ویژگی های مورد تحسین همدیگر مانند اخلاق کاری و قابلیت اطمینان را با صدای رسا بیان کنید.به  او بگوئید که چگونه از طریق پشتیبانی احساسی یا مشارکت در امور خانواده زندگی تان را بهبود داده است.این روش به خلق حس امنیت و اطمینان کمک می کند.
۳)در شریک خود خوبی را ببینید
مبتلایان به اختلال شخصیت وسواسی علی رغم تمایل برای کنترل کنندگی، اغلب نیات خوبی دارند. و موقع بروز رنجش یا نومیدی،احتمالا" با احساسات اضطراب یا بیچارگی گلاویز هستند.این احساسات را تصدیق کنید و بپرسید که برای کمک چه کاری می توانید انجام دهید.
اگر خودتان اختلال شخصیت وسواسی دارید،تصدیق نیات خوب شخص دیگر نیز حائز اهمیت است.اشتیاق او به کمال ممکن است به قدرت اشتیاق شما نباشد،اما در نهایت،هرگز هیچ یک از شما بی عیب نیستید.
*مراقبت از خویش
رفتار در رابطه با کسی که اختلال شخصیت وسواسی دارد ممکن است مستلزم قاطعیت بیشتری باشد.لذا راجع به اینکه چه انتظاراتی خیلی بالا هستند شفاف باشید.برای مثال،اگر باور دارید که تقاضاهای تمیزی و  پاکیزگی او غیر معقول هستند،اجازه بدهید تا از این موضوع مطلع شوند.
بر روی یک راه حل مصالحه کنید و احساس نکنید که نیاز است بیش از توان خود کار کنید.بپذیرید که نباید روش او برای انجام کارها با روش شما مطابقت داشته باشد.
اگر رابطه رمانتیک کارگر نباشد،درمانگری زوجی می تواند سودمند باشد.لکن،اگر شریک تان بد زبان یا تمایلی به تغییر نداشته باشد،ممکن است نیاز باشد بپذیرید که در این موقع دیگر رابطه کارگر نیست.
["رفتار با طلاق یا پایان رابطه "را در سایت توتم نیوز بخوانید]
*درمان حرفه ای اختلال شخصیت وسواسی
موقعی که درمان های خودیاری در رهائی از اثرات منفی اختلال شخصیت وسواسی تاثیر کمی داشته باشند،گام بعدی استفاده از درمان های حرفه ای است.دوباره خیلی از افراد دارای اختلال شخصیت وسواسی ممکن است نیاز به درمان اثرات را درک نکنند،با احتمال کمتری نیز یک درمانگری حرفه ای را ملاقات کنند.لذا،نیاز است صبور باشید و دلیل بیاورید که اقدام مورد نیاز است.
*درمانگری
دو روش مرسوم تر درمان اختلال شخصیت وسواسی شامل درمانگری رفتاری- شناختی( CBT) و درمانگری روان پویشی(وابسته به محرکات و انگیزه های موثر در فکر)هستند.
در حین درمانگری رفتاری شناختی،درمانگر ممکن است توجه شخص را معطوف به این حقیقت کند که چگونه باورهای اساسی او می توانند برای سلامت ذهنی،سلامت بدنی و روابط خودش مضر باشند.برای مثال،درمانگر ممکن است باور اساسی فرد در خصوص"نیاز به تنظیم لیست ها و برنامه ریزی خیلی دقیق امور برای احساس راحتی " را به چالش بکشد.بعلاوه درمانگری رفتاری شناختی می تواند به فرد کمک کند تا روش های سازنده ای برای بروز احساساتی مانند یاس و نومیدی بیابد.
درمانگری روان پویشی به شخص مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی کمک می کند تا ویژگی های امروز  خود را با تجارب گذشته اش مرتبط سازد.در این پروسه ممکن است دریابد که نیازش به کنترل ونظم ریشه در تجارب کودکی او  بخاطر  برخورداری از والدین خیلی سرزنشگر دارد.
["درمان آنلاین؛آیا مناسب شما است؟"را در سایت توتم نیوز بخوانید]
سایر اقدامات درمانگری بالقوه ممکن است شامل موارد ذیل باشند:
درمانگری رفتاری دیالکتیکی( DBT)،می تواند موجب بهبود تعدیل و تطبیق احساسی گردد.
محیط درمانی( Nidotherapy)، بر انجام تغییرات محیطی برای بهبود سلامت روان فرد تمرکز می کند.
*دارو درمانی
برای درمان کل طیف اثرات اختلال شخصیت وسواسی یک نوع داروی واحدی یافت نمی شود.لکن،برای درمان جنبه های ویژه اختلال شخصیت وسواسی و اختلالات هم زمان با آن می توان داروی معینی را تجویز کرد.چند نمونه بشرح ذیل هستند:
 SSRIs(کلاس های دارویی ضد افسردگی - بازدارنده های جذب مجدد سروتونین گزینشی )،انواع داروهای ضد افسردگی می توانند برای کاهش تمرکز بیش از اندازه فرد بر روی جزئیات تجویز شوند.
بنزودیازپاین ها و سایر داروهای ضد اضطراب می توانند به شخص مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی که در حال تجربه یک اختلال اضطراب مانند اختلال وسواس فکری-عملی( OCD) نیز هست کمک کنند.
داروهای ضد تشنج نیز می توانند برای کاهش زود رنجی و پایداری خلق و خو مصرف شوند.
یافتن ترکیب مناسب دارو و درمانگری ممکن است مستلزم مقداری سعی و خطا باشد.در ضمن،تمرکزی بر پذیرش عیوب و مدیریت احساسات منفی می تواند به تغییرات قابل ملاحظه منجر گردد.
مولف:شلدن رید
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص؛غریب واحدی پور