چرا ما در ایران نیازمند نگهداری زمین هستیم؟

اواخر فوریه متجاوز از چهل کارشناس ملی و بین المللی در یک کارگاه فنی شرکت کردند  که توسط سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد(FAO) با همکاری سازمان امور اراضی وزارت جهاد کشاورزی در تهران برگزار شده بود.کارگاه بر بهبود نظارت بر نگهداری زمین,جنگل,مراتع و موضوعات فرابخشی با هدف تقویت امنیت ملی غذایی,کاهش فقر و بهبود محیط زیست متمرکز شده بود.شرکت کنندگان بر اساس یک ابزار قانونی ساده بین المللی,رهنمودهای داوطلبانه در زمینه نظارت مسئولانه برزمین,شیلات و جنگل در چارچوب امنیت ملی غذایی بیست و شش توصیه را برای مورد توجه قرار دادن در اقدامات ملی در حال انجام پیشنهاد دادند.

شایان ذکر است که بخش کشاورزی یکی از اجزای مهم اقتصاد ایران است.کشاورزی شامل جنگل ها و شیلات منبع درآمد 23میلیون نفر در بخش های روستائی ایران (30درصد مردم)است.از نظر تاریخی سهم آن طی بیست سال گذشته در تولید ناخالص ملی کاهش و هم اکنون به 11/41درصد تنزل کرده است.عامل20درصد جمعیت شاغل,23درصد صادرات غیر نفتی,82درصد خواربار مصرفی داخلی و 90درصد مواد خام مورد استفاده در صنعت فرآورش غذائی است.پتانسیل کشاورزی ایران ناشی از دسترسی به زمین های حاصلخیز,جنگل ها,چمنزارهاو آب قابل تجدید در طیف وسیعی از شرایط اقلیمی با ذخایر ژنتیکی متنوع است.

رشد جمعیت,تغییر اقلیم,جنگل زدایی,شهرنشینی,چرای بیش از اندازه و آلودگی ناشی از وسایل نقلیه و عملیات صنعتی به تولید کشاورزی و محیط طی چند دهه گذشته زیان رسانده و تولید در کشور را مختل کرده است.

حکومت جمهوری اسلامی ایران برای رفع معضلات مربوط به نطارت بر حفظ و تصدی گری زمین گام های مؤثری شامل بازسازی مجدد سازمان امور اراضی,کنترل پروژه های ساخت غیر قانونی از طریق ناوگان وسایل نقلیه مجهز بهGPSو هواپیماهای بدون سرنشین برداشته و به موضوعاتی مانند قطعه ,قطعه کردن زمین و بهبود مقررات تصدی گری و نگهداری زمین نیز پرداخته است.

منبع:روزنامه تهران تایمزشماره12513

نویسنده:نماینده سازمان کشاورزی و غذای ملل متحد در ایران و اکو(serge R.Nakouzi)

ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور