*تنطیم مرزهای سالم با یک عزیز مرزی
یکی از موثرترین روش ها برای کمک به یک عزیز مبتلا به اختلال شخصیت مرزی برای بدست آوردن کنترل بر رفتار خودش، تنظیم و تقویت محدودیت ها یا مرزهای سالم است.تنظیم محدودیت ها می تواند به عزیزتان کمک کند تا بطرز بهتری با مطالبات دنیای خارج مواجه شود.برای مثال مدارس،محیط کار و سیستم قانونی همه محدودیت های سخت و محکمی برای رسیدن به آنچه رفتار قابل قبول نامیده می شود وضع می کنند.
ایجاد مرزها در روابط خودتان می تواند جایگزین آشفتگی و ناپایداری موقعیت فعلی با احساس مهم وجود ساختار و مهیا شدن انتخاب های بیشتر برای شما به منظور چگونگی واکنش موقع مواجهه با رفتار منفی گردد.هنگامی که هر دو طرف مرزها را محترم بشمارند،قادرید تا یک حس اعتماد و احترام که عناصر کلیدی هر رابطه معنا داری هستند بین خود بسازید.
با این وجود،تنظیم مرزها راه حل معجزه آسایی برای یک رابطه نیست.در حقیقت،ابتدا قبل از بهتر شدن ممکن است اوضاع بدتر شود.شخص مبتلا به اختلال شخصیت مرزی از طرد شدگی هراس دارد و نسبت به هر بی اعتنایی ادراکی حساس است.این بدان معنا است که اگر هرگز مرزها را قبلا" در روابط خود تنظیم نکرده اید،هنگامی شروع می کنید احتمالا" عزیزتان بطرز بدی واکنش نشان می دهد.اگر در مواجهه با خشم و بدرفتاری عزیز خودتان کوتاه بیائید،فقط رفتار منفی را تقویت کرده و این سیکل ادامه خواهد یافت.
اما محکم و استوار بر تصمیمات خود ماندن می تواند موجب توانمند ساختن شما،سود رساندن به عزیزتان و در نهایت دگرگونی رابطه تان گردد.
*چگونگی تنطیم و تقویت مرزهای سالم
هنگامی که هر دو در آرامش هستید و نه در گرماگرم یک بحث و مشاجره با عزیز خودتان راجع به مرزها گفتگو کنید.تصمیم بگیرید که چه رفتاری را تحمل کرده و چه رفتاری را تحمل نخواهید کرد و انتظارات  خود را روشن سازید.برای مثال،می توانید به عزیزتان بگوئید،"اگر نتوانید با من بدون از بدرفتاری توهین آمیز گفتگو کنید،شما را ترک خواهم کرد."
آنچه که باید انجام دهید...
موقع تنظیم مرزها به آرامی به شخص مبتلا به اختلال شخصیت مرزی قوت قلب بدهید.مثلا" بگوئید،"شما را دوست دارم و می خواهم رابطه مان اثربخش باشد،اما نمی توانم استرس ناشی از رفتارتان را کنترل کنم.برای خودم به انجام این تغییر نیاز دارم."
اطمینان حاصل کنید که هر کسی در خانواده بر روی مرزها و چگونگی تحمل عواقب نادیده گرفتن آنها  توافق دارد.
به مرزها  بجای رویدادی مجزا و منفرد بعنوان یک فرآیند  بیندیشید.لذا بجای ارائه هم زمان یک لیست طولانی از مرزها ،آنها را بتدریج با یک یا دو مورد در یک زمان عنوان کنید.
آنچه که نباید انجام دهید....
تهدیدها و اتمام حجت هایی طرح نکنید که نتوانید آنها را عملی سازید.همچنانکه ماهیت انسان هست،عزیزتان ناچارا" محدودیت هایی را که وضع می کنید تست می کند.اگر کوتاه بیائید و عواقب نقض را اجرا نکنید،عزیزتان در می یابد که مرزها بی معنا هستند و رفتار منفی ادامه می یابد.اتمام حجت ها یک چاره نهائی هستند(و دوباره،باید برای پیگیری مهیا باشید.)
تحمل رفتار توهین آمیز،هیچ کس نباید رفتار توهین آمیز زبانی یا خشونت بدنی را تحمل کند.فقط چون رفتار عزیزتان نتیجه یک اختلال شخصیتی است،از واقعی بودن یا میزان خسارت آن به شما یا اعضای خانواده تان نمی کاهد.
توانمند ساختن شخص مبتلا به اختلال شخصیت مرزی با حفاظت از او در مقابل عواقب اعمالش،اگر عزیزتان به مرزهایتان احترام نگذارد و موجب ادامه احساس عدم امنیت شما گردد،پس ممکن است نیاز به ترک او داشته باشید.این به معنای عدم دوست داشتن او نیست،بلکه خود مراقبتی شما همیشه در اولویت است.
ادامه دارد
 منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور