اضطراب؛نام دیگری برای درد
نسبت به عواقب اعمال و رفتارتان که مکانیزم بدن شما را برآشفته و تحریک می کنند آگاه باشید.
نکات کلیدی:
هنگامی که استرس ها(ورودی)ظرفیت غلبه و کنار آمدن با مشکلات(سیستم عصبی) شما را در هم می شکنند،بدن تان به مکانیزم جنگ یا گریز(خروجی)می رود.
 در خصوص آنچه به سیستم عصبی خود وارد می کنید گزینه هایی دارید.
اگر توجه تان معطوف به موضوعات مضطرب کننده باشد،مضطرب و پریشان خواهید ماند بطوریکه تمام بدنتان برآشفته و تحریک می شود.
هنگامی که بر موضوعات مضطرب کننده تمرکز می کنید،امکان دارد از تلفاتی که بر شیمی بدنتان وارد می کند ناآگاه باشید.
خشم و اضطراب حالات فیزیولوژیکی مضطرب و پریشان  شدگی را توصیف می کنند و حس های ناشی از واکنش بدن به تهدیدها هستند.
موقعی که حالات اضطراب و پریشانی  استمرار یابند،مکانیزم بدن موجب اعمال خسارت فیزیکی به بافت هامی گردد،قوه درک ورودی حسی را حساس می کند،و از ظرفیت لذت بردن از زندگی می کاهد.
درد بدنی و روانی نیز افزایش خواهد یافت.تا حدودی،خودتان مسئول اطلاعاتی هستید که به سیستم عصبی تان وارد می شوند،و آنچه که برای ورود به سیستم عصبی خود انتخاب می کنید شیمی بدنتان را متاثر می سازد(خروجی).
*در حال انتخاب چه چیزی برای ورود به سیستم عصبی خود هستید؟
مخلوقات زنده با مرور اجمالی محیط خودشان و تفسیر ورودی حسی منتج از آن، به منظور پی بردن به ایمن یا خطرناک بودن یک موقعیت ،زنده می مانند. سیستم عصبی واکنش های درونی و خارجی بدن را برای سازگاری و ادامه حیات هماهنگ می کند.
بخش عمده این فرآیند سازگاری و تطابق مربوط به سیستم عصبی خودکار است،که ارگان های درونی و ترکیب شیمی بدن را تنظیم می کند.موقعی که احساس تهدید می کنید،بدن با افزایش آهنگ مصرف انرژی (مهیا شدن برای جنگ یا گریز)و شعله ور سازی التهاب(گوش به زنگی و هوشیاری سیستم ایمنی بدن در مقابل آسیب ها و صدمات) واکنش نشان می دهد.
موقعی که این حالت فیزیولوژیکی استمرار یابد،با احتمال زیادی مریض می شوید،چون در حال مصرف منابع برای دوام و بقاء هستید.
انسان ها دارای ورودی اضافی حس هشیاری هستند.هر تصور و تفکر تهدید کننده ای موجب می شود تا بدنتان به مد جنگ یا گریز برود.به روش های مختلفی بیندیشید که خودمان را نگران می سازیم،حال آنکه در آن خصوص انتخاب های آگاهانه ای داریم.بطور ساده شناسایی اثرات و گزینش ورودی های آرام کننده مختلف می تواند بطور قابل ملاحظه ای فیزیولوژی بدن را به یک حالت ایمن بهبود دهنده تغییر دهد.
*مشکلات غیر قابل رفع
یک شیوه عمومی نگران شدن و نگران ماندن تمرکز بر موقعیت هائی است که بر آنها کنترل نداریم.این روشی موثر برای حفظ یک حالت فیزیولوژیکی تهدید آمیز ناگوار است.دکتر فرد لاسکین ،مدیر پروژه بخشش استانفورد و مولف کتاب "برای خوبی ببخشید"اصطلاحی بنام"قوانین غیر قابل اجرا"دارد.با این مضمون که خوب است آرزو کنیم تا مردم بهتر رفتار کنند،اما نمی توانیم رفتار دیگران  بویژه در یک سطح اجتماعی را کنترل کنیم.
شکوه کردن و نالیدن از سیاست،بد رفتاری و سوء استفاده در تقریبا" هر عرصه ای از زندگی،توزیع نابرابر ثروت،قاچاق و بردکشی از انسان،سوء استفاده آشکار از قدرت،سیستم آموزشی و قلدری آسان است.مشکلات اجتماعی بی پایانی برای نگرانی وجود دارد،که واکنش عمیقا" قابل قبولی است.
موقعی این تفکرات ناگوار بروز می کنند که در حال واکنش نشان دادن نسبت به آنها هستید،در این حالت،انرژی را مصرف می کنید که می توانید از آن بطریق دیگری برای تغییری واقعی در حوزه نفوذ خود استفاده کنید.متاسفانه،موقعی که مضطرب و پریشان می شوید،نشانه های اشتعالی و التهابی رشد می کنند، این فرآیند سرعت انتقال عصبی را افزایش می دهد؛مغز حساس می شود،و هر دردی تشدید می شود.
نامه شخصی که سال ها از درد مزمن رنج برده است بشرح ذیل است.
....خشونت و بی حرمتی از نظر ماهیت برای من دشوار است،بطور محض بیرحمی انسان  نسبت به دیگران بطرز غیر قابل باوری نگران کننده و مضطرب ساز است.من از کودکی اینگونه بوده ام. خیلی حساس هستم.بر روی این سیاره احساس راحتی نمی کنم.هم زمان احساس بی تابی و خستگی می کنم.
دیدگاه او قابل درک است و من فکر می کنم که بیشتر مردم اینگونه احساس می کنند.لکن،او از بودن در یک حالت جنگ یا گریز مداوم "خسته و بی تاب"است.
بهبود فقط با تحریک مکانیزم بدن تان برای انتقال به یک حالت ایمن رخ می دهد.اما تا مادامیکه راجع به موقعیت هایی که  بر آنها کنترلی ندارید مضطرب و پریشان بمانید، دستیابی به این وضعیت مطلوب تقریبا" غیر ممکن است.
ادامه دارد
منبع: source: psychologytoday.com
ترجمه و تلخیص: غریب واحدی پور