3- از3روز تا سه هفته

بعد از 3روز کبد هیچ ذخیره سوختی برای بدن و مغز برای تبدیل و مصرف ندارد.این موقعی است که فرآیند خود خورندگی شروع می شود.یعنی فرآیندی که بدن برای تولید سوخت جهت تمام سیستم ها ناچار به تجزیه پروتئین ها می شود. پروتئین از بافت ماهیچه گرفته می شود که یکی از پروتئینی ترین بافت های بدن است.این فرآیند پیوسته نیست اما بعد از 72 ساعت قبل از اینکه متابولیسم دوباره برای حفظ پروتئین کند شود به اوج می رسد.

4-بعد از سه هفته

بعد از سه هفته بدن به جستجوی منابع پروتئین برای تبدیل به سوخت ادامه می دهد.با تمام شدن ماهیچه ها تنها منبع باقیمانده بافت ها با بیشترین غلظت در اندام ها هستند.قبل از اینکه معمولا" این اتفاق حادث شود,فقدان مواد معدنی و ویتامین های ضروری معمولا" منشأ مشکلاتی می گردند بطوریکه سیستم ایمنی بدن مدارا می کند.اگر فرد مریض نشود,در یک وضعیت نباتی قرار خواهد گرفت که پس از آن مرگ خواهد بود.افراد در مرحله نهایی قحطی معمولا" از طریق فقدان توده ماهیچه,فقدان انرژی و شکم باد کرده قابل تشخیص هستند.

*هشدار

مهم است که بدانید با نخوردن چه اتفاقی می افتد و آن را همانند برخی افراد بعنوان روشی برای کاهش وزن جدی نگیرید.اگر روش گرسنگی را حتی بطور موقتی برگزینید,اثرات غیر قابل برگشتی بر روی بدن خواهد داشت که می تواند به مرگ منتهی شود.

هنگامی که هیچ غذایی وارد بدن نشود,بدن آنچه را قبلا" دارد مصرف می کند.با استفاده از چربی شروع و سپس به ماهیچه ها و بافت ها می رسد.همچنین برای حفظ انرژی متابولیسم را کند می کند,بنابراین اصلا" وزن خیلی زیادی کم نمی کنید.موقعی دوباره شروع به خوردن می کنید,بدن مکانیزم را کند نگهداشته و بر وزن افزوده می شود زیرا سعی می کند که ذخیره سازی کند.گرسنگی می تواند ترکیب و فرآیندهای بدن را تغییر دهد که این امر امکان دارد عملکرد اندام یا کل سلامتی بدن را بخطر بیاندازد.اثرات ناشی از آن غیر قابل برگشت بوده و هرگز بعنوان روشی برای کاهش وزن توصیه نمی شود.

(Source:newhealthadvisor.com)

ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور