بر روی آنچه که دیگر نمی توانید انجام دهید گیر پاژ نکنید.صرف زمان خیلی زیاد برای اندیشیدن راجع به چیزهایی که معلولیت از شما گرفته است دستور العمل مطمئن افسردگی است.
برای ضایعات خود ماتم و اندوه بگیرید،سپس به زندگی ادامه دهید.بر آنچه که می توانید انجام دهید و آنچه امید دارید که در آینده انجام دهید تمرکز کنید.چنین نگرشی به شما چیزی برای چشم انتظار بودن می بخشد.
تا حد امکان راجع به معلولیت خود بیاموزید.در حالیکه وسواس بیش از حد در مورد اطلاعات پزشکی منفی زیان بخش است،ولی درک آنچه که با آن مواجه هستید،تشخیص تان چیست؟عواقب عمومی یا پیشرفت بارز چیست؟ مهم است.اطلاع از آنچه که در بدنتان جریان دارد و آنچه که انتظار دارید کمک می کند تا خودتان را آماده کرده و سریعتر با شرایط سازگار شوید.
*روش هایی برای حداقل کردن اثر معلولیت  بر زندگی خویش بیابید
بدون گفتن بدیهی است که معلولیت از قبل زندگی تان را به روش های بدی تغییر داده است.زندگی با انکار آن کمک نمی کند.محدودیت هایی دارید که انجام کارها را مشکل تر می سازد.اما تعهد،خلاقیت و رضایت و تمایل برای انجام متفاوت کارها می تواند اثری را که معلولیت بر زندگی تان دارد کاهش دهد.
وکیل مدافع و حامی خود باشید.در فرآیند مذاکره در خصوص چالش های زندگی با یک معلولیت از جمله در کار و سیستم سلامتی و بهداشتی ،بهترین مدافع خود باشید.دانش قدرت است،بنابراین در مورد حقوق و منابع در دسترس خود بیاموزید.با گرفتن مسئولیت نیز کمتر احساس بیچارگی کرده و بیشتر احساس توانمندی می کنید.
از امتیاز آنچه که می توانید انجام دهید بهره ببرید.در حالیکه ممکن است قادر به تغییر معلولیت خود نباشید،اما می توانید اثر آن را  بر روی زندگی روزانه خود  با جستجو و استقبال از هر تکنولوژی و ابزار تطایقی موجود کاهش دهید.اگر به دستگاهی همانند یک اندام مثنوعی،عصا یا ویلچر برای آسانتر کردن زندگی خود نیاز دارید پس از آن استفاده کنید.سعی کنید خود را از هر داغ ننگ خجالت یا ترس رها کنید.شما با وسایل کمکی که استفاده می کنید تعریف نمی شوید.
اهداف واقعی تنظیم کنید و صبور باشید.یک معلولیت شما را مجبور می کند تا مهارت ها و استراتژی های جدید بیاموزید.امکان دارد چیزهای ساده ای را دوباره بیاموزید که آنها را بدیهی می پنداشتید.این می تواند فرآیند ناامید کننده ای باشد،و فقط طبیعی است که بخواهید کارها  را بسرعت انجام دهید و تا حد امکان هر چه سریعتر به وضعیت عملکرد برسید.اما واقع گرا ماندن مهم است.تنظبم اهداف خیلی پر تکاپو می تواند بطور واقعی به شکست و دلسردی منجر گردد.با خودتان صبور باشید.هر گام کوچکی بجلو بحساب آمده و ارزشمند است.سرانجام به هدف خود خواهید رسید.
*تقاضای پشتیبانی و کمک کنید و بپذیرید
هنگامی که در ستیز و کشمکش با یک معلولیت هستید،بطور کلی احساس تنهایی و درک نشدن آسان است.ممکن است وسوسه شوید که از دیگران کناره گیری کرده و خود را منزوی سازیداما در ارتباط ماندن با دیگران دنیایی تفاوت در خلق و خو و دیدگاهتان بوجود می آورد.
*توصیه هایی برای یافتن و پذیرش کمک و پشتیبانی
روابط مهمی را در زندگی خود خلق کنید.اکنون بیش از همیشه در ارتباط ماندن مهم است.سپری کردن وقت با خانواده و دوستان کمک خواهد کرد تا مثبت اندیش،سالم و امیدوار بمانید.گاهی اوقات ممکن است به یک همدل یا کسی برای تخلیه احساسات و هیجانات خود نیاز داشته باشید.اما گاهگاهی کنار گذاشتن معلولیت و بطور ساده  به سرگرمی و شوخی پرداختن را کم اهمیت نشمارید.
به یک گروه حامی معلولیت ملحق شوید.یکی از بهترین روش ها برای مبارزه با انزوا و تنهایی شرکت در یک گروه حامی  متشکل از کسانی است که با چالش های مشابه ای دست به گریبان هستند.بسرعت در می یابید که تنها نیستید.فقط همین درک و فهم  راهی طولانی می طلبد.از عقل جمعی گروه هم بهره مند می شوید.گروههای پشتیبان جایگاه عظیمی برای به اشتراک گذاشتن کشمکش ها،راه حل ها و دلگرمی هستند.
پذیرش کمک شما را ضعیف نمی سازد.امتناع از جستجوی کمک مورد نیاز می تواند پیشرفت تان را به تاخیر انداخته یا شما را از نظر بدنی یا احساسی بدتر کند.از ترس اینکه تقاضای کمک ترحم برانگیز است رها شوید،اجازه دهید تا کسانی که از شما مراقبت می کنند کمک کنند.بدین طریق نه فقط شما بهره مند می شوید،همچنین به آنها نیز احساس بهتری می بخشد.
ادامه دارد
 منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور