هیچ کس تاکنون به رهبر بزرگی مبدل نشده است مگر اینکه ابتدا یک پیام رسان بزرگی بوده است. رهبران بزرگ هر وقت صحبت می کنند با مردم از نظر احساسی ارتباط برقرار می کنند.سخنان آنها الهام بخش دیگران برای نائل شدن به دستاوردی بیش از آن است که قبلا" همان افراد تحقق آن را تصور می کردند. پیام رسانان بزرگ راجع به این توانائی خود آگاهی دارند و برای ارسال یک پیام قوی به ده رمز تکیه می کنند.این رموز را در ارتباط خود بکار گیرید و تاثیر خیلی زیاد آن را مشاهده کنید. ۱-مخاطب خود را می شناسند. پیام رسانان بزرگ نگران اهمیت جلوه گری،نمایش تخصص یا تقویت نفس خودشان نیستند.در عوض،دغدغه چگونگی انتقال پیامی برای درست شنیدن توسط مردم را دارندکه برای آنها لازم است. به آن معنی نیست که رهبران به مردم چیزی می گویند که آنها دوست دارند بشنوند.کاملا" بر عکس،به مردم چیزی را که مهم است بدانند حتی اگر خبر بدی باشد می گویند. ۲-متخصص زبان بدن هستند. پیام رسانان بزرگ بطور پیوسته واکنش مردم به پیام های خودشان را دنبال می کنند.آنها بسرعت علائمی مانند حالات چهره و زبان بدن را درک می کنند چون می دانند تنها فیدبکی است که از عده زیادی از مردم می گیرند. پیام رسانان بزرگ از این تخصص برای تنظیم پیام هایشان بصورت قابل انعطاف و نیز تنظیم سبک ارتباطی بطریقی که لازم است استفاده می کنند. ۳-صادق هستند. بهترین رهبران می دانند که برای اینکه پیام اثربخش باشد باید واقعی باشد.اجازه نمی دهند که مردم هر جمله آنها را برای تفکیک حقیقت از غیر حقیقت تجزیه کنند.موقعی که نمی توانند اطلاعات معین را به اشتراک بگذارند،این حقیقت را صریح بیان می کنند،زیرا جواب های نیمه درست و بدلی بی اعتمادی و تشویش ایجاد می کند.در زمان های خوب و بد، صداقت اعتمادخلق می کند. ۴- اصیل و موثق هستند پیام رسانان بزرگ سعی نمی کنند فقط بخاطر اینکه پشت یک سکوی خطابه قرار گرفته اند کسی باشند که نیستند. می دانند که موقعی کسی باشند که واقعا" هستند مردم بسمت پیغام آنها می گروند.بعلاوه می دانند که اگر رهبران به انجام رفتاری تظاهر کنند عکس آن اتفاق می افتد. ۵-با اطمینان صحبت می کنند. پیام رسانان بزرگ سعی نمی کنند که با ابهام ،مردد و فاقد اطمینان بودن خود را از انتقاد و سرزنش دور نگهدارند.در عوض،ریسک کرده و بطور مستقیم راجع به اینکه وضعیت چگونه است و چگونه باید باشد سخن می گویند. 6- با گروهها مانند افراد صحبت می کنند رهبران بندرت از نعمت راحتی صحبت با یک شخص در یک زمان برخوردارند.خواه اجتماع دور یک میز کنفرانس و یا جمعیت انبوه درون تالار کنفرانس باشد،رهبران بزرگ می دانند چگونه با جمعیت بطریقی ارتباط برقرار کنند که هر فردی احساس کند با او بطور مستقیم صحبت می شود. ۷- گوش دارند(و از آنها استفاده می کنند.) رهبران بزرگ می دانند که ارتباط یک خیابان دو طرفه است،و آنچه می شنوند اغلب مهم تر از چیزی است که می گویند.موقعی فرد دیگری در حال صحبت کردن است،پیام رسانان بزرگ پیشاپیش در خصوص آنچه که اوخواهد گفت فکر و برنامه ریزی نخواهند کرد.در عوض،فعالانه گوش می دهند و بطور کامل بر درک نقطه نظرات فرد دیگر تمرکز می کنند. 8-از عباراتی مانند ،"خطای من است،"،"من در اشتباه بودم"و "متاسفم"استفاده می کنند. موقعی که رهبران بزرگ اشتباهی مرتکب می شوند، آن را بلادرنگ می پذیرند.منتظر کس دیگری نمی مانند تا اشتباه آنها را یافته و خاطرنشان سازد. برای گفتار و کردارشان پاسخگویی را سرمشق قرار می دهند،حتی موقعی که می توانند از اشتباه به سهولت شانه خالی کنند.و اشتباه خود را بدون از فروتنی کاذب یا نمایشی می پذیرند. ۹-ملتمسانه تقاضای فیدبک می کنند. بهترین پیام رسانان بزرگ هرگز فرض نمی کنند سخنانی که مردم از آنها می شنوند دقیقا" همان پیامی است که قصد ابلاغ آن را داشتند.برای اطمینان از اینکه پیام بدرستی درک شده است بررسی می کنند و اگر چنین نبود،مخاطب را سرزنش نمی کنند.در عوض، روش های خود برای اثر گذاری را تغییر می دهند و دوباره سعی می کنند. ۱۰- کنشگر هستند. رهبران با بهترین مهارت های ارتباطی وقت خود را در بازی برتری جویانه تلف نمی کنند.آنها در توقف شایعه توسط شایعه پراکنان از طریق به اشتراک گذاشتن اخبار بد در هر فرصتی بسرعت عمل می کنند. همچنین اهداف و ماموریت ها را موجز و شفاف بیان می کنند بطریقی که افراد وقت خود را برای انجام کارهای نامربوط تلف نکنند. پیام رسانان بزرگ در میان توده مردم برجسته می شوند. صادق هستند،اصیل و با اعتبارند،گوش می دهند.در برقراری ارتباط برجسته می شوند چون به ارزش آن واقف هستند،و آن اولین گام حیاتی برای مبدل شدن به یک رهبر برجسته است. منبع؛ https://www.success.com
ترجمه و تلخیص؛غریب واحدی پور