۹ژانویه۲۰۲۰
"ما توسط بدبختی فروخته می شویم،زیرا بدبختی جائی است که پول هست."
"مت هیگ در کتاب سیاره ناآرام"
اشکالات تصمیم گبری در عصر دیجیتال
در عصر رسانه های مجازی،تصمیم گیری  تا حد زیادی مشکل تر شده است.چرا این را می گویم؟خوب، دلایلی وجود دارد.برای مبتدیان،رسانه های مجازی بطور ویژه برای بهره برداری از هیجانات ،جلب توجه،مجذوب نگهداشتن (یا در برخی موارد خشمگین کردن)طراحی می شوند.الگوریتم هایی که موتورهای سایت های رسانه های اجتماعی هستتد بطور بی وقفه و خستگی ناپذیر کار می کنند تا شما را به ادامه کلیک کردن ترغیب کرده و از تفکر منطقی راجع به کاری که انجام می دهید بازدارند.چالش دیگر تصمیم گیری این  است که هرگز چنین حجم عظیمی از اطلاعات نادرست وجود نداشته است.فقط در سال ۲۰۱۸،فیس بوک ۱.۵بیلیون اکانت جعلی را حذف کرد.حتی درک بزرگی چنین اعدادی سخت است.
گاهی اوقات تصمیم گیری شما به روش هایی متاثر می شود که خیلی مضر نیستند،برای مثال،موقع خرید آن ابزار ضروری  که بر روی یوتیوپ دیدید.اما تصمیم گیری می تواند به روش های گمراه کننده تری نیز اثر بپذیرد،برای مثال ،تصمیم برای  رای ندادن در انتخابات ریاست جمهوری بخاطر عدم رضایت از رنج کاملی از موضوعاتی که بر روی توئیتر دنبال می کنید.
هوش هیجانی و آگاهی
بنابراین،چه کاری می توانید انجام دهید؟خوب،من بر این باورم که می توانید به این موضوع از دو زاویه هوش هیجانی( مربوطه)بنگرید. در اینجا نکته کلیدی  پذیرش این حقیقت است که تصمیم گیری ما احتمال دارد در مواقعی که آنلاین هستیم از نظر احساسی هایجک (کنترل)شود.اگر قصد کاهش احتمال کشیده شدن به سمت اتخاذ تصمیمات ضعیف را داریم نیاز است که خودآگاهی احساسی خودمان را افزایش دهیم.
خودآگاهی احساسی توانائی درک احساساتی است که تجربه می کنیم برای اینکه بطور واقعی از چگونگی احساس خود آگاه بوده و قادر باشیم بین تنوع احساسات تمایز قائل شویم.خود آگاهی  توانائی شناسائی محرک های احساسی نیز هست،به عبارت دیگر چیزی که موجب واکنش احساسی ما می گردد.در این خصوص،برای ما ارزشمند است که با احساسات همانند اطلاعاتی راجع به دنیای خارجی رفتار کنیم.
دوست دارم که دو جنبه خود آگاهی احساسی  را که بطور جدانشدنی به هم مربوط هستند اما می توانیم بطور مجزا آنها را بررسی و بکار ببریم، از هم جدا سازم.
ادامه دارد
منبع؛ http://p4s.pt/en
ترجمه و تلخیص؛ غریب واحدی پور