۵-خواب کافی، فقدان خواب می تواند اندیشه ها و احساسات اضطراب را بدتر کند،بنابراین سعی کنید هر شب ۷تا ۹ساعت خواب با کیفیت داشته باشید.
۶-راجع به کافئین،الکل و نیکوتین هوشمند باشید.اگر با اضطراب دست به گریبان هستید،ممکن است بخواهید به کاهش مصرف کافئین خود یا توقف کامل آن بیندیشید.بطور مشابه الکل نیز می تواند اضطراب را بدتر کند.و در حالیکه ممکن است اینگونه بنظر برسد که سیگارها آرامش بخش هستند،اما در حقیقت نیکوتین محرکی قوی است که به سطوح بالاتر ونه کمتر اضطراب منتهی می شود.
۷-نگرانی مزمن را متوقف کنید،نگرانی یک عادت ذهنی است که می توانید توقف آن را بیاموزید.استراتژی هایی مانند خلق یک دوره نگرانی،به چالس کشیدن اندیشه های مضطربانه،و آموختن پذیرش عدم اطمینان می تواند بطور قابل ملاحظه ای نگرانی را کاهش و اندیشه های مضطربانه را تسکین دهد.
*زمان جستجوی کمک حرفه ای برای اثرات اضطراب
در حالیکه استراتژی مقابله کننده خودیاوری برای اضطراب می تواند خیلی موثر باشد،ولی اگر نگرانی ها،ترس ها یا حملات اضطراب شما به گونه ای افزایش یافته اند که در حال ایجاد تشویش و نگرانی خیلی زیاد یا از هم گسیختن برنامه معمول روزانه شما هستند،جستجوی کمک حرفه ای مهم است.
اگر در حال تجربه تعداد زیادی از اثرات اضطراب بدنی هستید،باید با یک معاینه عمومی آغاز کنید.دکتر تان می تواند از طریق معاینه اطمینان حاصل کند که اضطراب شما بواسطه یک عارضه پزشکی مانند مشکل تیروئید،کاهش قند خون یا آسم بوجود نیامده است.
چون داروها و مکمل های معین می توانند اضطراب آور باشند،دکتر نیز می خواهد راجع به هر دارویی تجویز شده با نسخه،بدون از نسخه،درمان های گیاهی و داروهایی که برای بازآفرینی مصرف می کنید نیز مطلع باشد.
اگر دکترتان یک علت پزشکی را غیر ممکن بداند،مرحله بعدی مشورت با درمانگری است که تجربه درمان اختلالات اضطراب را دارد.درمانگر با شما برای تعیین علت و نوع اختلال اضطراب تان کار می کند و یک دوره درمان را توصیه می کند.
*درمان اختلالات اضطراب
اختلالات اضطراب خیلی خوب و اغلب در یک زمان نسبتا" کوتاه نسبت به درمان واکنش نشان می دهند.روش درمان ویژه به نوع اختلال اضطراب و شدت آن بستگی دارد.اما اکثر اختلالات اضطراب با روان درمانی،تجویز دارو و برخی ترکیبات این دو روش درمان می شوند.
روان درمانی شناختی-رفتاری و روان درمانی مواجهه ای از انواع روان درمانی رفتاری هستند،بدان معنا که بر رفتار بجای تضادها یا مشکلات روان شناختی اصلی گذشته تمرکز می کنند.آنها می توانند در ارتباط با مشکلاتی مانند حملات وحشت زدگی،اختلال اضطراب فراگیر و فوبی ها کمک کنند.
روان درمانی شناختی-رفتاری به شناسایی و به چالش کشیدن الگوهای تفکر منفی و باورهای غیر منطقی تقویت کننده اضطراب کمک می کند.
در روان درمانی مواجهه ای، مواجه شدن با ترس ها و اضطراب ها در یک محیط ایمن،کنترل شده تشویق می شود.از طریق مواجهه تدریجی تصوری یا واقعی با شیئی یا موقعیت ترسناک، فرد مضطرب حس کنترل عظیم تری کسب می کند.همچنانکه بدون از صدمه دیدن با ترس مواجه می شود،اضطراب کاهش می یابد.
*تجویز دارو برای اختلالات اضطراب
اگر اضطرابی دارید که برای اختلال در توانائی عملکرد بقدر کفایت شدید است،تجویز دارو می تواند به تسکین برخی آثار آن کمک کند.لکن،درمان های داروئی اضطراب می تواند موجب شکل گیری عادت شود و اثرات ناخواسته یا حتی خطرناک در پی داشته باشد.بنابراین مطمئن شوید که گزینه های درمانی خود را بدقت انتخاب می کنید.خیلی از افراد منهای اثرات جانبی و نگرانی های ایمنی از داروی ضد اضطراب استفاده می کنند در حالیکه استراتژی های روان درمانی،ورزش یا خودیاوری به همان خوبی یا بهتر هستند.حائز اهمیت است که فواید و خطرات داروی اضطراب را ارزیابی کنید بطوریکه بتوانید یک تصمیم آگاهانه بگیرید.
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص؛غریب واحدی پور
