فنی هستند,که از ارسال بموقع هشدارها به متولیان امر جلوگیری می کنند.آنها می توانند به قربانیان یک حس کاذب امنیت ببخشند و برخی افراد را به سمتی هدایت کنند که کمتر راجع به ایمنی خودشان محتاط باشند.برخی مشاهده کنندگان سودمندی دوربین های مداربسته را مورد سؤال قرار داده اند و در خصوص  اطمینان خیلی زیاد به فیلم ها ی این دوربین ها در مذاکرات جنایی هشدار داده اند.

 در حالیکه تکنولوژی دارای ظرفیتی برای بازداشتن سوء استفاده کنندگان بصورت موقتی است,ولی ممکن است یک بازدارندگی طولانی مدت مؤثر نباشد.

مشکل دیگر این است که تمام قربانیان بدون پشتوانه مالی دولت قادر به استفاده یا دسترسی به دستگاههای ایمنی نیستند.در سال 2015 حکومت  فدرال ادعا کرد که برای "حفط زنان در خانه هایشان"از طریق قادر ساختن آنها به استفاده از دوربین های مدار بسته,دکمه های اعلام خطر اضطراری و کسب سیستم های ایمنی بهتر"باید 17میلیون دلار هزینه می کرد.اینکه آیا این هزینه به قربانیان کم برخوردار برای دسترسی به دستگاههای ایمنی کمک می کند سؤالی است که نیازمند بررسی است.

*روش مطلوب

ما نیاز داریم که به جستجوی استفاده ابتکاری تر از تکنولوژی برای رفع خشونت خانگی بپردازیم.برای بررسی اثرات استفاده از تکنولوژی در پیشگیری از خشونت خانگی هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت تحقیق بیشتری مورد نیاز است.

با این وجود,تاکنون شواهد بیانگر آن است که تکنولوژی دستاورد زیادی برای عرضه به قربانیان خشونت خانگی دارد.

بنابراین,ما نباید بسادگی به قربانیان بگوئیم "بازدید از فیس بوک یا استفاده از دستگاهها را متوقف"و" از "رسانه های اجتماعی دوری کنند."

در عوض,باید آنها را به انتخاب دستگاههای دیجیتال برای به اشتراک گذاشتن داستان های خودشان و جستجوی کمکی که مستحق آن هستند تشویق کنیم.

(Source: theconversation.com)

ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور