اختلالات شخصیت گروه B که اختلال شخصیت جامعه ستیز را نیز شامل می شوند ممکن است در ارتباط با یک سبک وابستگی ناایمن هم باشند.سبک وابستگی نتیجه تجارب اولیه با مراقب نخستین است و بر چگونگی اندیشیدن نسبت به روابط و مواجهه با آنها اثر می گذارد.در صورتیکه یک وابستگی ناایمن دارید،احتمال دارد که مراقب تان در سال های اولیه حیات بطور پیوسته قادر به مهیا سازی شرایط آسودگی و رفع منظم نیازهایتان نبوده باشد.
*درمان حرفه ای
بواسطه ماهیت اختلال،فرد مبتلا به اختلال شخصیت جامعه ستیز ممکن است نپذیرد که مشکل دارد و در نتیجه بطور فعال در جستجوی درمان حرفه ای نباشد.لکن،اگر تصمیم به جستجوی کمک دارید،گزینه هایی شامل روان درمانی و دارو درمانی برای عوارض مربوطه موجود هستند.
روان درمانی رفتاری-شناختی(CBT)می تواند برای بهبود کارکرد اجتماعی،تقویت روابط و کاهش پرخاشگری خیلی سودمند باشد.این نوع روان درمانی شامل پی بردن به چگونگی تاثیر افکار و احساسات بر رفتار و سپس انجام اصلاحات و تعدیل های مقتضی است.برای مثال،در حین جلسات CBT،بعنوان کسی که دارای اختلال شخصیت جامعه ستیز هستید باید بیاموزید که چگونه یک فرض ریشه دار مبنی بر اینکه به دیگران نمی توان اعتماد کرد را به چالش بکشید.
ذهنی سازی؛روشی که در اصل برای درمان اختلال شخصیت مرزی ابداع شده بود.در اختلال شخصیت جامعه ستیز نیز می تواند پرخاشگری را کاهش دهد.ذهنی سازی شامل اندیشیدن در خصوص چگونگی تاثیر حالات ذهنی مختلف بر رفتار است.در حین درمان،یک متخصص بالینی از شما می خواهد تا مواجهه گذشته ای را بازگویی کرده وحالت احساسی خودتان در حین آن مواجهه را توصیف کنید.سپس تشویق می کند تا به این بیندیشید که دیدگاه و احساس طرف مقابل راجع به تعارض چه بوده است.این نوع تمرین می تواند برای ساخت همدلی سودمند باشد.
جلسات مبتنی بر ذهنی سازی بصورت گروهی هم تشکیل می شوند که در اینصورت به شرکت کنندگان کمک می کنند تا کمتر احساس انزوا کرده و غمخواری و دلسوزی را تشویق می کنند.
درمان اختلالات هم زمان،گونه های روان درمانی رفتاری-شناختی(CBT)می تواند برای درمان اختلال فزونکاری نقص توجه (ADHD)در بزرگسالان،اختلالات سوء مصرف مواد و اختلال استرس پسا آسیب( PTSD)سودمند باشد.لکن،راه حل های درمانی دیگر مانند روان درمانی حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد (EMDR) برای اضطراب،اختلال استرس پسا آسیب( PTSD) و تروما نیز ممکن است گنجانده شوند.کلاس های مدیریت خشم نیز به فرد مبتلا به اختلال شخصیت جامعه ستیز کمک می کنند تا خشمش را کنترل کند.
*دارو
بطور ویژه هیچ دارویی برای درمان اختلال شخصیت جامعه ستیز وجود ندارد.لکن برخی داروها می توانند به کنترل علائم و اثرات معین کمک کنند.
۱)ضد تشنج ها؛برای نمونه جهت درمان حمله ها بکار می روند،لکن می توانند به کاهش رفتار آنی و بدون فکر مبتلایان به اختلال شخصیت جامعه ستیز نیز کمک کنند.
۲)داروهای ضد روان پریشی(مسکن های اعصاب)،مانند سروکوئل(ترانکوپین)و ریسپریدون می توانند برای درمان پرخاشگری ها بکار روند.
۳)مهارکننده‌انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI)،نوعی داروی ضد افسردگی است که می تواند برای کاهش رفتار پرخاشگری فرد هم تجویز شود.
دارو می تواند به کنترل عوارض هم زمان نیز کمک کند.برای مثال،اختلال فزونکاری نقص توجه (ADHD)می تواند با دارویی مانند اتوموکستین و بوپروپیون درمان شود.چون مبتلایان به اختلال شخصیت جامعه ستیز در معرض خطر زیاد سوء استعمال مواد قرار دارند،بنابراین یک تامین کننده مراقبت سلامتی باید بطور فوق العاده مراقب تجویز داروهایی باشد که دارای پتانسیل بالقوه معتاد کنندگی هستند.
*چگونگی مواجهه و برخورد با عزیز مبتلا به اختلال شخصیت جامعه ستیز
اگر عزیزتان اختلال شخصیت جامعه ستیز داشته باشد،ممکن است با ترس دائم از رفتار غیرقابل پیش بینی او زندگی کنید.آیا در حین یک گفتگو از کوره در می رود و خشمش فوران می کند؟آیا ماشین را می دزد و چند روز ناپدید می شود؟آیا از پلیس یا بیمارستان تلفنی به شما اخبار بد داده می شود؟در حالیکه نمی توانید رفتار متلون و ناپایدار عزیز خود را کنترل کنید،ولی برای غلبه بر مشکل، گام هایی برای برداشتن وجود دارد.
۱)اعمال و رفتارش را شخصی تلقی نکنید.اختلال شخصیت عزیزتان راجع به شما نیست.بخاطر اینکه بسادگی گول می خورید به شما دروغ نمی گوید و چون سزاوارید سخنان مضر نمی گوید.بپذیرید که با یک اختلال شخصیت دست به گریبان است و سعی نکنید اعمال و رفتارش را شخصی تلقی کنید.حداکثر تلاش خود را بکار گیرید تا حس عزت نفس خودتان را از رفتارش جدا سازید.
ادامه دارد