اگرچه مدتی است مطالب ترجمه شده از سایت های معتبر و در زمینه های مختلف را فقط در سایت توتم نیوزtotamnews.ir,کانال تلگرام

http://telegram.me/totamnews

,صفحه اینستاگرام

https://www.instagram.com/gharib_vahedipor

و بطور استثناء فعلا" فقط در یک یا دو گروه مجازی. خاص به اشتراک می گذارم ولی مدت ها قبل بطور مرتب در گروههای مختلف به اشتراک می گذاشتم,برخی دوستان و علاقه مندان بصورت زنجیری نیزدر گروههای عضو  به اشتراک می گذاشتند,تا آنجا که بسیاری از مخاطبان خود را نمی شناختم.

از اینرو,روزی برای جلسه ای به آموزش و پرورش رفته بودم.بطور تصادفی با یکی از مشاوران سرشناس و خبره که قبلا" بصورت ناشناس در مدرسه ای نیز از فرمایشات او فیض برده بودم برخورد کردم,پس از معرفی همدیگر بی درنگ فرمودند شما را می شناسم چون یادداشت ها و مطالبتان را مرتب در فضای مجازی می خوانم,زیرا با اسم و رسم می نویسید!

بعلاوه پس از آنکه به او از جلسه ای گفتم که از محضرش بهره مند شده بودم افزودند,"...در آن جلسه اگر می دانستم امثال شما هستند به گونه ای دیگر سخن می گفتم!"

این حکایت را نه برای خودستائی ,بلکه فقط و فقط به این علت نقل کردم که دو نتیجه بگیرم:

1-در فضای مجازی تنها مطلب و موضوعی را باید خواند و به آن اعتماد کرد که نویسنده,مترجم و یا کسی که به هر طریقی آن را به اشتراک گذاشته مشخص یا بعبارتی شناسنامه دار باشد.

2-مخاطب شناسی در فضای مجازی چون فضای حقیقی ضرورتی اجتناب ناپذیر برای اثرگذاری است.تجربه ام در گروههای مختلف حکایت از آن دارد که اگر چه شناخت مخاطب در فضای مجازی به سهولت امکان پذیر نیست ,ولی خیلی از افراد در این خصوص هم نمی خواهند و یا نمی توانند کوچکترین زحمتی به خود برای شناخت مخاطب و ارائه مطالب متناسب بدهند!

خلاصه کلام اینکه به هر حال در شبکه های قابل برنامه ریزی بصورت گروه دسته بندی افراد متناسب در گروهها به رفع برخی از مشکلات کمک خواهد کرد.

ضمن اینکه از مسئولیت افراد در به اشتراک گذاشتن و دقت نظر در استفاده و کاربرد اطلاعات فضای مجازی هرگز نمی کاهد!!!

غریب واحدی پور

25خرداد96