مطابق با آمار بانک جهانی,تصادفات جاده ای در حال تبدیل شدن به یک بحران سلامتی جهانی هستند,لذا اتخاذ تدابیر جامعی برای جلوگیری از آنها الزامی است.

سالیانه در جهان حدود 1.3میلیون نفر در جاده می میرند و تا 50میلیون نفر زخمی و مصدوم می شوند. هزینه های اقتصادی کل تصادفات جاده ای در خیلی از کشورها 2تا5درصد تولید ناخالص ملی است.

نتایج یک بررسی صورت گرفته توسط مؤسسه حمل و نقل کره راجع به موضوع در کره جنوبی طی سال 2013 بوضوح اثر تصادفات جاده ای را بر درآمد خانوار,بیکاری,مالکیت خانه,میزان طلاق و شکاف های درآمدی  برای نجات قربانیان تصادفات جاده ای عیان ساخت.

در یکی از بررسی ها مشخص گردید که 70.7درصد قربانیان معلول و 27.6درصد قربانیان غیر معلول تصادفات جاده ای پس از یک تصادف از دست دادن شغل خود را تجربه کردند.بعلاوه,67.9درصد معلولین و 24درصد غیر معلولینی که شغل خود را از دست داده بودند برای مدت زمانی طولانی بیکار ماندند.

تصادفات ترافیکی نیز می تواند موجب فروپاشی یک خانواده گردد.تقریبا"37درصد قربانیان تصادفات ترافیکی که از معلولیت رنج می بردند پس از تصادف طلاق(جدایی)را تجربه کردند. این رقم با میزان طلاق5درصد برای غیر قربانیان تصادفات جاده ای مقایسه می شود.برخی از دلایلی که زوجین برای فروریختگی خانواده نقل می کنندشامل  مشکلات اقتصادی و نومیدی ها و عجزهای ناشی از تصادفات است.

بنابراین,درک بهتر اثرات اجتماعی تصادفات جاده ای بر توسعه کشورها دارای بیشترین اهمیت است. بطور مشابه حصول اطمینان نسبت به بهبود ایمنی جاده ای و همینطور ارتقای فرهنگ رانندگی ایمن در سراسر جهان بعنوانی روشی جهت کاهش اثرات منفی تصادفات بر کاهش تهیدستی و رشد اقتصادی از اهمیت یکسانی برخوردار است.

برگرفته از صفحه اجتماعی 11ژوئن 2018روزنامه تهران تایمز

ترجمه و تلخیص;غریب واحدی پور