اینترنت اثر چشمگیری بر روی فرهنگ عمومی داشته است.هر روز,باندها از طریق رسانه های مجازی قارچ گونه اعلام حضور می کنند,ستاره های یوتیوب ظهور می کنند,وبلاگ نویس ها قرار دادهای چاپ کتاب امضاء می کنند و سلبریتی نماهابرای رسیدن به موفقیت بزرگ مجازی خودشان می کوشند.

در این جهان دیجیتال تیکه تیکه شده, علی الظاهر مخاطب بی پایانی برای ایده های جدید وجود دارد و سلبریتی شدن در توان هر کسی هست.

اما چالش پیش روی کسانی که در حوزه های خلاقیت و نوآوری کار می کنند چگونگی مهار این انرژی و توصیف آن بصورت ماهیتی واقعی است.

تکنولوژی فرصتی برای بهبود جذب مشتری ,عرضه خدمات بهتر به مشتری  و بروز ایده های ابتکاری خلق می کند.

اما ,براستی فقط زمانی می تواند ذائقه را تغییر دهد که بر چگونگی تولید و مصرف فرهنگ تأثیر بگذارد و  همه ما با واقعیت ها و روش های کاری که برایمان خلق می کند احساس راحتی کنیم.

جهان در دهه گذشته تغییرات شگرفی را به خود دیده است:حوزه های نوآوری و خلاقیت  به روش های تحریک کننده و نوین پدیدار گشته اند و احساسی قوت گرفته است مبنی بر اینکه هر کسی می تواند مشارکت داشته باشد(مادامیکه چیز با ارزشی برای عرضه داشته باشد).این بسط و توسعه مکالمه به آنسوی  متخصصین یک انتقال شوک آوری است که در تمام حوزه های نیازمند  خلاقیت و نو آوری از رسانه  یعنی  جایی که خواننده ها خلق کننده می شوند تا تئاتر که مخاطبین بخشی از تولید می گردند بروز یافته است.

بنا به گفته دیک پنی,مدیر واتر شد(آبخیز), یک سالن برای اجرای شکل های مختلف هنری و تولید کننده  اهل بریستول انگلستان,"تکنولوژی به مردم اجازه می دهد که بین یک تجربه منفعل و سنتی تر و یک تعامل مشارکتی فعال تر دست به انتخاب بزنند...متحیر کننده است که چقدر در عادات فرهنگی خود بطور سختگیرانه سازماندهی و کنترل شده ایم.بطور مثال تئاتر را در نظر بگیرید:بلیط می خرید,یک نوشیدنی می گیرید,صندلی خود را می یابید,می نشینید,لامپ ها خاموش می شوند و در می یابید که زمان ساکت شدن است. 

شرکت هایی همانند پانچ درانک(از پیشگامان تئاتر ایمرسیو(دورهمی ))آن تصورات را در اذهان تغییر داده اند.بجای کاستن از ارزش روش سنتی,فقط نشان می دهند که روش دیگری برای انجام کار هم وجود دارد.

ادامه دارد

(Source: theguardian.com)

ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور