به غیر از نام فامیلی تاجگردون که یاد ونام "بهرام بزرگ"نماینده صاحب نام سال های نخست انقلاب در حوزه گسترده  کهگلویه و گچساران را در ذهن تداعی می کند, تاکنون غلامرضا تاجگردون را از نزدیک ندیده ام و  هرگز هم افسون تعریف و تمجید درست یا نادرست جماعتی از توان چانه زانی پشت پرده او  بر سر تصاحب کرسی های  مدیریت برای جماعت همفکر و هم سویش قرار نگرفته ام,و آرزو می کنم که هرگز هم قرار نگیرم!
 از سوی دیگر, گذر عمر و  پیچ و خم زندگی هرگز ناچارم نکرده اند تا نگرش آرمانی کلان نگر و سیستمی دوران نوجوانی خود را که در قالب خاک و خون نمی گنجد قربانی خواسته ها و مطامع شخصی ,قومی و یا جغرافیایی کنم! بنابراین,وقتی قریب به شش ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری سال 92به اتفاق جمعی از همکاران که به مناسبتی در تهران بودیم با اصرار دوستی و فقط برای همراهی او جهت شنیدن نقطه نظرات یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری منتسب به حوزه زاگرس در دفتر مرکزی آن کاندید حضور یافتیم,از اینکه بیت الغزل سخنان آن چهره معروف  ارزشی و ملی در میان جمعی به گمان خود خصوصی این بود که ,"...90سال است قدرت به ما جنوبی ها نرسیده است!.." بسیار شگفت زده شدم و شاید سال ها طول کشید تا چنان اظهار نظری برایم قابل هضم گردد!!
اما واقعیت این است که امروز دیگر حداقل با توجه به توسعه نامتوازن در نقاط مختلف کشور,صرفنظر از تأثیر فاکتورهای مختلف, کتمان این حقیقت به سهولت میسر نمی باشدکه نگاههای جغرافیایی و قومی برخی از مسئولین و متولیان در سطح خرد و کلان برای اعمال نفوذ جهت اختصاص بودجه و امکانات ملی در راستای رشد و پیشرفت نواحی خاص بسیار اثر گذار بوده و هست !
 از اینرو,در چنین شرایطی که شخصیتی از حوزه زاگرس به یمن عوامل مختلفی که بی شک فاکتور هایی مانند توانمندی,تخصص و تجربه در این میان غیر قابل انکار هستند دارای اثر و نفوذی برجسته در تصمیم گیری های سطح کلان گردیده است,بطریقی که بواسطه مبدل شدن به شخصیتی ملی، اثرگذاری مستقیم او بر  رشد و پیشرفت حوزه نمایندگی اش بویژه در زمینه زیرساخت های اساسی توسعه مانند جاده های ورودی و خروجی شهر گچساران که بر آسایش و رفاه سایر شهرهای استان کهگلویه و بویراحمد و حتی استان های مجاور دیگر نیز بی تأثیر نیست بر هیچ انسان منصفی پوشیده نیست،باید فارغ از منافع خاص و اختلافات فکری و سلیقه ای چنین سرمایه های انسانی کم نظیری را قدر دانسته و در راستای تکثیر آنها به فکر شناسائی ظرفیت های بالقوه جهت بالفعل کردن برای منافع منطقه ای باشیم.
بنابراین،آنگونه که تاجگردون در نطقی انتخاباتی خود را "میر شکار گچساران"نامید بنظر می رسد تکرار تجربه رونق و توسعه متوازن گچساران و بخش های تابعه در سایر حوزه ها جز از طریق برگزیدن"میرشکارانی"توانمند و اثر گذار برای رونق و توسعه میسر نبوده ونیست .در نتیجه تحقق چنین هدفی باید در قلب دغدغه های دلسوزان و نخبه گانی قرار گیرد که  رویای توسعه و پیشرفت جغرافیای محل سکونت خود را در سر می پرورانند.
به امید آینده ای بهتر برای ایران و ایرانی
غریب واحدی پور
توتم نیوز
۱۶شهریور۹۷