از کلام استادچنین بر می آمدکه چون بسیاری از دردمندان دلسوزخاطرش بواسطه شیوع ناهنجاری ها در حوزه های مختلف و سرایت آنها به حوزه های علمی مکدر شده است.به نقل از صاحب نظر توانمندی در حوزه مدیریت فرمودند که:" جهت نظارت بر کار مدیر به منظور حسن انجام وظیفه دو روش رسمی و غیر رسمی وجود دارد .

در روش سنتی از طریق مراجع رسمی و قانونی عملکرد مدیر رصد گردیده و هرگونه انحراف از قانون تعیین و ترتیب اثر داده می شود.

لکن، در روش مدرن از طریق افکار عمومی و گزارش انحرافات احتمالی از اصول اخلاقی و قانونی توسط کارکنان و یا ذینفعان سازمان بر کارکرد مدیر نظارت می شود.

اما مهمترین،مدرن ترین و مؤثرترین روش برای نظارت در این ارتباط طراحی و کنترل فرآیند احراز پست مدیریت است.یعنی اینکه فرد با طی تدریجی و اصولی مدارج ترقی موفق به کسب کرسی مدیریت گردد.تا اخلاق حرفه ای او به بهترین طریق ممکن تضمین کننده حسن انجام وظایفش باشد.

در خصوص دو مورد اول از نظارت های قانونی و کم و کیف آنها که بگذریم گزارشات افکار عمومی و کارکنان نیز کمتر محلی از اعراب دارند.این در حالی است که مکانیزم انتخاب عده ای از مدیران هم که ناگفته هویداست.

بنابراین،در نتیجه فقدان این روش های کنترل و نظارت است که علی رغم عبور بسیاری از کسانی که البته گاه به اصرار خود و حمایت ذینفوذان کاندید احراز پست های مدیریتی می شوند ازفیلترها و موانع رفتاری، هنجاری، فکری و عقیدتی مختلف,باز هر از چند گاهی بر هر کوی وبرزنی سخن از اختلاس،رشوه ،تبانی و غیره به گوش می رسد.این در حالی است  که صرف هزینه های هنگفت برای استفاده از مکانیزم های ویژه جهت ریشه کردن این ناهنجاری از نظام اداری نیز تاکنون تأثیر قابل ملاحظه ای نداشته است.

لذا,شک نباید کرد که چاره کار در این است که از بالاترین سطح ممکن تمام موانع ورود نخبه ها در عرصه های مختلف رفع و فضای رقابتی عادلانه و منصفانه جهت رقابت شفاف تمام فرزندان ملت مهیا گردد.تا بتدریج شاهد حاکمیت نسلی از مدیران باشیم که اصول اخلاقی و حرفه ای خود را با هیچ چیز دیگری هر چند هم با ارزش معامله نکنند،در غیر این صورت علی رغم شعار و تبلیغات فراوان کما فی سابق در بر همان پاشنه همیشگی می چرخد.

دین،انقلاب و میهن پاینده باشند.