دوستی تعریف می کرد,همکارکم سوادی داشتم که سادگی کلام توأم با بیان صادقانه و بی پرده مکنونات قلبی اش جذابیت منحصربفردی به شخصیت او بخشیده بود.

لذا,مرتب به بهانه لذت بردن از گفتگوی با او نظرش را در خصوص مسائل روز جامعه جویا می شدیم و از جواب های ساده و لحن طنز گونه اش روح خود را جلا می دادیم.

خوب بخاطر دارم در دوره قبلی انتخابات شورای اسلامی شهر و روستا روزی هنگام بحث در خصوص انتخابات گفتند که کاندید شورای روستا شده است,بلافاصله از انگیزه اش پرسیدم که با شور و احساس زاید الوصفی جواب دادند که:

حقیقت را بخواهید چند شاخه لوله نزدیک ده از سال ها قبل مربوط به پروژه ای بلا استفاده مانده است,برداشتن آنها تاکنون امکان پذیر نبوده است,فکر کردم اگر عضو شورا شوم با توجیه کار عمرانی به سهولت بدون متهم شدن به دزدی مالک لوله ها می شوم!

صدالبته,احساس مسؤلیت کاندیداهای شورای اسلامی شهر و روستا در اقصی نقاط میهن به منظور شرکت در مشق دموکراسی را ارج نهاده و بدون از نیت خوانی همه را دلسوزان مردم و شهر و دیار خود دانسته و می دانم.

با این اوصاف سزاور یادآوری است که نه فقط در شورا بلکه در سایر نهادها و سازمان ها شکارچیان جایگاهها و موقعیت های ویژه گاه بیش و پیش از داشتن دغدغه مردم و ملک و میهن به کار عمرانی از نوع موصوف برای خود و وابستگان و اعوان و انصارشان می اندیشند.این در حالی است که بر خلاف سوژه این یادداشت نه فقط هیچ گاه نیت خود را بیان نمی کنند بلکه در شعار هرگز کم نمی گذارند!بطریقی که گاهی با وعده های نامتعارف و غیر واقعی مطالبات کاذب ایجاد کرده و موجب یأس و نومیدی مردم و تأثیر غیرقابل انکار بر اعتماد مردم به نهادها می گردند تا حدی که از جمله دلایل کاهش میل و رغبت مردم جهت حضور با انگیزه در فعالیت های انتخاباتی شوراها و سایر نهادها ریشه در این معضل اساسی دارد.

با این وجود,برنخبه گان دلسوز که سرمایه اجتماعی میهن بوده و هستند فرض است که چون همیشه بی توجه به عوام فریبی جماعت یادشده برای استمرار مردم سالاری دینی و جلوگیری از سلب اعتماد ملت به نهادهای مدنی بویژه شورای اسلامی شهر و روستا صرفنظر از تعصبات قومی,نژادی و جغرافیایی مشاور امین توده جهت تشخیص سره از ناسره باشند.تا کار عمرانی,فرهنگی,اقتصادی و غیره به شیوه ای انجام شود که نفع تمام آحاد جامعه را بدنبال داشته باشد.

غریب واحدی پور

27فروردین 96