استرس ممکن است خطر بیماری آلزایمر را افزایش دهد. تحقیق جدید بیانگر آن است که فرسودگی بحرانی که یک علائم اضطراب روانی است ممکن است خطر بیماری آلزایمر در حال توسعه را افزایش دهد. تحقیق جدید بیانگر آن است که اندوه و اضطراب روانی در میانسالی می تواند بعدها زوال عقل یا جنون را در پی داشته باشد. خیلی از فاکتورها از جمله سن،سوابق خانوادگی و ترکیب ژنتیک می توانند خطر آلزایمر را افزایش دهند. مشکلات سلامتی معین مانند بیماری قلبی-عروقی یا دیابت همچنین احتمال دارد بر تجربه زوال عقل تاثیر بگذارند چون بر رگ های خونی اثر می گذارند. تحقیق جدید بیانگر آن است که فاکتورهای روانی می توانند بر خطر تاثیر بگذارند.بطور ویژه اندوه و اضطراب روانی می تواند احتمال توسعه زوال عقل را افزایش دهد. بطور ویژه،محققین تحت مدیریت سبرینا آیزلموسکا یک دانشجوی دکتری بخش سلامت عمومی دانشگاه کپنهاگ دانمارک بررسی احتمال یک ارتباط بین فرسودگی بحرانی و بیماری آلزایمر را آغاز کردند. فرسودگی بحرانی یک "وضعیت ذهنی اندوه و اضطراب روانی" را توصیف می کند که از طریق کج خلقی،خستگی و فرسودگی و احساس تضعیف روحیه بروز می کند. همچنانکه پژوهَشگران توضیح می دهند،فرسودگی بحرانی ممکن است عکس العملی به مشکلات لاینحل در زندگی فرد باشد،بویژه موقعی شخص طی یک دوره طولانی در معرض عوامل استرس زا قرار گیرد.فرسودگی بحرانی می تواند بعنوان یک علامت اندوه و اضطراب روانی دیده شود. مطالعات قبلی یادآوری کرده اند که فرسودگی بحرانی ممکن است خطرخیلی از بیماری ها از جمله بیماری قلبی-عروقی، مرض متابولیکی(مربوط به سوخت و ساز)،مرگ زودرس وچاقی گردد. آیزلموسکا و همکارش نتایج تحقیق خودشان را در مجله بیماری آلزایمر منتشر کردند. استرس ممکن است تا ۲۵درصد خطر را افزایش دهد. محققین اطلاعات گرفته شده از یک ممیزی شامل تقریبا"۷۰۰۰نفری را تحلیل کردند که در مطالعه قلب شهر کپنهاگ بین سال های ۱۹۹۱تا۱۹۹۴شرکت کرده بودند.در زمان تحقیق متوسط سن شرکت کنندگان ۶۰سال بوده است.بعنوان بخشی از ممیزی از مشارکت کنندگان سوالاتی راجع به فرسودگی بحرانی پرسیده شده بود. آیزلموسکا و همکارش بطور بالینی مشارکت کنندگان را تا آخر سال ۲۰۱۶دنبال کردند.آنها سوابق بیمارستانی شرکت کنندگان و مرگ و میر و فهرست تجویزهای بیماران را در جستجوی تشخیص زوال عقل بررسی کردند.تحقیق یک رابطه دوز- عکس العمل بین فرسودگی بحرانی در میانسالی و توسعه آلزایمردر سال های بعدی عمر را آشکار ساخت. مولف اصلی تحقیق گزارش می کند که ،"برای هر علائم اضافی فرسودگی بحرانی ،دریافتم که خطر زوال عقل تا ۲درصد افزایش یافته بود." آیزلموسکا ادامه می دهد که،"مشارکت کنندگان گزارش کننده پنج تا نه علائم ۲۵درصد بیشتر در معرض خطر ابتلای به بیماری زوال عقل نسبت به کسانی بودند که هیچ علامتی را گزارش نمی کردند.در حالیکه گزارش کنندگان ۱۰تا ۱۷ علامت ۴۰درصد بیش از کسانی که علامتی را گزارش نکرده بودند در معرض خطر ابتلای به بیماری زوال عقل بودند. " مولفین توضیح می دهند که غیر محتمل است نتایج بواسط علیت معکوس باشد،یعنی نامحتمل است که زوال عقل به شکل متضاد موجب فرسودگی بحرانی گردد.
(Source: medical news today)
ترجمه و تلخیص؛غریب واحدی پور