برداشتن گام هایی به سمت ساخت کلیه مصنوعی قابل پوشیدن،
اکنون برای میلیون ها بیمار مبتلا به نارسایی کلیوی امکان پیوند کلیه وجود ندارد.جدای از یک عمل پیوند،تنها آلترناتیو برای بیماران تحمل جلسات دیالیز منظم برای پاک کردن مواد زائد سلولی مضر از بدن آنها است.
اکنون ،دانشمندان انجمن نانوی آمریکا ابداع یک جاذب ادرار جدید را گزارش کرده اند که می تواند پیشرفت به سمت تولید یک کلیه مصنوعی راحت،مناسب و موثر را تسریع کند.
بطور مثال،انجام  دیالیز مستلزم سه مرتبه  مراجعه در هر هفته  به یک مرکز مراقبت بهداشتی است،که در آنجا بیماران برای ساعت ها به یک ماشین متصل می شوند.این کار نه فقط طاقت فرسا است،بلکه نتایج سلامتی درمان هم ضعیف است.مشکل این است که کلیه ها خون را در تمام مدت شبانه روز تصفیه می کنند؛در حالیکه دیالیز موقعی که فقط برای چند نوبت در هفته انجام می شود نمی تواند به همان خوبی کار را انجام دهد.
دانشمندان مشتاق تولید یک کلیه مصنوعی هستند که در تمام اوقات قابل پوشیدن باشد و بطور پیوسته دیالیز را انجام دهد.
اگر چه یکی از مانع ادرار است که باید برای حفظ بالانس نیتروژن بدن دفع شود.
هم اکنون ،دیالیز مشکل ادرار را با استفاده از آنزیمی رفع می کند که مولکول ها را به آمونیاک و مونو اکسید کربن تجزیه می کند،اما حجم مواد لازم برای اجرای این واکنش خیلی زیاد و سنگین است بطوریکه  براحتی قابل پوشیدن بر روی بدن نمی باشد.بنابراین،محققین خواستند که یک روش جدید را بیازمایند.بدین منظور به یک ماده نانوی در حال ظهور بنام MXene  روی آوردند،که ورقه های نانوی کاربید فلز دو بعدی است. MXeneبجای تجزیه مولکول های ادرار می تواند ترکیب را از طریق ساندویچ کردن مولکول های ادرار بین لایه های به نازکی نانو متر نگهدارد.
در درجه حرارت اتاق،ماده می تواند ۹۰درصد ادرار را از مواد دور انداخته شده از ماشین های دیالیز بگیرد.موقعی که در دمای بدن (۹۸.۶فارنهایت)تست می شود،ماده می تواند حتی ادرار بیشتری را درون خودش نگهدارد.بعلاوه، MXeneسلول ها را نمی کشد،بدین معنا که می تواند بطور ایمن در بدن انسان بکار گرفته شود.پژوهشگران نتیجه می گیرند که این  ماده می تواند کمک کند تا مفهوم یک کلیه مصنوعی قابل پوشیدن بصورت راحت به واقعیت مبدل شود.
(Source: Science Daily)
ترجمه و تلخیص؛غریب واحدی پور