نوشته شده توسط؛دنیس ویتلی،۳۱مارس۲۰۲۳
کمال گراها اغلب بزرگترین طفره روها هستند. اقدامات را تا دقایق آخر به تاخیر می اندازند ، سپس با گرد وخاک و شکایت هایی از زمان ناکافی پروژه ای را بسرعت شروع می کنند.طفره روهای کمال گرا استادان بهانه جویی در خصوص ضیق وقت برای انجام کار با کیفیتی هستند که از عهده آن برمی آمدند.
اما آن تنها گونه طفره روی نیست.طفره روی من همیشه با یک احساس دردناک خستگی و فرسودگی همراه هست.سعی می کنم به خودم بگویم که آن را آسان می گیرم و انرژی هایم را برای یک جهش بزرگ جدید جمع می کنم،حال آنکخ طفره روی بطور برجسته ای متفاوت از ریلکس سازی واقعی است که بدرستی مورد نیاز است.در حقیقت هیچ وقت و انرژی برای من بجا نمی گذارد.بلکه هم وقت و هم انرژی مرا تهی می سازد و  با خود تردیدی بر روی بالاترین سطح خودفریبی رهایم می کند.
ما همه مشغولیم.بنظر می رسد که هر روز لیست زیادی از مردم برای ملاقات،پروژه ها جهت تکمیل  و ایمیل ها برای نوشتن داریم.بعلاوه مکالماتی که باید جواب دهیم و برقرار کنیم هم داریم.
*زندگی بر اساس اینچ آسان،اما بر اساس یارد (۳۶اینچ)سخت است
مردم معمولا" بخاطر ترس و فقدان اعتماد به نفس طفره می روند،از قضا موقعی تحت فشار باشند حتی بیشتر می ترسند.روش های زیادی برای تجربه و تست زمینه جدید بدون ریسک صرف تمام انرژی و توان فقط برای یک کار وجود دارد.
تجربه نشان داده است که اگر مردم در یک زمان بدنبال یک هدف بزرگ باشند،بطور تغییر ناپذیری شکست می خورند.اگر بخواهید یک استیک بزرگ را یک مرتبه بطور کامل قورت بدهید،بی شک خفه می شوید.لذا باید آن را به قطعات کوچک تقسیم کنید و در هر زمانی فقط یک لقمه از آن بخورید.بنابراین مهم اولویت بندی است.
دستیابی کنشگرانه به هدف به معنای تقسیم پروژه ها به تیکه های کوچک است.هر وظیفه یا الزام کوچک در مسیر رسیدن به هدف نهائی خودش یک هدف خرد می شود.با استفاده از این شیوه،هدف قابل مدیریت می شود.در نتیجه موقعی که اشتباهات خرد صورت گیرد،آنها به سهولت تصحیح می شوند. از سوی دیگر با دستیابی به هر هدف خرد ، به شکل بازخورد مثبت هم تقویت و انگیزه می گیرید.
* انتقال از طفره روی به کنشگری(اقدام پیشاپیش برای تغییر)
۱)فردا ساعت بیداری خود را نیم ساعت زودتر تنظیم کنید و آن را در همین وضعیت نگهدارید.
این زمان اضافی را برای فکر کردن راجع به بهترین روش سپری کردن روز خود استفاده کنید.
۲)این شعار را حفظ و تکرار کنید:"اقدامTNT:امروز،نه فردا"
ایمیل های  ورودی  و اکانت های فضای مجازی را فقط یک مرتبه در روز رفع و رجوع کنید.به ایمیل های خود صبح زود یا پس از ساعات کاری جواب بدهید.زمان های ویژه ای را برای آغاز مکالمات تلفنی منظور کنید،مکالمات تلفنی ورودی را شخصا" جواب دهید و مردم را خودتان حضوری ملاقات کنید.
۳)هنگامی که مردم به شما مشکلات خودشان را می گویند،به آنها بازخورد راه حل محور ارائه دهید.
بجای فرض کردن مشکل بعنوان وظیفه خود،بپرسید گام بعدی که برنامه کرده اند بردارند چیست یا دوست دارند چه اتفاقی را شاهد باشند.
۴)کاری را که برای اجتناب از طفره روی شروع می کنید به پایان برسانید.
همه انرژی و قوت خود را بدون از حواس پرتی بر تکمیل موفقیت آمیز پروژه عمده فعلی خود متمرکز کنید.
۵)بجای اینکه بطور غیر مفیدی انتقادی باشید،بطرز سازنده ای سودمند باشید
بجای مشارکت در شکوه و گلایه گروهی،کینه ورزی یا احساس تاسف و افسوس برای خود،کسی یا چیزی را سوا کرده و ستایش کنید.
۶)تماشای تلویزیون و اینترنت گردی را عمدتا" به برنامه های تربیتی یا سایر برنامه های آموزشی محدود کنید.
در هر روز یا شب بیش از یک ساعت تلویزیون نبینید،مگر اینکه برنامه ویژه ای باشد که از قبل پیش بینی کرده باشید.اینترنت نیز به یک پنهانگاه طفره روی عظیم برای رها کردن تنش بجای انجام فعالیت هایی در جهت دستیابی به هدف تبدیل شده است.
۷)فهرستی از پنج پروژه ضروری،اما نامطبوع را که به تعویق انداخته اید با یک تاریخ تکمیل برای هر کدام تنظیم کنید.
اقدام فوری در خصوص پروژه های نامطبوع، استرس و تنش را کاهش می دهد.فعال بودن و در عین حال افسرده بودن خیلی دشوار است.
۸)یک الگو یا مربی موفق را بیابید و با او گفتگو کنید
آموختن از موفقیت ها و شکست های دیگران بطور اجتناب ناپذیری بهره وری از هر نوعی را بهبود می دهد.بدرستی گوش دهید؛و بطور واقعی دریابید که الگوتان چگونه کار درست و کامل را انجام می دهد.
۹)درک کنید که ترس به انگلیسی سرنام چهار کلمه است که به معنای" دلیل یا نشانه کاذبی است که حقیقی می نماید"
...و آنکه شانس می تواند به معنای کار با دانش صحیح باشد.هر چه اطلاعات بیشتری در خصوص یک موضوع بویژه سوابق آن داشته باشید با احتمال کمتری تصمیمات خود را به تعویق می اندازید.

۱۰)مشکلات را بعنوان مشتقات اجتناب ناپذیر تغییر و پیشرفت بپذیرید
با تغییر مداوم  پرشتاب در جامعه و تجارت،دچار فشار طاقت فرسا می شوید مگر اینکه تغییر را بصورت نرمال بنگرید و بیاموزید که بجای افسوس خوردن در خصوص جنبه های منفی، جنبه های مثبت آن مانند بهسازی ها و فرصت های جدید را بیابید.
در حقیقت چیزی بنام تصمیم "آینده" نیست،بلکه فقط تصمیمات زمان حال هستند که بر آینده اثر می گذارند.طفره روها جهت تصمیم گیری فقط منتظر  لحظه مناسب می مانند.
اگر منتظر لحظه کامل  بمانید،به یک جوینده امنیت مبدل می شوید که درجا می زنید و سهوا" بطور عمیق تر خود را در باتلاق فرو می برید.از حوزه آسایش خود خارج شوید و از طفره روی به کنشگری بروید.شعار شخصی تان این باشد که:"نگرانی و مغشوش بودن  را جع به موقعیت دشوار را متوقف و اقدام و فعالیت را آغاز کن!"
این مقاله" از قدرت مربیگری" استخراج شده است و در فوریه ۲۰۱۶منتشر و به روز رسانی شده است.
منبع؛ https://www.success.com
ترجمه و تلخیص :غریب واحدی پور