وفق دادن خویش با زندگی هنگام برخورداری از یک معلولیت هرگز ساده نیست،اما روش هایی برای کمک جهت کنار آمدن با محدودیت ها ،غلبه بر چالش ها و ساخت یک زندگی ارزشمند و خشنود کننده وجود دارد.
*ساخت تعدیل ها و اصلاحات
تعدیل ها و اصلاحات برای زندگی توام با یک معلولیت می تواند انتقال مشکلی باشد.ما همه تمایل داریم که سلامتی خود را تا زمانیکه از دست برود بدیهی فرض کنیم.آن وقت،نگرانی بیش از حد در خصوص آنچه از دست داده ایم خیلی آسان است.اما در حالیکه نمی توانید به زمانی برگردید که سالم تر بودید یا دست روی دست بگذارید و آرزو کنید که محدودیت هایتان رفع شوند،ولی می توانید روشی را که به معلولیت خود می اندیشید تغییر دهید و بر آن غلبه کنید.
هنوز بر زندگی خود کنترل دارید و برای بهبود استقلال،حس توانمندی و نگرش کلی تان نسبت به دنیا و زندگی روش های زیادی وجود دارد.صرفنظر از معلولیت خود،بطور کلی غلبه بر چالش هایی که با آنها مواجه هستید و لذت بردن از یک زندگی کامل و خوشنود کننده امکان پذیر است.
اکثر ماها انتظار زندگی های سالم و طولانی داریم.بنابراین،موقعی که مبتلا به یک بیماری یا صدمه ناتوان کننده می شویم،چنین مشکلی می تواند رنجی از ترس ها و احساسات ناراحت کننده را بر انگیزاند.متحیر می شوید که چگونه قادرید کار کنید، رابطه ای را بیابید یا حفظ کنید،یا حتی دوباره شاد شوید.اما در حالیکه زندگی با یک معلولیت ساده نیست،ولی نباید یک تراژدی هم باشد. شما تنها نیستید.میلیون ها نفر قبل از شما از این جاده سفر کرده اند(مطابق با برآورد مرکز مبارزه با بیماری از هر پنج آمریکایی یک نفر معلول هستند.)و روش های نه فقط برای زنده ماندن،بلکه جهت کامیابی و پیشرفت یافته اند.پس شما نیز می توانید.
*بیاموزید که معلولیت خود را بپذیرید
پذیرش معلولیت می تواند بطور غیر قابل باوری سخت باشد،زیرا می تواند به معنای دست کشیدن یا قبول شکست در زندگی و آینده باشد.اما امتناع از پذیرش واقعیت محدودیت های خود موجب ماندن در وضعیت نامطلوب می شود.شما را از حرکت بجلو ،انجام تغییراتی که نیاز دارید بوجود آورید و یافتن اهداف جدید باز می دارد.
*به خود زمانی برای ماتم و اندوه بدهید.
قبل از اینکه بتوانید معلولیت خود را بپذیرید،ابتدا نیاز است که اندوهگین و غصه دار شوید.شما متحمل ضایعه عظیمی شده اید.نه فقط ضایعه سلامتی و بدن بدون از محدودیت،بلکه حداقل برخی از طرح ها و برنامه های آینده خود را از دست داده اید.
سعی نکنید که احساسات خود را نادیده گرفته یا آنها را سرکوب کنید.تصمیم برای اجتناب از درد فقط کاری انسانی است,اما درست همانطوریکه با نادیده گرفتن یک زخم موجب بهبود آن نمی شوید،نمی توانید یک غصه و اندوه را بدون احساس آن هم رفع و بطور فعال به درمان آن بپردازید.احساسات خویش را بدون از قضاوت بطور کامل تجربه کنید.
احتمالا" یک چرخ و فلک احساسی از خشم و غم تا بی ایمانی را تجربه می کنید.این وضعیت کاملا" نرمال است.و شبیه چرخ و فلک،تجربه ای غیر قابل پیش بینی و مملو از نشیب و فرازها است.فقط ایمان و امید داشته باشید که با گذر زمان از شدت دلتنگی ها و پریشانی ها کاسته شده و شروع به پیدا کردن وضعیت نرمال خود می کنید.
نباید غم و اندوه خود را پنهان سازید.آموختن برای زندگی با یک معلولیت آسان نیست.برخورداری از روزهای بد به معنای آن نیست که قوی و شجاع نیستید.و وانمود کردن به اینکه خوب هستید موقعی که نیستید به هیچ کس بویژه خانواده و دوستانتان کمک نمی کند.بگذارید کسانی که به آنها اعتماد دارید بدانند که واقعا" چه احساسی دارید،این آگاهی هم به آنها و هم به شما کمک می کند.
*پذیرفتن واقعیت جدید خود
غصه و اندوه برای زندگی که از دست داده اید کار سالمی است،اما ادامه نگاه به گذشته و آرزوی برگشت به وضعیت نرمال قبل از معلولیت سالم نیست.هر قدر هم سخت باشد،رهائی از گذشته و پذیرفتن جائی که هستید حائز اهمیت است.
شما می توانید حتی در یک بدن ضعیف و نحیف هم شاد باشید.ممکن است وضعیت اکنون مثل قبل نباشد،اما حقیقت آن است که می توانید برای خودتان یک زندگی معنا دار و شاد بسازید،حتی اگر آنگونه که قبلا" می توانستید اکنون هرگز قادر نباشید راه بروید،بشنوید اما جستجوی داستان های الهام بخش کسانی که با معلولیت های خودشان کامیاب بوده و زندگی های خویش را دوست دارند می تواند کمک کند.امکان دارد از کسانی درس بیاموزید که قبل از شما تجربه کرده اند و موفقیت آنها می تواند کمک کند تا در زمان های سخت با انگیزه بمانید.
ادامه دارد
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور