اختلال اضطراب فراگیر,نگرانی بیش از اندازه در خصوص موضوعات متنوع در اکثر روزها طی شش ماه است.اختلال وحشتزدگی(حمله پانیک),موج های حملات وحشتزدگی ناشی از نگرانی شدید عود کننده ,بیم,ترس یا وحشت توأم با علائم بدنی مانند تنگی نفس,ضربان نامنظم قلب,عرق ریختن و دردهای قفسه سینه است.
هراس های ویژه,ترس بیش از اندازه از موقعیت ها یا چیزهای معین مانند ترس از ارتفاعات(بلندی هراسی),جمعیت ها(ترس از مکان های شلوغ),محصور شدن در فضاهای کوچک(ترس از مکان های بسته),یا عنکبوت ها(عنکبوت هراسی).
جمع هراسی,رنج و ناراحتی خیلی زیاد در موقعیت های اجتماعی,همانند اجراء کردن یا سخن گفتن در جمع,یا حتی داشتن مکالمه با یک آشنای جدید
اختلال وسواس فکری-عملی,خیالات غم افزایی عود کننده(وسواس های فکری) و رفتارهای تکراری غیر قابل کنترل(وسواس های عملی یا روتین)القاء شده به منظور کاهش اضطراب ناشی از آن خیالات است.
اختلالات استرس,علائم اضطرابی که یک ماه پس از یک تجربه زیان بار روحی یا جسمی ادامه می یابد نشانگر اختلال استرس جدی است.
علائمی که نشأت گرفته از آسیب های روحی تهدید کننده زندگی یا جدی هستند و برای ماهها یا سال ها پس از آن ادامه می یابند مشخص کننده اختلال مضطرب کننده پس از آسیب روحی هستند.
*زندگی با اختلالات اضطراب
زندگی با یک اختلال اضطراب ملایم امکان پذیر است.اما هنگامی که اضطراب آنقدر شدید است که در زندگی روزانه اختلال ایجاد می کند,درمان معمولا" تنها روش کنترل آن است.گزینه های درمان شامل روان درمانی,دارو درمانی و یا هر دو مورد است.بدون از درمان احتمال دارد که اختلال بدتر شده و یا آنکه زمینه ابتلا به اختلال اضطراب دیگری را فراهم کند.
بعلاوه,درمان برای وضعیت هایی که اغلب توأم با اضطراب هستند مانند افسردگی و اعتیاد به دارو یا الکل مهم است.
(Source: health.harvard.edu)
ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور