برخورداری از تصور آینده بهتر زمینه ساز انتقال از قربانی به نجات یافته است.
نوشته شده توسط؛دکتر جورج،اس ،اورلی
گاهی اوقات اتفاقات بد برای مردم بواسطه خطاهای خودشان اتفاق نمی افتند.پس چه کاری باید انجام داد؟همچنانکه یوگی برا به خوبی گفته است"موقعی که در جاده به چنگال می رسید،آن را بردارید."سه نوع واکنش نسبت به بدبختی و فلاکت محتمل است.برخی افراد از تحرک باز می مانند ،از نظر روانی فلج می شوند.دیگران با نومیدی رفتار و عمل می کنند،هر فرصتی را برای احساس ایمنی غنیمت می شمارند،اگر چه اعمال و رفتار نومیدانه آنها می تواند به مشکلات و قربانی شدن بیشتر منجر گردد.اما گروهی دیگر تلاش می کنند تا پس از تراما و بدبختی و فلاکت رشد کنند و زندگی های جدیدی بسازند.
اینکه فرد در نهایت کدام مسیر را برگزیند موضوع شانس نیست.هر قدر هم که کمک و مشاوره گرفته باشید،خودتان مسئول یک انتخاب هستید:حرکت کنید یا منتظر نجات بمانید.باور آنکه گذشته آینده را پیش بینی می کند،می تواند شما را در گذشته نگهدارد و حتی برای وضعیت های بهتر در آینده تلاش نکنید،اما بنا به نتیجه تحقیق،گذشته پیشگوئی کننده خیلی ضعیفی برای آینده است.
برای ساخت نمونه جدید از خودتان و آینده ای نوین، چهار گام محسوس وجود دارد.
پروسه با یک باور آغاز می شود.همچنانکه یک نجات یافته از تعرض احساسی،جسمی و جنسی به من گفت"یافتن روشی برای تصور یک زندگی بهتر،گام اول برای امکان پذیر ساختن آن است.باور کنید که سرنوشت زندگی بهتری را برای شما رقم زده است."بدون از داشتن تصوری از آینده،نمی توانید هیچ میل و اشتیاقی نسبت به آن داشته باشید.مسلما"،برخورداری از یک چشم انداز و تصور،شجاعت آفرین است؛ما سعی می کنیم که خودمان را در مقابل نومیدی ناشی از شکست حفاظت کنیم.با یک باور شروع کنید و شرمسار بیان آن نباشید"برای من آینده بهتری مقدر شده است."
گام بعدی،قدرت باور را با تبدیل آن به اقدام و عمل مهار کنید.پیشگویی ناگزیر ساز پلی است که فاصله بین عمل و باور را پر می کند.یک پیشگویی خواه در افکار یا گفته ها،مستقیم یا غیر مستقیم موجب می شود تا خودش تحقق یابد.اگر نتوانید تصور و چشم انداز خودتان را درک کنید،در نهایت خارج از میل و اشتیاق با خود گفتگو خواهید کرد.
چگونه انتظار و چشم داشت به عمل و رفتار مبدل می شود؟اگر فکر کنید که در کاری شکست می خورید،احتمالا آن را با حداقل تلاش،شور و ذوق و اصرار و سماجت انجام می دهید.بیشتر به پذیرش طرد یا شکست اولیه تمایل دارید.یا حتی بدتر،احتمالا" تلاش می کنید که اصلا" موفق نشوید.
اما اگر فکر کنید که در کاری موفق می شوید،احتمالا" می کوشید که آن را با تلاش،شور و ذوق و اصرار انجام دهید.کمتربه پذیرش شکست یا طرد شدگی اولیه تمایل دارید،با احتمال بیشتر موانع را بعنوان پیشروهای موفقیت اجتناب ناپذیر می بینند!اصرار و سرسختی کمک می کند تا موانع را بعنوان فرصت هایی برای قویتر شدن دوباره ساختار بندی کنید.
باور کافی نیست.بلکه باید بر اساس باور خود نیز عمل و رفتار کنید.بمحض اینکه عمل و رفتار را برمی گزینید،سر سختانه و استوار عمل و رفتار کنید.زبان و کلام اندام سازنده تفکر است.تفکر معمولا" مقدم بر عمل است.زبان و کلام خود را از آنچه موجب اتلاف و زیان است به آنچه که زمینه ساز پیشرفت و ترقی است تغییر دهید."من نمی توانم"و "بله،اما"را از فرهنگ لغت خود حذف کنید.
زبان ابهام و دروغ به ناایمنی و تردید و زبان مثبت به تلاش فوق العاده منتهی می شود.موقعی که خود را در حال استفاده از کلمات و افکار منفی می یابید،توقف کنید و کلمات سازنده تر بیابید.ممکن است بلغزید،سقوط کنید.اما به حرکت ادامه دهید.
برداشتن اولین گام حتی کوچک غلبه کننده بر اینرسی است و ضرورتا" مشکل ترین موانع را حذف می کند.
سر انجام،بخاطر داشته باشید که بهترین پیشگویی کننده قابلیت انعطاف و رشد،ارتباط با دیگران است.تجدید قوا برای رفتن بجلو کمک می کند.سرسختانه کسی را بیابید که پشتیبانتان باشد و هر وقت سقوط کردید بلندتان کند.مربیان و کوچ ها به مردم کمک می کنند تا خودشان را باور کنند و برای پشتیبانی در روند انتقال از قربانی به نجات یافته اطلاعاتی را مهیا می کنند.
کسانی را مشاهده کنید که واجد ویژگی هایی آرمانی شما هستند.از آنها بیاموزید و رهنمود طلب کنید.افراد موفق را نه از طریق لنز حسادت،بلکه بعنوان مدل ها بنگرید و به خود بگوئید"اگر آنها می توانند،پس من نیز می توانم."
اگر قصد تغییر زندگی خود را دارید ،باید با یک باور آغاز کنید و قدرت پیشگویی را مهار کنید.اما هرگز فراموش نکنید که هدف از پیشگویی برای پیش بینی آینده نیست،بله خلق آن است.
دکتر جورج،اس ،اورلی استاد دانشگاه جونز هاپکینز است.
منبع؛ https://www.psychologytoday.com
ترجمه و تلخیص:غریب واحدی پور