...کمک به دیگران علاوه بر حفظ رابطه با دیگران، حس هدفمندی می بخشد و عزت نفس را تقویت می کند.
۳)افراد جدید را ملاقات کنید.پیوستن به گروه حامی اسکیزوفرنی می تواند کمک کند تا افراد دیگری را که با چالش های مشابه ای مواجه هستند ملاقات کنید و توصیه های مقابله ای مهم بیاموزید.یا با کلیسا،مسجد ،باشگاه یا سازمان دیگری در ارتباط بمانید.
۴)یک محیط زندگی حمایت کننده بیابید.مبتلایان به اسکیزوفرنی اغلب در خانه و موقع احاطه شدن با اعضای خانواده حمایت کننده بهترین عملکرد را دارند.اگر چنین امکانی ندارید،خیلی از جوامع تسهیلات درمان و اقامت عرضه می کنند.در جستجوی یک محیط زندگی پایدار باشید که به شما احساس امنیت بدهد و قادرتان سازد تا برنامه های درمان و خودیاری را دنبال کنید.
۵)از خدمات حمایتی منطقه خود بهره مند شوید.از دکتر یا درمانگر خود راجع به خدمات حمایتی موجود در منطقه خودتان بپرسید یا با بیمارستان ها و کلینیک های سلامت روان ارتباط برقرار کنید.
توصیه۴:استرس را کنترل کنید.
استرس روزانه ناشی از زندگی با یک اختلال احساسی چالشی مانند اسکیزوفرنی می تواند خسته کننده باشد.استرس خیلی زیاد نیز تولید هورمون کورتیزون بدن را که می تواند تحریک کننده دوره های روان پریشی باشد افزایش می دهد.علاوه بر ورزش و حفظ ارتباط اجتماعی،برای کاهش استرس گام های خیلی زیادی برای برداشتن وجود دارد.
۱)محدودیت های خود را در خانه،محیط کار و مدرسه بدانید.بیش از توان خود متعهد نشوید.اگر احساس فشار طاقت فرسا می کنید برای خود زمان بگیرید.
۲)برای تسکین استرس از تکنیک های ریلکس سازی استفاده کنید.تکنیک هایی مانند مدیتیشن متفکرانه،تنفس عمیق یا ریلکس سازی ماهیچه ای تدریجی می توانند مانع رشد استرس گردیده و ذهن و بدن را دوباره به وضعیت متعادل برگردانند.
۳)احساسات خود را مدیریت کنید.درک و پذیرش احساسات بویژه احساسات ناگواری که اکثرا" سعی می کنیم نادیده بگیریم می تواند تغییر عظیمی در توانائی مدیریت استرس،بالانس وضعیت های روانی و حفظ کنترل زندگی بوجود آورد.["بسته هوش هیجانی"در سایت توتم نیوز را بخوانید.]
توصیه ۵:از خودتان مراقبت کنید.
تغییرات ساده در سبک زندگی می تواند بر روش احساس و نیز عوارض اختلال تان اثر عظیمی داشته باشد.
۱)سعی کنید زیاد بخوابید.هنگامی که دارو درمانی می کنید با احتمال بیشتری حتی بیش از ۸ساعت استاندارد به خواب نیاز دارید.خیلی از مبتلایان به اسکیزوفرنی مشکل خواب دارند.اما ورزش منظم،کاهش شکر در رژیم غذایی و اجتناب از کافئین می تواند کمک کند.
۲)از الکل و مواد مخدر دوری کنید.تلاش برای خود درمانی عوارض اسکیزوفرنی با مواد می تواند وسوسه انگیز باشد.اما سوء مصرف مواد، درمان اسکیزوفرنی را پیچیده تر کرده و فقط عوارض را بدتر می کند.اگر مشکل سوء مصرف مواد دارید،در جستجوی کمک باشید.
*رژیم غذایی متعادل،سالم داشته باشید.خوردن وعده های غذایی مغذی منظم می تواندموجب اجتناب از روان پریشی و سایر عوارض اسکیزوفرنی ناشی از کاهش اساسی در سطوح قند خون گردد.مصرف شکر ،کربوهیدرات های پالوده و غذاهایی را که منجر به سقوطی در خلق و خو وانرژی می شوندحداقل سازید،افزایش مصرف اسیدهای چرب امگا۳گرفته شده از ماهی چرب،روغن ماهی،گردکان مانند گردو و بذرهای کتان به بهبود تمرکز ،دور کردن فرسودگی و متعادل کردن خلق و خو کمک می کند.
توصیه۶:درک نقش دارو
اگر مبتلا به اسکیزوفرنی تشخیص داده شده اید، بدون شک برای شما داروی مسکن اعصاب تجویز می شود.دو گروه اصلی از داروهای مورد استفاده برای درمان اسکیزوفرنی،داروهای آرامش بخش نوعی یا قدیمی تر و داروهای آرامش بخش استثنایی یا جدیدتر هستند.درک این حقیقت که دارو فقط یک مولفه درمان اسکیزوفرنی است حائز اهمیت می باشد.
دارو علاجی برای درمان اسکیزوفرنی نیست و فقط برخی از عوارض آن را درمان می کند.داروی آرامش بخش،عوارض روان پریشی مانند اوهام،هذیان ها،پارانویا(سوء ظن شدید ،هذیان گویی و فقدان بصیرت) و تفکر آشفته را کاهش می دهد.اما برای درمان عوارض اسکیزوفرنی مانند گوشه گیری اجتماعی،فقدان انگیزه و عدم توانائی بروز احساسات کمتر سودمند است.
نباید مجبور به تحمل اثرات جانبی ناتوان کننده باشید.داروی اسکیزوفرنی می تواند خیلی از اثرات جانبی نامطلوب حتی ناتوان کننده مانند خواب آلودگی،فقدان انرژی،حرکات غیر قابل کنترل ،اضافه وزن و بدکاری جنسی گردد.کیفیت زندگی تان مهم است،بنابراین اگر اثرات جانبی مایه رنجش خاطرتان می گردند با دکتر خود گفتگو کنید.
هرگز بصورت خود سر دارو را متوقف یا کاهش ندهید.تغییرات ناگهانی یا بدون از نظارت دوز دارو خطرناک است و می تواند تحریک کننده یک عود مجدد اسکیزوفرنی یا عوارض دیگر باشد.اگر با داروی خودتان مشکل دارید یا احساس می کنید که به مصرف آن نیاز ندارید،با دکتر یا فرد دیگری که به او اعتماد دارید گفتگو کنید.
مولفین:کارشناس ارشد علوم انسانی،ملیندا اسمیت،دکتر لارنس رابینسون و دکتر جین سیگل
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور