این اختلال می تواند شما را با حس مداوم خطر و خاطرات دردناک رها کند.اما با استفاده از مهارت های مقابله کننده نوین،می توانید دوباره احساس امنیت کرده و از آسیب(روان زخم) عبور کنید.
"اختلال استرس پسا آسیب" چیست؟
پس از یک تجربه آسیب زا،احساس وحشت ،غم،اضطراب و جدایی نرمال است.اما اگر آشفتگی و ناراحتی بتدریج محو نشود،ممکن است در حال رنج بردن از "اختلال استرس پسا آسیب"باشید.این عارضه می تواند پس از هر اتفاقی بروز کند که شما را بخاطر سلب امنیت و سلامت خودتان دچار هراس می کند.اکثر مردم این اختلال را در ارتباط با تجاوز ناموسی و سربازان جنگ زده می دانند و نبرد نظامی عمومی ترین علت در مردان است.اما هر اتفاق یا یک سری از اتفاقات که وجودتان را لبریز از احساسات نومیدی و بیچارگی کرده و با احساس خرد شدن رهایتان کند بویژه اگر غیر قابل پیش بینی و غیر قابل کنترل باشد می تواند تحریک کننده "اختلال استرس پسا آسیب"باشد.
عارضه " اختلال استرس پسا آسیب"می تواند بر کسانی که بطور شخصی اتفاق آسیب زا را تجربه می کنند،کسانی که شاهد اتفاق هستند و نیزکسانی که پس از آن برای بهبودی قربانی تلاش می کنند مانند کارگران اضطراری و ماموران اجرای قانون اثر بگذارد.
PTSDمی تواند ناشی از عمل جراحی انجام شده بر روی کودکان خیلی خردسال بواسطه درک کامل اتفاقی باشد که برای آنها می افتد.علت اختلال شما هرچه باشد،با درمان و حمایت می توانید بیاموزید که اثرات اختلال خودتان را مدیریت،خاطرات دردناک را کاهش و از آسیب عبور کنید.
* PTSDدر مقابل واکنشی نرمال به اتفاقات آسیب زا
تقریبا" هر شخصی پس از هر اتفاق آسیب زا، حداقل برخی از اثراتPTSD را تجربه می کند.هنگامی که حس امنیت و اعتماد درهم شکسته می شود ،احساس نامتعالی ،جدایی یا بیحسی نرمال است.رویا های بد،احساس ترس و بروز مشکل در توقف اندیشیدن به اتفاق خیلی عمومیت دارد.
چنین احساساتی واکنش های نرمال به اتفاقات غیر نرمال هستند. لکن برای اکثر افراد،این عوارض عمر کوتاهی دارند.آنها ممکن است برای چند روز یا چند هفته ادامه داشته باشند،اما بتدریج محو می شوند.ولی اگر به "اختلال استرس پسا آسیب"مبتلا شده باشید،عوارض کاهش نمی یابند.هر روز احساس نمی کنید که کمی بهتر شده اید.در حقیقت،امکان دارد شروع به بدتر شدن کنید.
* واکنشی نرمال به آسیب موقعی که در آن گیرپاژ کنید به PTSDمنجر می گردد
پس از یک تجربه آسیب زا،ذهن و بدن در شوک هستند.اما وقتی احساسات خود را جمع و جور و حس کنید که چه اتفاقی افتاده است شروع به خارج شدن از شوک می کنید.لکن در صورت ابتلا به PTSD ،در شوک روانی باقی می مانید.خاطره شما از اتفاق و احساساتتان راجع به آن از همدیگر مجزا هستند.برای عبور از این وضعیت،مواجه شدن و حس کردن خاطرات و احساسات حائز اهمیت است.
*نشانه ها و اثراتPTSD
رشد اختلال از شخصی به شخص دیگر متفاوت است چون سیستم عصبی هر فرد و تحمل استرس او کمی متفاوت است.در حالیکه با بیشترین احتمال اثراتPTSDدر ساعات یا روزهای پس از یک اتفاق آسیب زا در درونتان رشد می کنند،ولی گاهی اوقات احتمال دارد هفته ها،ماهها یا حتی سال ها طول بکشد تا بروز کنند.
در برخی زمان ها اثرات بظاهر خیلی غیر منتظره بروز می کنند.ولی زمانی دیگر، توسط چیزی که یاد اتفاق آسیب زای اصلی را در ذهنتان زنده می کند مانند صدا،تصویر،کلمات معین یا یک بو تحریک می شوند.
در حالیکه هر فردی PTSD را بطور متفاوت تجربه می کند،اما چهار نوع علائم اصلی وجود دارد:
۱)تجربه مجدد اتفاق آسیب زا از طریق خاطرات ناخوانده،برگشت آنی(فلاش بک) به خاطرات گذشته،کابوس ها یا واکنش های بدنی یا روحی شدید موقع یادآوری آسیب
۲)کناره گیری و بیحس سازی،همانند اجتناب از هر چیزی که اتفاق را به یادتان می آورد،ناتوان از بخاطر آوردن جنبه های تجربه دردناک،یک فقدان علاقه به فعالیت ها و زندگی بطور کلی،نداشتن احساس و کناره گیری از دیگران و یک حس آینده محدود
۳)برانگیختگی خیلی زیاد،شامل مشکلات خواب،کج خلقی،گوش به زنگ بودن(چراغ قرمز پیوسته)،احساس بیقراری یا به سهولت از جا پریدن،انفجارات خشم،و پرخاشگری ،خود تخریبی یا رفتار بی محابا
۴)تغییرات خلق و خو و تفکرات منفی شبیه احساس بیگانگی و تنهایی،اشکال در تمرکز یا بخاطر آوردن،افسردگی و بیچارگی،احساس عدم اطمینان و،خیانت ،احساس گناه،شرمساری و خود سرزنشی
ادامه دارد
منبع؛ https://www.helpguide.org
ترجمه و تلخیص؛ غریب واحدی پور